အမုန္းမ်က္နွာဖုံး {Zawgyi&Unicode}

Episode (3)

Zawgyi;

Hun အခန္းထဲကို လွမ္း၀င္ဖို႔လုပ္လုိက္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြက Xiao ကေတာ္ဆီက ေနာက္ထပ္ထြက္လာတဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ ရပ္တန္႔သြားရသည္။

“သား Han ေလး… သားေနာက္ထပ္ စိတ္မဆင္းရဲရေတာ့ပါဘူး… သားရဲ႕ ဒဏ္ရာက ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္ဆိုတာလည္း အေမရိပ္မိပါတယ္… သားအေပၚ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ဒဏ္ရာရေစတဲ့ ထိေတာ့ အေမၾကည့္မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး… အေမ မၾကာခင္ အလုပ္ထြက္ႏုိင္ေတာ့မွာပါ… အျပင္မွာလည္း အလုပ္စုံစမ္းေန တယ္…”

Han ေမေမ့ကို မ်က္လုံး၀ိုင္းေလးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနမိသည္။ ေမေမသိေနခဲ့တာလား??? ဟုတ္ပါတယ္ အေမဆိုတာ သားသမီးအေၾကာင္းကို အသိႏုိင္ဆုံးသူေတြပါပဲ…။ သူ မၾကာခင္ Hun နဲ႔ ေ၀းရာကို ထြက္သြားႏုိင္ေတာ့မွာ…။ ရင္ထဲမွာ လြတ္ေျမာက္ရျခင္းအတြက္ ၀မ္းသာမႈမ်ိဳး မရွိဘဲ သူနဲ႔ ခြဲခြာရမွာကို ဘာလုိ႔ ထပ္ၿပီး ၀မ္းနည္းေနရေသးတာလဲ???

Han ေမေမ့ကို ၿပဳံးျပလုိက္ၿပီး တစ္ခုခုေျပာမည္ျပဳစဥ္ အခန္းထဲကို တံခါးပင္မေခါက္ဘဲ မ်က္ႏွာေသျဖင့္၀င္လာတဲ့ Hun ေၾကာင့္ စကားတို႔က လည္ေခ်ာင္း၀မွာတင္ တစ္ဆို႕ေပ်ာက္ကြယ္သြားရသည္။ Hun မ်ားၾကားသြားၿပီလား…။ ေၾသာ္… ၾကားသြားလည္း ဘာျဖစ္လဲ…။ ငါ့လုိသူ႕အတြက္ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ သူ႔နားက ထြက္သြားမယ့္ကိစၥကို သူ႕က စိတ္ထဲေတာင္ ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး…။ ငါဘာကို စိုးရိမ္ေနမိတာလဲ…။

အထဲ၀င္လာတဲ့ Oh စံအိမ္ေတာ္ရဲ႕ သခင္ေလး Hun ကို Xiao ကေတာ္ စိတ္ထဲက သိပ္မပါလွေသာ္လည္း အသာ ၿပဳံးျပလုိက္ၿပီး

“Han ေလးကို စာေရးဖို႔လာေပးတာထင္တယ္… သခင္ေလး…”

“Hun လုိ႔ပဲ ေခၚဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ေျပာထားတယ္ ထင္တယ္ ေဒၚေဒၚ…”

Hun ပကာသနေတြကို မုန္းသည္။ သူ႔ထက္အသက္အရြယ္ႀကီးသူတစ္ေယာက္က သခင္ေလးလုိ႔ ေခၚတာကို သူလုံး၀မႀကိဳက္ေပ…။ သူက အႏုိင္ယူခ်င္စိတ္မ်ားသူ ေပမယ့္ အဲ့ဒါက Han တစ္ေယာက္အေပၚကိုသာ…။ က်န္တဲ့သူေတြရဲ႕ မိသားစုအရွိန္အ၀ါအရ က်ိဳးႏြံမႈမ်ိဳးကို သူအလုိမရွိေပ…။ သူ႕ခံယူခ်က္က သူ႕အရည္အခ်င္း ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ မိသားစုရဲ႕ အရွိန္အ၀ါနဲ႔ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံခံရတာမ်ိဳးကို မလုိခ်င္…။