Şeytan bir tilki ve bir insan çocuk (Yaoi)

2. Bölüm: Tapınağın içine giriyorum.

Yavaş yavaş yürüyordum ama fazla ileri gidememiştim. Sadece etrafa bakıyordum. Buraya nasıl gelmiştim? Ve neden burası? Sonra aklıma bu sabah çarptığım ve okulumun bahçesinde beni izleyen tilki gözlü adam aklıma geldi. Acaba o mu beni buraya getirmişti? Hayır bu imkansız saçmalama Akeno olayı çok büyütüyorsun. Bir anda soğuk bir rüzgar esmeye başladı. Çok üşümüştüm. Karşıdaki tapınağa girmem gerekiyordu yoksa burada hasta olacaktım. Elimden geldiğince tapınağa doğru yürüyordum. Sonunda kapısına gelmiştim. Kapıyı tıklatacakken kapı kendi kendine açıldı. Ürpermiştim ama bunun rüzgar yüzünden olduğunu düşündüm. İçeri girdim. İçerisi çok güzeldi ve sıcak. İçimin ısındığını hissedebiliyordum kendimi burada güvende hissediyordum. Ama bu rahatlama sonsuza kadar sürmeyecekti çünkü arkamdan bir hırlama sesi geliyordu. Neden böyle şeyler hep beni buluyor? Lanetli filan mıyım ben? Çok korkuyordum. Boncuk boncuk terliyordum. Çığlık atmak istiyordum ama atamıyordum bedenim kas katı kesilmişti. "Çocuk buraya nasıl geldin? Hırrrr!" Harika kendini hayvan sanan bir insan ile karşı karşıya kaldım. Yutkundum "Ş-şey beni buraya ayağımdan yakalayan bir ip getirdi." Bunu dememle arkamdaki kişi gülmeye başladı. "Demek öyle ha! Bende seni bir hırsız zanettmiştim" dedi. Omzuma dokundu "Kusura bakma korkutmadım umarım seni." "Y-yok hiçte bile. Yani arkamdan gelen bir hırlama sesi vardı ve ben hiç korkmadım merak etmeyin" dedim. "İlginçsin. Her neyse seni burada ağırlamaktan mutluluk duyarım. Üşümüş olmalısın gel sana yeni kıyafetler vereyim" dedi ve benim yanımdan geçti. Sonra o kişinin yolda çarptığım kişi olduğunu gördüm. Demek burada yaşıyordu. "Ne oldu? Gelmiyor musun?" Bir anda kendime geldim. "Ha! g-geliyorum" dedim. "Hadi ama utanıcak bir şey yok" dedi ve gülümsedi.

Bana verdiği kimonoları giydim. Bedenime göre büyüktü ama idare ederdi. Beni görünce "Oooh! Yakışmış sana" dedi. "Teşekkür ederim" "Hadi sana çay ikram edeyim" brilikte salona doğru yürümeye başladık. Yürürken sanki bir şey bizi takip ediyormuş hissine kapıldım. Arkamı döndüm ama bir şey yoktu demekki hayal gücümden başka bir şey değildi. "Ne oldu?" "Ha! Yok birşey" "Tamam bu taraftan" İçimde kötü bir his vardı.