SUGAR DADDIES SERIES 1: FAR AWAY (Wattys 2019) COMPLETED

65th Chapter

Mukha syang tangang umiiyak lang habang galit na nagsasalita sa harap nya si Art.

She cannot hold it anymore,sa mga sunod na sinasabi ni Art ay wala na syang naiintindihan.

Nabingi yata sya bigla.

She just choose to open that door sabay labas. Alam nyang hindi sumunod si Art kaya dire-diretso syang pumasok sa loob ng bahay nito.

Diretso sa kwarto sabay lock noon.

Doon nya iniiyak ng todo ang sakit na nararamdaman nya. She wants to call Sam pero sya na rin ang nagpigil sa sarili. She can cry that out alone.

ZURIE'S P.O.V

I never taught about this kind of pain.

It aint new,alam ko...dati na akong nasasaktan dahil kay Art,pero kaya ko 'to. Kakayanin ko 'to dahil mahal ko sya. Malinis at totoo ang pagmamahal ko sa kanya.

Maybe my intention was good pero mali sa kanya,I never guess naman kasing he will pitty himself that much. Gusto ko lang maramdaman nya na hindi ko sya ikinahihiya pero hindi ko rin sya masisisi sa kung anong naramdaman nya kanina.

Yeah,siguro nga mali,pero sana hindi naman nya minaliit ang kung paano ako magmahal.

I wouldnt come to him one day para sabihin yung mga sinabi nya kanina,hindi ako ganun. I can stand by him up to his last breath on earth.

Hindi nya ako ginulo o sinundan sa kwarto to have a word na ipinagpapasalamat ko,atleast I can compose myself up again.

Hanggang sa yung mga luha ko na yung tumigil sa kakapatak. Nagbihis na ako ng damit at pagkaayos ko ng sarili ko eh dinala ko na sa wash area yung mga labahan kong damit.

Pero natapos ko na lamang yun eh wala pang Art na lumalapit sa akin.

O.k.

Maybe he still needs time to ponder things out.

Nagluto na ako ng pwede ko makain. Yung simple lang na dish na alam ko. Kaunti lang. Hindi ko naman kasi alam kung nasa mood para kumain yung isang yun eh.

Bahala sya kung hindi sya nagugutom. Since 9 a.m pa lang,marahil hindi pa.

After I wash the dishes I have decided to packed myself up,wala lang...maglalakad-lakad sa tabi-tabi,sa loob lang naman ng bakuran nya.

I walked around the villa's premises while listening to spotify sa phone ko.

I want to get far away sa sight ng bahay nya kaya pinilit kong makaabot hanggang sa kaduluduluhan.

Then there I found a shady tree.

Parang ang sarap maupo sa ilalim noon,hindi ko na pinigilan ang sarili ko,I went in there & lay down on that grassy land.

Walang wala sa isip kong maiidlip ako sa kinaroroonan ko.

ART'S P.O.V

Gusto ko syang puntahan at syempre mag sorry sa kanya. Siguro nga,naka-apekto sa akin akin kanina yung naging usapan namin kagabi as Anton.

Hindi kaya ako nakatulog kagabi ng maayos.

Pero kanina sa mga pinagsasabi ko sa totoo lang,naguilty din ako. Lalo na nung umiyak sya sa harap ko,she doesnt say anything kaya lalo akong nababanas sa sarili ko.

Alam kong nasa kwarto lang namin sya pero mas minabuti kong hindi muna sya guluhin,para lumamig muna siguro kaming pareho.

Tumingin ako sa wall clock doon,alas dyes na pala...kaya mesyo rumereklamo ng tyan ko. I want a full meal kaya hindi na ako nag-atubiling bumaba para magluto.