Talk Back and You're Dead!

Chapter Thirty-Two

Chapter Thirty-Two

"Hubby say ahh," utos ko sa kanya habang hawak yung barbecue.

Tumingin muna si TOP sa mga kaibigan nya. Tumingin din ako sa kanila. Parang gusto nilang tumawa na ewan.

"Psh!" ako nalang ang kumain ng barbecue.

"Bakit mo kinain?" tanong niya.

"Nahihiya ka di'ba? Kaya ako nalang kakain nito"

Sinimangutan nya ako. Nandito kami sa harap ng bonfire. Nakapaligid kami sa apoy.

"May sinabi ba akong hindi ko kakainin? Subuan mo ulit ako."

"Ayoko nga. Pinahiya mo na ako kanina no!" sabay kagat ko sa barbecue.

"Wifey!"

"Oy! Oy! Kayong dalawa! Hwag kayong masyadong matamis—Aray! Siete! Bakit mo ako binatukan?" angal ni Jack

"Hayaan mo nga sila. Bitter!" sagot ni Seven.

"Hindi ako BITTER!! May Eingel ako! Ikaw ang bitter! La ka kasing lablayp!" ganti ni Jack.

"Ano'ng wala?! Asa ka pa! May Joshilyn ako!!" Seven

"Yeah! Yeah! Whatever!" sabi ni Jack. "Hoy Red! Tahimik natin dyan?"

"Huh? Ah.. Wala. May iniisip lang ako," sagot ni Red sabay inom ng beer.

Tumingin sa'kin si Red. Biglang tumahimik ang paligid.

"Hubby. Lakad tayo," tumayo ako. Naasiwa ako sa atmosphere. Ang bigat kasi.

Sabay kaming naglakad palayo sa bonfire. Kahit malayo na kami ramdam ko ang mga titig nila sa'min. Naglakad lang kami nang tahimik ni TOP. Pinapakinggan ko lang ang tunog ng pag-alon ng dagat. Maliwanag ang bwan kaya hindi na namin kailangan pa ng ilaw. Naramdaman ko ang mainit na kamay ni TOP sa kamay ko.

"I wish we can always be like this, together, just you and I," bulong nya.

Napabuntong hininga nalang ako. Sana nga..

"May problema? Kanina ka pa parang may iniisip."

"Hmm. Wala naman."

"Nagsisinungaling ka na naman."

"Hubby.." tumigil kami sa paglalakad at humarap ako sa kanya. "Pano kung bigla nalang..."

"What?"

"Hmm. Magkahiwalay tayo.."

Awtomatikong humigpit ang hawak nya sa kamay ko.

"Hindi ako papayag," nakakunot ang noo na sagot nya.

"Ano'ng gagawin mo kung mangyari 'yon?"

"I'll follow you," seryoso nyang sagot. "I'll do everything to get you back."

Nilunok ko ang tila nakaharang sa lalamunan ko.

"Pero pano kung ikaw yung lalayo sa'kin?"

"Ano'ng ibig mong sabihin?" mas lalong kumunot ang noo nya.

"Pano kung magalit ka sa'kin at hindi mo na ako mapatawad?"

"Hindi mangyayari yan.." siguradong sagot nya.

"Pano kung mangyari?"

Natigilan sya.

"Ikaw. Anong gagawin mo? Kung layuan kita?" tanong nya habang nakatingin sa mga mata ko.

"Wala."

"Wala?" nabigla sya sa sagot ko at halatang di nya nagustuhan.

"Oo. Wala. Kasi yun ang gusto mo. Iintindihin ko nalang."