Şeytan bir tilki ve bir insan çocuk (Yaoi)

2. SEZON 2. BÖLÜM

"Debelenmeyi kes lanet insan. Seni hiç kimse kurtaramaz" "Hı! Emin misin Dantalion?" Bu ses "Sasada" "Sen?" "Evet ben ve şimdi Akihiro yu bırak seni düşmüş melek" Dantalion beni bırakmamakta kararlıydı. "Onu kolay kolay bırakmıyacağımı biliyorsun değil mi Sasada?" "Evet biliyorum o yüzden yanımda küçük bir arkadaşımı getirdim" Arkadaş mı? Ne arkadaşı? Sasada bir ıslık çaldı. Bir kaç dakika sonra büyük bir kuş sesi duyuldu. Dantalion korkuyla "Yoksa sen şeyimi getirdin?" Sasada kazanmış gibi güldü ve "Evet bir Grifon'u getirdim" dedi.

Her şey çok hızlı gelişti. Dantalion benle dışarı fırladı ve hızlı bir şekilde uçmaya başladı. Sasada bir meleğe dönüşerek bizi takip ediyordu. Aşağıya bakınca ne kadar yüksekte olduğumuzu gördüm. Belkide Dantalion'la pazarlık edebilirdim. "Şey...Dantalion bence beni Sasada ya ver o zaman kaçman gerekmez hem" Dantalion korkunç gözleriyle bana baktı. "Olmaz, elim boş dönersem efendim bana kötü şeyler yapar. O yüzden uz dur anladın mı?" Tamam pazarlık edemedim. Bu kovalamacadan sıkılmıştım. Bekle Grifon nerede peki? Yuarı bulutlara doğru bakınca Grifon'u gördüm. Gerçekten eşsiz bir yaratıktı. Bir anda yine onun sesini duydum sanki deprem oluyordu. "Hayır olamaz!!!" diye bağırdı Dantalion. Dantalion var gücüyle hızlandı ama nafile Grifon ondan hızlıydı ve onu yakalamıştı. Bense düşüyordum. "Aaaaaaaaahhhh!" Uzaktan Sasada'nın sesini duydum. "AKihiro!!" Sasada var gücüyle beni yakaladı ve güvenli bir biçimde beni yere indirdi. Gözlerimi açtığımda yerdeydim. "Aman Tanrım!! Yaşıyorum" diye bağırdım. Gözlerim Sasada'yı aradı ama yoktu acaba gitmiş miydi? Ayağa kalktım "Sasada! Sasada!" Nerede bu? Çalılardan sesler geliyordu. Belkide oradadır? Ama değilse ben öldüm. Çalılara temkinli adımlarla ilerledim. "Sasada sen misin?" dedim korkuyla. Çok hızlı bir şey çalılardan fırladı ve benim üstüme atladı. Bu "Dantalion!" "Seni iğrenç insan. Şimdi seni param parça edeceğim" dedi. Dişleri keskinleşmeye başlamıştı. Omuzlarımı acayip sıkıyordu. "Hayır...kes şunu" Gülmeye başladı "Şimid cezanı çekme zamanı insan" Tam bana vuracakken bir el onu yakaladı. Bu Kiyoshi-samaydı.

"O pis ellerini ondan hemen çek" sesi bayağa korkutucuydu. Dantalion ondan korkmuş gözüküyordu. Ellerini omuzlarımdan çekti. Bende hızlıca ayağa kalktım. "Akihiro!!" "Sasada?" "Neyseki bir şeyin yok" dedi. İkimiz birbirimize bakıp gülümsedik. Sonra Kiyoshi-sama ya baktım. Dantalion'u boğuyordu. "Ne yapıyorsunuz Kiyoshi-sama?" "Seni inciten herkesi geberteceğim Akihiro. İnsan yada iblis fark etmez" dedi. Öfkeden gözü dönmüştü. "Yapma" diye bağırdım ama beni dinlemiyordu. Ona doğru koştum ve üstüne atladım. "Yapma lütfen" dedim. Üstümden kalkmaya çalışıyordu. Bu sırada Dantaliona baktım ve kaçmasını söyledim. Dantalion hemen uçup gitti. Kiyoshi-sama boşluğumdan yararlanıp beni itti. Yere sırt üstü düştüm. Sasada hemen yanıma geldi. "Akihiro ne yaptığını zannediyorsun sen? İşim varken bana karışamazsın anladın mı?" diye bağırdı. Sasada yumruklarını sıktı. Elime yumruğunu tuttum ve ona "Merak etme ben iyiyim" dedim. Kiyoshi-samaya dönerek "Evet, anladım Kiyoshi-sama. Bir daha sizi bölmeyeceğim" dedim kararlı bir sesle. Kiyoshi-sama bana nedense kötü bir şekilde bakıyordu. "Ayağa kalk tapınağa gidiyoruz" dedi. Bende yavaşça ayağa kalktım. Kiyoshi-sama'nın yanına gittim. "Şey Kiyoshi-sama ama benim okulum var." dedim. "Okulunu bir gün aksatsan bir şey olmaz AKihiro" dedi. Sasada bir anda bağırdı ve "Sen kim oluyorsun da Akihiro yerine karar verebiliyorsun?" dedi kızgın bir sesle. "Veririm çünkü ben onun efendisiyim" dedi. Sasada'nın elinde büyük bir kılıç belirdi. Bu iyiye işaret değildi hemde hiç. "Sasada ne yapıyorsun?" "Üzgünüm Akihiro ama onun sana böyle davranmasına izin veremem" dedi. "Bak melek biz anlaştık ve şimdi gidiyoruz" dedi ve bir anda Sasada kayboldu.

Kiyoshi-sama'nın odasına ışınlanmıştık. Ben ne olduğunu anlamadan Kiyoshi-sama beni Futonunun üstüne attı. "Ah! Ne yapıyorsunuz?" Üstüme çıktı ve "Artık daha fazla dayanamayacağım" dedi ve kıyafetlerimi çıkarmaya başladı. Onu durdurmaya çalışıyordum ama o çok güçlüydü. Üstümde sadece donum kalmıştı bu çok utanç vericiydi. "Akihiro korkuyor musun?" "Sence. Hem nasıl bu kadar çabuk iyileştiniz?" "Hiç bir zaman hasta olmadım ki Akihiro" "Ne?" "Evet, olmadım sadece seni uğraştırmak istedim" dedi ve gülümsedi. "Beni kandırdınız mı?" "Öyle gibi...ama şimdi susalım" dedi. Dudağımdan öpmeye başladı. Elleriyle göğüs uçlarımla oynuyordu "Ah!" diye inledim. "Çok tatlısın Akihiro" "K-kapa çeneni...ah!" Bir eli aşağıya gitti hemen "Hayır orası olmaz lütfen" Ama beni dinlemiyordu. Oramı okşuyordu bu beni mahfediyordu hemde çok. "Kiyoshi-sama...ben geliyorum" "Bu kadar çabuk mu?" "Üzgünüm....ahhhh!" eline boşaldım. Elindeki şeyi yaladı ve beni alnımdan öptü. "Gerçekten çok tatlısın Akihiro" dedi ve gözlerimi kapadım.