Şeytan bir tilki ve bir insan çocuk (Yaoi)

5. Bölüm

Bu bölüm dram gibi oldu. Bu bölümde Akihiro Akeno ve Kiyoshi Raidon birbirlerine dahada yakınlaşıyor. Umarım beğenirsiniz :D

Rüyamda annem ve babamı görmüştüm. Nedese ağlıyorlardı. Babam annemi sakinleştirmeye çalışıyordu. Babam "Üzgünüm Nagisa..." Annem hıçkıra hıçkıra "Keşke onun yanında olsaydık. Belki böyle bir şey olmazdı" dedi ve yine ağlamaya başladı. Kapı çaldı ve bir adam içeri girdi. "Bay ve bayan Akihiro lütfen benimle salona gelin" dedi. Annem ve babam ayağa kalktı ve odadan çıktılar. Gittiklerinde önümde bir tabut vardı. Korkuyla kapağını açtım. Gördüğüm şey şok ediciydi. Tabuttaki kişi bendim...

Bir anda gözlerimi açtım. Bir ses "Kötü bir rüya gördün değil mi?" dedi. Kafamı yana çevirdiğimde. "K-kiyoshi-sama" dedim ve eğildim." Titriyordum çünkü çok korkuyordum. "Benden korktuğunu biliyorum ama seni yemediğime şükret bence" dedi. Bana baktı "Git ve güzelce temizlen. Önemli birini ziyaret edeceğiz" dedi ve gitti. Hemen Futonu topladım ve yerine koydum. Hemen ellimi yüzümü yıkadım ve yeni ir kimono giydim. Tamamen hazırdım. Kapıyı açtım ve odamdan çıktım. Koridorda yürüyordum. Acaba petrole benzeyen şey nerede? Diye düşündüm. Bir anda bir bağırma sesi duydum. "Lanet olsun!!!!" Bu Kiyoshi-sama'nın sesiydi. Hemen sesin geldiği yöne doğru koştum. Odasının kapısı açıktı bende hemen "Kiyoshi-sama?" dedim. Yerde kan vardı. Kiyoshi-sama nedense titriyordu. Yanına çömeldim. Eli kanıyordu. "Kiyoshi-sama elinizi sarmamız lazım yoksa iltihaplanır" dedim. Elimi uzattım ama elini geri çekti. "Yardımına ihtiyacım yok insan" dedi. Bir anda elini tuttum ve "Evet var. Herkesin yardıma ihtiyacı vardır." dedim. Kiyoshi-sama çok şaşırmıştı. "Kiyoshi-sama elinizi uzattın" dedim. Kiyoshi-sama elini uzattı. Burada gazlı bez olmadığı için kendi kimonodan küçük bir parça yırttım. Onu Kiyoshi-sama'nın eline dikkatlice sardım. "Bitti. Şimdi nasıl hissediyorsuz?" dedim. Cevap vermiyordu. Bende kalktım. Tam kapıdan çıkacakken "Bana kız kardeşimi hatırlatıyorsun" bunu dediğinde şaşırdım. "Nasıl yani?" "O da senin gibi yardım sever ve güler yüzlüydü. Onu çok severdim. Kız kardeşim insanları çok severdi. Ben ise bunu olumlu bulmuyordum çünkü insanlar gaddar ve yanlancıdırlar." Kiyoshi-sama bunları anlatırken çok üzgün gözüküyordu ama anlatmaya devam etti. "Bir gün kız kardeşim bir insana aşık oldu. Bunu öğrenince o insanı öldürmeye karar verdim. Ama kız kardeşim bunu yapmama izin vermedi işte o an çok sinirlenmiştim. Neden? Neden insanları bu kadar önemsiyordu iç anlamıyordum. Ona "Eğer bir insanı seviyorsan ölmek zorundasın" dedim. Kız kardeşim ise buna gülmsedi ve "Onu seviyorum ve onun için ölmekten gurur duyuyorum abi" dedi. Bunu demesiyle kendimi kaybettim. Kendime geldiğimde ise kız kardeşimin kalbini elimde tutuyordum. Korkuyla ona baktım. Gülümsüyordu. Son sözleri ise "Seni daima sevdim abi" idi." Kiyoshi-sama anlattıklarını bitirdiğinde bana baktı ve "Neden ağlıyorsun insan?" dedi. Kendime geldim. Göz yaşlarımı sildim "B-ben sadece...." Kiyoshi-sama bir nada bana sarıldı. "K-kiyoshi-sama?" dedim şaşkınlıkla. "Mutlu oldum." dedi. "Neden?" "Çünkü hiç bir insan bu anlattıklarıma ne ağladı nede üzüldü. Ama sen..sen farklısın. Kendinden çok başkalarını düşünüyorsun. Teşekkür ederim. Hemde çok" dedi. Omzumda bir ıslaklık hissettim. Kiyoshi-sama'ya baktığımda ağlıyordu. Bende ona sarıldım. "Merak etmeyin Kiyoshi-sama sizin hep yanınızda olacağım. Sizi koruyacağım. Daima ve sonsuza kadar" dedim ve gülümsedim.