SUGAR DADDIES SERIES 1: FAR AWAY (Wattys 2019) COMPLETED

93rd Chapter

As time/days/months/years flies so fast....

Its been 5 years...

Ganung kabilis...

(Zurie & her friends..#momshies)

Kanina lang yung maliliit nilang mga anak ngayon mabilis pang tumakbo kesa sa kanila.

In a different places,pero pare-pareho ang itsura.

All were toddlers....

A/N: GUYS,LET ME just TELL what mainly happens sa lahat ng characters sa chapter na ito ha....I was really mentally blocked as of the moment & eto lang yung naisip ko para mai connect yung susunod as we get nearer to the end...sana po considered na...but please feel free to ask me what about's...sasagutin ko po,promise...(....gagawan natin ng sagot...) tnx much.

BACK TO THE STORY:

(ZURIE)

After all of her hardships eh ayun na sya,hawak na ang pinakamimithing diploma,patunay na nakatapos na sya sa kolehiyo. It took her that long dahil kumuha pa sya ng additional course,she can now teach both elementary & highschool. She's already a board passer at handa na sa aktwal na pagtuturo. She had a beautiful sets of irresistable twins na super kukulit pero super lalambing din.

And since 5 years old na ang dalawa ay nasa kindergarten na ang mga ito sa St. Martin din.

Thanks God sa mga naging Yaya ng mga anak...!

Her application to teach at SAN PASCUAL NATIONAL HIGH was granted,junior high division,doon lang kasi may bakante sa nasabing eskwelahan. Kaya sa ayaw man nya at sa gusto ay kailangan nya ng ipagbili ang kasalukuyang tinitirhan at umuwi na sa San Pascual - ang lugar na naging pangalawang tahanan nya.

Often times,may isang lugar na pilit pinupuntahan ng isip nya ngunit hindi nya mawari kung saan nga ba yun...,& ignoring that doesnt help her...naroong laman na iyon ng panaginip nya...a place where she can saw nothing but trees...,fruit bearing trees...na may kasamang halakhakan ng tila ba mga batang babae...& when that scene is done eh magigising na sya...

"Mommy...are you dreaming again..." untag sa kanya ng anak na si Art.

Speaking of,lumaki talaga itong kamukhang-kamukha ng ama,...& not to forget Majestic,pinaghalong mukha nila ni Aling Luciana...

"Uhmmm,no....Im not...c'mon go to Yaya Keah...sabihin mo,get prepared na kasi ngayon na tayo uuwi sa San Pascual.."

"Talaga Mommy...makikita ko na yung beybi ni Tita Shan...,maglalaro na ulit kami.."

"Yep....but this time ha,wag kang maldita...o.k...,do you got mommy...?" lumabi ang anak.

"Hindi ako maldita,mommy...sya nauna eh...."

"Oh sya na...sige na...punta na kayo kina Yaya...ligo na..o.k!"

"Eh Mommy...how about Daddy...? Kailan namin sya makikita...,sabi mo dati malapit na...kailan yung malapit na...?" untag ng anak na si Art sabay kuha sa picture frame na nasa tabi ng bedside lamp nya..oo,inilagay nya yun sa frame,matagal na...right after yata na makauwi sila noon from Seoul...na kahit alam nyang posibleng may kasama na itong iba sa ngayon eh mahal pa rin nya....minahal nya na!

Kasama na ng isiping,parusa nya yun dahil sa pagtataboy(bilang si Anton / (bilang si Art) pagiwan sa lalaki noon...

Ngumiti sya ng pilit para sa dalawang anak,yinakap ang dalawa ng sabay...

"Mommy cannot promise when..,all mommy know is...when God lets us see him soon...we can see Dad soon..."

"But what if not.." nakalabing untag ng isa sa mga anak.