1.bölüm

2.9K 59 1
                                    

Ayağıma düşürdüğüm kitabın etkisiyle zıplarken telefonuma gelen mesajın irkildim;
"Naber çıtır yerleşebildin mi?" XxMAVİSxx
Mavis,her insanın sahip olamayacağı dostlardandı.Espirilerimi geç anlamasına rağmen(bazen anlayamaz ama)beni bozmamak için gülerdi. Anlamadığı suratındaki salak ifadeden belli olurdu. Onunla farkımız beni ela gözlerime karşı kahverengi gözleri;uzun siyah saçlarıma karşı kıvırcık ve kahverengi saçları;benim uzun boylu ve ince onunsa uzun boylu fakat orta kilolu olmasıydı. Aslında biz benzemiyoruz,yani fiziksel olarak.
Ayağımın acısıyla saydırırken bir yandan da ona mesaj yazıyordum. Mesajı yazdım ama ne demeye çalıştığımı anlayacağını sanmıyorum. Zıplarken klavyedeki( telefonum nokıa c3)tüm harfleri kullandım galiba. "Ayaghama khtp düşhtü ,şschu an çırpınmiyorum. Ash khaldhı bulutchek. xxritaxx"
Gönderdiğim mesaj aynen buydu ama demek istediğim
"Ayağıma kitap düştü ,şu an çırpınıyorum.az kaldı biticek. "
Acaba espiri yaparken de böyle mi konuşuyordum?yani onun anlama değilde benim anlatma sorunum mu vardı?Herneyse zamanla alışacağız.bu arada ne demek istediğimi sordu,açıkladım ve bu gün bir şeyler yapmayı teklif etti. Tabii ki kabul ettim. Evin kargaşasından kaçmam kafamı dağıtmam gerekiyordu. Zaten yarın yaşayacağım "Pazartesi sendromu"na hazırlanmam da gerekiyordu. Üstüme giydiğim rahat t-shırt ve dar pantolonumla uydurmaya çalıştığım beyaz converselerimle hazırdım ve Mavis ile anlaştığımız alışveriş merkezinde mavis'i bekletmemek için hızlı adımlarla ilerledim. Neyseki arkadaşım doğayı seven biri ve o saatlerde bir ağaç daha dikti. Ama ben de bir hayvanseverim zaten gelince hesabını soracaktım. (Beni çok bekletmişti -yarım saat-)

4 saat sonra
Yürüyen merdivenlere tam olarak yatmıştık. Elimizdeki poşetler yanımızdan kimsenin geçmesine izin vermiyordu. Alışverişi severdim fakat bu kez abartmıştık. Çıktığımızda güneş batmak üzereydi. Ilerliyorduk fakat yollar bana pek tanıdık gelmiyordu. Tek güvencem Mavis 'ti. Neredeyse bardford'un her köşesini biliyordu. Suratında kendinden emin olmayan bir ifade vardı.
"Yolu biliyorsun değil mi?"
"E-evet ,elbette sadece bu yolu bilmiyorum. Galiba şu sokaktan gideceğiz."
Gösterdiği yere baktığımda hiç tanıdık gelmedi. Gerçi hiç bir yolu bilmiyordum. Bu durumda Mavis'e güvenmekten başka çarem yoktu.
İlerledikçe genç bir erkek sesi duydum. Bir an duraksasamda Mavis umursamadan devam etti. Bu ,şehrin kuralıydu galiba!"Hiç bir şeyi takma ve devam et"
Koşarak Mavis'e yetiştim. Ve karşımıza iki bina arasında kalan bir çıkmaz sokak çıktı.Aynı anda bir yerden "why don't you love me?" (Multimedia)şarkısı geliyordu.Ahh bu şarkıya bayılıyorum. Geç farkettim telefonumun çaldığını...
Normalde çıkmaz sokaklardan korkmazdım ama bu sefer bir çift ela gözün kalbimi delen bakışlarıyla karşılaştığımda korkmam gerektiğini anladım.

(Multimedia daki rita)

BAD BOY ZAYN MALIK(Zayn Malik fanfiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin