SUGAR DADDIES SERIES 1: FAR AWAY (Wattys 2019) COMPLETED

89th Chapter

Seoul, South Korea.

Kung alam lang sana ni Zurie na sa lugar na yun sya masasaktan ng todo,sana'y hindi na lang sya sumama.

Napakagandang pagmasdan ng mga cherry blossoms mula sa kinatatayuan nila ng mga anak na kinukuhanan ng larawan ng Ninang Mie nila,just to shed that unexpectable tears when she saw the bulk of a man....that familiar bulk of a man...

Laughing his heart out while hugging a very beautiful & sexy woman.

NAMSAN MOUNTAIN PARK.

Maganda kasi talaga ang panahon ng umagang yun kaya naisipan nilang ilabas naman ang mga bata.

Silang apat na babae lang, nagpaiwan yung magkatukayo sa hotel.

Aliw na aliw naman ang mga ito dahil kahit maliliit pa'y marunong ng makipagkulitan ang kambal - to think of na sobrang 1 month pa lang ang mga ito,their smiles will say it all.

Naaaliw na rin lang si Zurie sa panonood hanggang sa yun nga napadako ang mga mata nya sa di kalayuan.

Medyo mataas kaya ang kinaroroonan nila,she cant be wronged,kilala nya ang pigurang yun ng isang lalaki kahit pa may distansya ito sa kanya.

Na lalong naging tama ng humarap ito sa direksyon nila - si Antonio Dao.

He's so damn hot sa suot nito in a Korean sytle.

His physiques doesnt even change a bit making her hot inside,remembering the days when that man was still hiding in a mask..

Pero agad ding tila dinurog ang kanyang puso ng makita ang babaeng niyakap nito,matagal din...

Ilang sandali pa'y naglayo ng kaunti na para bang nag-uusap,na sinundan ng sabay na paghalakhak ng dalawa.

He's laughing his heart out w/ someone else...

HE'S HAPPY NOW WITH SOMEONE ELSE...IN SOMEONE ELSE'S ARMS...

The said woman was the quite definition of simply gorgeous. From afar,she can barely saw the milk-like skin at iba pang mga assets na wala yata sya.

Hindi naman sya maitim,tama lang..,hindi rin pandak,kahit paano may hubog pa ang katawan nya although nagbago na nga lang ng kaunti dahil sa panganganak.

She's the complete oppossite ng babaeng yakap ni Antonio.

"Kaya ba ni hindi mo talaga ako hinanap kahit kaya mo...? Sino nga lang ba ako para hanapin mo?..." tanong nya sa sarili habang hindi mapigilang papatakin ang mga luha. Mga luhang agad din nyang pinahid dahil may mga kasama nga pala sya.

"Mie...." tawag nya sa kumare kapagdaka.

"Yep..."

"Uwi na siguro kami ng mga bata...,sumama yung pakiramdam ko eh.." napatingin tuloy ng matagal sa kanya ang kausap.

"Umiyak ka ba? Kung oo,bakit..."

"Hindi,napuwing lang ako...paano,Keah..." tawag nito sa isa sa mga Yaya ng anak.

"Uwi na tayo..." sabi nya.

"Wow ha...,nag moment ka ba...,drama mo mars....oo na,uwi na tayo...ganda pa naman ni Mr. Sun ngayon..." sabay ayos na ng mga gamit na dala.

"Labas na lang kayo ulit..."

"Talaga lang ha...." sa pabirong asik ng kausap. Nauna na ang mga itong humakbang palayo,pauwi sa hotel nila.

Pagkarating nga doon ay lumabas ulit ang mga ito. Pati ang dalawang Yaya ng mga anak ay pinayagan nya ring mamasyal muna.

Nakatulog naman ang dalawang anak na tinabihan pa nya sa malaking kamang yun.