Όταν με κοιτάς..

Κεφάλαιο 5

Σηκώθηκα και βρέθηκα ελάχιστα εκατοστά μακριά από το πρόσωπο ενός αγνώστου. Χριστέ μου, πόσο ρεζίλι έχω γίνει; Ευτυχώς, που δεν έπεσα τελείως γιατί τότε θα έψαχνα πέτρα να κρυφτώ. Ήταν ψηλός, σχεδόν ένα κεφάλι με περνούσε, με καστανόξανθα μαλλιά και καστανά μάτια. Αρκετά γυμνασμένος και φορούσε μαύρο τζιν παντελόνι με ένα μπλε πουκάμισο, του οποίου τα μανίκια τα είχε σηκώσει μέχρι τον αγκώνα.

-Είσαι καλά; με ρώτησε και από το πρόσωπό του φάνηκε να ανησύχησε.

-Ναι, μια χαρά απλά παραπάτησα από την αφηρημάδα μου. Είπα όσο πιο χαλαρά μπορούσα. Είμαστε τόσο κοντά που μπορώ να μυρίσω την ανάσα του.

-Με τρόμαξες. Νόμιζα ότι ζαλίστηκες... συνέχισε και πήγε να μου πιάσει το χέρι αλλά απομακρύνθηκα για να καθίσω πάλι.

-Όχι, πάλι καλά... είπα και ήπια λίγο νερό. Ήρθε μπροστά μου και με κοίταξε με χαμόγελο.

-Είμαι ο Αντρέας, χάρηκα! Μου είπε και μου έδωσε το χέρι του.

-Χάρηκα, Αντρέα! Εγώ είμαι η... πήγα να μιλήσω αλλά μια φωνή με διέκοψε.

-Εδώ είσαι και σε ψάχνω; Σε ζητάνε μέσα... Ήταν ο Γιώργος. Μας πλησίασε και με ένα νόημα, έφυγε το άλλο παιδί για να πάει στο σαλόνι.

Τώρα τι τον έπιασε; Επίτηδες το έκανε, δεν υπάρχει αμφιβολία αλλά για ποιο λόγο; Είμαι εδώ υποτίθεται γι' αυτόν και ενώ με έχει ξεχάσει, να το πω ευγενικά, εμφανίζεται ξαφνικά και δε με αφήνει να γνωρίσω και κανέναν.

-Τώρα γιατί τον έδιωξες τον άνθρωπο; Δε πρόλαβα να πω το όνομα μου. Με πλησίασε περισσότερο και πήγε να ακουμπήσει το χέρι μου πριν το τραβήξω, ενώ με κοιτούσε με αυτό το στραβό, πονηρό χαμόγελο που ανάθεμα με κι αν θέλω να ξέρω τι σκέφτεται.

-Δε θέλω να μιλάς σε άλλους!

-Και ποιος μου το απαγορεύει; Μπορώ να κάνω ότι θέλω.

-Φυσικά, αλλά μόνο μαζί μου. Τα πρόσωπα μας βρίσκονται πάλι εκατοστά μακριά.

-Αυτό εννοούσες να γνωριστούμε από την αρχή; Πάλι τα ίδια κάνεις.

-Αφού σε θέλω και με θέλεις γιατί να το καθυστερούμε... Έκανε κίνηση να με φιλήσει αλλά τον απομάκρυνα. Όσο δύσκολο κι αν ήταν, όσο κι αν ήθελα να τον φιλήσω κι εγώ.

-Γιώργο, έχεις πιει. Και για να μαθαίνεις, εγώ δεν είμαι σαν αυτές που ξέρεις! Τον προσπέρασα και έφυγα από την κουζίνα επιτέλους. Εκείνος έμεινε εκεί χωρίς να κάνει τίποτα.