Όταν με κοιτάς..

Κεφάλαιο 6

Το πρωί της Δευτέρας ήρθε χωρίς κάποιο παρατράγουδο. Εννοείται ότι μιλάω για το γνωστό θέμα. Αυτό με τον Γιώργο ντε. Από τη μία, καλύτερα αλλά από την άλλη, ένα μήνυμα ήθελα να μου το στείλει κατά βάθος. Αα! Τώρα που το θυμήθηκα! Να τα ψάλλω στον Αντώνη που με παράτησε στα κρύα του λουτρού και έφυγε με την Αλίκη από το πάρτι. Δε θα τον δω το απόγευμα στη σχολή; Θα τον δω. Και θα περάσει καλά.

-Κύριε Αντώνη, καλά περάσαμε το Σάββατο; τον ρώτησα όταν τον είδα στο κυλικείο της σχολής την άλλη μέρα το απόγευμα.

-Συγγνώμη που έφυγα έτσι αλλά ήταν ειδική περίπτωση. Απολογήθηκε και μου χαμογέλασε για να τον συγχωρήσω.

-Ναι, αλλά δε ξέρεις τι πέρασα εγώ μετά. Τέλος πάντων, δε σου θυμώνω γιατί ήρθες μαζί μου στο πάρτι. Πώς πήγε η βόλτα; Δε φτάνει που με άφησε κι έφυγε, δε θα μου πει και λεπτομέρειες;

-Ένα σου λέω μόνο. Αύριο θα βγούμε ραντεβού! μου απάντησε χαρούμενος και μου έδειξε τα μηνύματα τους στο κινητό του.

-Τουλάχιστον κάτι καλό έγινε το Σάββατο... του είπα και η απογοήτευση στη φωνή μου είναι εμφανής. Κανονικά δε θα έπρεπε αλλά μου βγήκε πολύ αυθόρμητα.

-Γιατί έτσι; Νόμιζα ότι θα ήταν καλή ευκαιρία να μείνετε μόνοι σας. Αναστέναξα και τον κοίταξα.

-Είναι πολλά βασικά που πρέπει να σου πω. Πάμε για μάθημα και τα λέμε μετά. Του πρότεινα και συμφώνησε κουνώντας το κεφάλι του. Πήγαμε στο αμφιθέατρο και καθίσαμε πίσω μαζί με τους άλλους.

Ύστερα από δύο ώρες μάθημα χωρίς διάλειμμα, ήρθε η ώρα να φύγουμε. Δε βλέπω την ώρα να πάω σπίτι. Ειλικρινά, αυτός ο καθηγητής με κουράζει τόσο πολύ απλά και μόνο που τον βλέπω. Πόσο μάλλον όταν μιλάει χωρίς σταματημό για δύο ώρες.

-Θέλετε να μαζευτούμε σπίτι μου το βράδυ; Καιρό έχουμε. Μας πρότεινε η Μαρία ενώ μαζεύαμε τα πράγματα μας.

-Ναι, ωραία θα είναι! είπε ενθουσιασμένη η Έφη και χαμογέλασε μέχρι τ' αυτιά ως συνήθως.

-Εγώ ψήνομαι και για ταινία πάντως. Δε ξέρω τι λέτε εσείς... είπε ο Χάρης και όλοι ήμασταν σε φάση 'και ναι και όχι'.

-Εγώ βαριέμαι να δω ταινία ρε παιδιά! είπε η Χριστίνα και ακούστηκε σχεδόν αγανακτισμένη.

-Δε κατάλαβα! Μου πας κόντρα; της είπε ο Χάρης και ήθελα να γελάσω.

-Ότι καταλαβαίνεις, αγαπητέ μου... του απάντησε με ειρωνεία και τον κοίταξε με ύφος.