SUGAR DADDIES SERIES 1: FAR AWAY (Wattys 2019) COMPLETED

33rd Chapter

After 30 minutes,exactly....

"Can I help setting the table?" ani ng dalaga na nakaligo na at nakapagpalit na ng damit.

Sumulyap lang sa kanya si Art sabay tango dahil balik ulit ang atensyon nito sa niluluto.

Ang dalaga nama'y inayos na nga ang lamesa. Ilang sandali pa't nakahain na ang pagkain.

"Ang swerte ng magiging asawa mo,Art....you cook so simply & yet looks like so tasty...."seryosong sabi ng dalaga.

"You thought so!.." sagot nito.

"Hindi naman kita pinipilit na maniwala...,by the way can we start...,gutom na talaga ako eh..."

"O.k!" then they both pause for a little prayer.

Kanya-kanya.

Then,pareho ng nagsimulang kumain.

"After meal,pumunta ka na sa 2nd study room ko...,next door sa left side..."sabi nito,at alam na nyang tinutukoy nito.

"Dont forget to bring the documents...,ngayon na natin yun pag-uusapan...." dagdag nito.

Tumango lang sya.

Then,katahimikan.

"Art,.." tawag nya dito para mabasag ang medyo mahaba ng katahimikang namayani sa kanila.

"Yes..." sagot nito sabay sulyap sa kanya.

"I hope you wont mind me asking kung ano ba talagang nangyari sa'yo at....yan..,you got almost half of your face burned...,kung o.k lang na i - share mo ang kwento..." sabi nya.

"Eto...,tsss...,I want to forget this sa totoo lang...pero hindi naman mawawala sa ala-ala ko ang nangyari eh...& hindi naman ako madamot retelling the story over again..." napainom silang sabay ng tubig.

"I love her so much...,I mean them...,si Vehanna at ang magiging anak namin sana...,they were my world...& so am I to her...,buntis pa lang sya noon ng magsama kami dito sa villa...,pero against sa akin ang parents nya...I did my best to win everything but I still failed...,gumuho yung mundo ko ng ipagtapat sa akin ng ama nya na hindi daw sa akin yung dinadala ng anak nya...halos mabingi ako sa katotohanang yun....,itinanggi yun ni Vehanna...at dahil sa sobrang sama ng loob nya eh tinanggalan nya pala ng preno yung kotse namin at yun ang ginamit nya papunta sa ama nya,...humabol ako pero huli na...,hindi pa sya nakakalayo ng sumalpok yun at sumabog...,kahit malakas yung apoy sinubukan ko pa ring saklolohan sya...,pero sumabog ulit at yun na..nasapol na ako ng apoy....kaya eto,..." pagsasalaysay ng binata na ikinapatak ng luha nya.

"Im sorry,if it made you cry....I.." untag ng lalaki.

"O.k lang....,Im sorry kung natanong ko pa...for sure,nasasaktan ka pa rin..." sabi naman nya.

"Dati,...nasasaktan ako...,pero ngayon..medyo sanay na ako...."

"Lakas mo rin nuh...!."sabi nya sabay ngiti ng bahagya habang pinupunasan ang mga mumunting luha.

"I have to...,life must go on...,."simpleng sabi ng binata.

"Uhm,...kaya ba you resort to this bedwarmer thing...,I mean...your hiring a woman to be w/ you on your bed...."awtomatikong napatingin ang binata sa kanya.

Natigilang pansumandali.

"Actually...,there came a time to my mind na nagtatanong ako...,how will I find someone to be with me for the rest of my life sa kabila ng physical appearance ko...,yung totoo.." sabay subo ulit nito ng pagkain.

"Im sorry,....but,havent you got a taught to undergo some surgery...?"

"Nope! My case was hopeless...gagastos lang ako ng malaki...,at uunahan na kita,...mas gugustuhin ko ng ubusin ang kung may  magkanong meron ako to help someone  reach for their dreams kapalit ng katawan nila...maayos naman akong kausap & so far,sa naging dalawa ko ng bedwarmer...wala namang lumabag sa kasunduan....kaya Im hoping you'll do the same. Im done eating,...hihintayin kita sa taas..."tapos nito sabay tayo na at kapagdakay iniwan na ang dalaga sa harap ng lamesa.