Zawgyi;
"ငါ့ဘ၀တစ္ခုလုံးကို မင္းအပုိင္ရလုိက္ၿပီဆိုၿပီး သိပ္ေပ်ာ္ေနလား Oh Sehun... မင္းေနာင္တရေစရမယ္... မင္းမတရားတည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဒီအိမ္ေထာင္ေရး.... ငါမပ်က္ပ်က္ေအာင္ ျဖိဳခြဲျပမယ္... မင္းေစာင့္ၾကည့္ေနလုိက္ Hun..."
"ဟက္ခ္... ရယ္ရတာပဲ Xiao Luhan... ငါမင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ကြာရွင္းေပးမွာမဟုတ္ဘူး... အေစာႀကီးတည္းက ငါမင္းကို ခ်စ္လုိ႔ လက္ထပ္ခဲ့တာ မဟုတ္လုိ႔ မင္းဘာသာမင္း ေသေလာက္ေအာင္ ေပါက္ကြဲျပေနလည္း ငါဂရုမစိုက္ဘူး... မင္းလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ေပါ့ Han... ငါမင္းစိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ျပမလဲဆိုတာ... ဟားဟား..."
Hun ရဲ႕ ရယ္ေမာသံကို ခါးသီးစြာ Han နားေတြပိတ္ပစ္ရင္း
"မၾကားခ်င္ဘူး မုန္းတယ္... ငါမင္းကို သိပ္မုန္းတယ္ Hun..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Han... Hanna... ဘာျဖစ္တာလဲ..."
ပုခုံးကို လာလႈပ္ႏႈိးတဲ့ Hun ရဲ႕ လက္ေတြေၾကာင့္ Han မ်က္လုံးေလးေတြ ပြင့္လာၿပီး အိပ္မက္တစ္ခုဆိုတာ သတိရမိသည္။ ဟင့္အင္း... ဒါေပမယ့္ ဒါအိပ္မက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး...။ အိပ္မက္ဆိုရင္ေတာင္ အိပ္မက္တစ္ခုပဲျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ႏုိးထလာဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ဆုေတာင္းလည္း ႏုိးထခြင့္မရႏုိင္တဲ့ သူဘ၀ရဲ႕ အဆိုးရြားဆုံး အိပ္မက္တစ္ခုသာ...။
"အိပ္မက္ဆိုးမက္လုိ႔လား Han..."
သူ႕ပုခုံးေလးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေမးလာတဲ့ Hun ရဲ႕ လက္ေတြကို Han ဖယ္ခ်ပစ္လုိက္ကာ
"ငါ့အသားကို မထိနဲ႔ Hun... ငါမင္းကို ရြံတယ္..."
Hun ပထမေတာ့ ေၾကာင္နနနဲ႔ Han ကို ေငးၾကည့္မိၿပီးမွ ေခါင္းကို ေမာ့ရင္း ရယ္ေမာကာ
"ရြံတယ္??? ဟုတ္လား??? Han... ငါက မင္းလက္မခံခ်င္လည္း မင္းရဲ႕ ေယာက္်ားပဲ... မင္းကို တရား၀င္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရထားတဲ့ မင္းရဲ႕ ေယာက်္ားပဲ... နားလည္လား..."
"ဘာလုပ္တာလဲ Hun... ငါ့ကိုလႊတ္..."
Hun သူ႕ကိုယ္လုံးေလးကို အတင္းသိမ္းဖက္လာတာမို႔ Han လူးလြန္႔ရုန္းကန္ေနေလသည္။
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း Han... ငါ့စိတ္ေတြ ပိုၾကမ္းလာေအာင္ မလုပ္ခ်င္နဲ႔..."
YOU ARE READING
အမုန္းမ်က္နွာဖုံး {Zawgyi&Unicode}
FanfictionZawgyi; ခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္ မခ်စ္ဘူးဆိုၿပီး မမုန္းရက္ေပမယ့္ မုန္းတယ္ဆိုၿပီး အေ၀းမွာ မေနႏုိင္ေပမယ့္ ထြက္သြားခ်င္တယ္ဆိုၿပီး သူ႕ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့တဲ့ေနာက္... သူ႕ရင္ဘတ္အက္ေနတာကို အရသာခံရယ္ေမာရင္း ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသားထက္ျခမ္းကြဲခဲ့တယ္... ဟုတ္ပါတယ္... တကယ္ေတာ့လ...
