SUGAR DADDIES SERIES 1: FAR AWAY (Wattys 2019) COMPLETED

48th Chapter

Ilang sandali pa nga ay nandoon na sila sa tapat ng gate ng bahay ni Art.

Nagtaka pa sya kung paanong agad itong pinapasok ng guard sa front gate.

Tila naman nabasa ng binata ang nasa isip nya.

".....thinking how did they let me in...? We own the top most company na nagdedevelop ng lugar na ito,...kaya kilala na nila ako....,dyan ka ba talaga nakatira?" tanong nito sabay tingin sa labas ng bintana ng kotse na katapat ng bahay.

"...hinde,nagtatrabaho lang ako dyan...stay-in..." sabi nya sabay ayos ng mga gamit.

"...ughhh,really...so,anong trabaho mo dyan...can I know.." sa inosenteng tono nito.

"...uhmmm,let me say....all around...,bahala ka na kung anong  gusto mong ipakahulugan dun...,as long as the owner is helping me to finish my studies,I'll be working for him....pabukas ng pinto..." napangiti ng bahagya ang lalaki.

"...why not work for me?...umalis ka na dyan..." pakli nito sabay pindot ng buton para mabuksan ang front seat.

".....i would like to,Anton...but I cannot leave this place & my employer....I owe him a lot....,see you tomorrow..!" sabay labas nya na doon pero sumunod ang binata.

"...hindi na kita mapapapasok,Im sorry....alam mo naman siguro na puno ng cctv ang mga ganitong bahay....& hindi na ako magtataka kung makita ng amo ko na may naghatid sa akin ngayon..." pakli nya sabay kuha sa access card as a gate lock key...

"....naiintindihan ko,...sige na pumasok ka na...,aalis na din ako agad pag nakapasok ka na....," sabi nito na nginitian nya lang ng bahagya.

Bukas na ang single gate ng lingunin nya ito.

"I love you,..hope you dream of me at night more than your boy friend...!" sigaw nito sabay flying kiss sa kanya.

"....baliw!" she murmured,then isinara na nga yun ng tuluyan.

Umandar narin naman ang kotse ni Anton at nagmaniobra palayo pagkaraan ng ilang sandali.

Ewan naman ni Anton kung bakit ngiting-ngiti sya kanina pa.

Kinuha nya tuloy ang cell phone na nasa secret pocket ng kotse at tinawagan ang dalaga bilang si Art.

"Hello,...how's your day,..nakauwi ka na ba...?" umpisa nya sabay pasok sa isip nya ng isang kakatwang bagay.

"Uhm,yeah...wait,hindi ka ba busy dyan....,hindi ka pa ba pwedeng umuwi,...namimis na kita..." ramdam nya ang sinseridad ng babae,kasabay noon ay ang muling pagpiyok noon na tila ba nais umiyak.

".....c'mon,dont let your eyes get teary everytime you will talk to me..." sabi nya.

"Hindi ko yun sinasadya....," tanging sagot nya.

"I need to break your heart,Zeinne...para wag mo ako mahalin bilang si Art....I want you to love me as Anton..." bulong ng isipan nya.

"....si Anton ang magiging kabaligtaran ng magiging pagwawalang bahala ko sayo simula ngayon...hindi ko na ipakikitang mahal na mahal kita...hanggang kama ka lang kay Art hanggang sa mamuhi ka na sa kanya at after 4 years ay iwanan mo na sya....pero iingatan kita bilang si Anton....para sa kanya ka tumakbo sa bandang huli..." dagdag nya sa pinlaplano.

"Hey....,may tanong ako...sino yung naghatid sayo dyan sa bahay....?" asik nya.

"Ha ah.....ano ahmm,.."ewan naman ng babae kung paano sasagutin yun ng hindi ito maghihinala ng masama.

"Nagtatanong ako!...,akala mo ba hindi ko malalaman..."

"Art it's nothing....,o.k si Antonio A yun,dati kong prof noong senior high kami...."