STRAIGHT TO HEAVEN
Chapter Thirteen: Kookie Babe
Keila's POV
"Ba't umiiyak ang babe ko?" tanong niya sa akin habang nakangiti kaya nagulat ako
Anong ibig sabihin niya sa tinawag niya sakin nun? Tsaka ba't yun ang tawag niya sa akin? Lasing ba siya?
"Tahan na nga," sambit niya sabay yakap sa akin. Pinunasan niya rin ang aking mga luha gamit ang kanyang panyo. "Ngumiti ka nalang kasi. Tsaka di mo naappreciate yung nakakahiyang pagtawag ko sayo ng 'babe' para lang pangitiin ka?"
Mabilis ko siyang sinuntok sa braso saka napangiti na rin. "Kala ko totoo yun."
Hinarap niya ako at pinisil ang aking pisngi. "Pwede na ring magkatotoo yun."
"Loko!"
"Pero alam mo, Keila ayokong nakikita kong umiiyak ka. Siguro nga, you're like a best friend to me but I think I don't like that feeling kasi mas pipiliin ko pa ang sinasabi ng puso ko na ang feeing ko sa'yo ay 'more than friends'."
Pabiro ko naman siyang hinampas at napayuko nang kaunti. "Huwag kang magbiro ng ganyan."
"Sa tingin mo ba nagbibiro ako?"
Muli ko na naman siyang hinampas nang pabiro saka tumawa.
Seryoso ba tong gagong to?
"Tsk. Huwag kang ganyan baka mahulog ako nang tuluyan sa'yo," sambit ko at mahinang napatawa.
"Ha?"
Napakunot naman ang aking noo. Di niya siguro ako narinig.
"Sabi ko, huwag kang magbiro nang ganyan---
"Halabyu."
Agad akong tumalikod at pinakalma ang aking sarili. Pinakilig niya ako eh! Ngayon lang naman ako nakaramdam ng ganito nang dahil sa kunehong yan.
Ya! Umiba na tuloy ang pakikitungo ko sa kanya at pakiramdam ko kung nandiyan siya.
"Isa nalang, Kookie ah at---
"Kookie? I like it!" sigaw niya at parang tuwang-tuwa.
Hala? Ba't parang ang saya-saya niya na tatawagin ko siyang Kookie?
"Tsk. Tumahimik ka nalang nga diyan kasi ginugulo mo ang pag-eemote ko," nakanguso kong sabi sa kanya.
Muli na naman niyang pinisil ang dalawa kong pisngi. "Ang cute mo talaga. Pero kung gusto mong mag-eemote tungkol sa kanya ay sasamahan kita."
"What do you mean?"
Sumulyap siya sa mga bituin at ngumiti nang mapait. "Alam ko naman na hindi mo ginusto ang lahat eh. Pero, Keila pwede kang sumandal sa akin sa kahit ano na oras at kahit anumang problema man yan," he sincerly said and looked at me again.
Nang dahil sa sinabi niya ay muling tumulo ang aking mga luha. He was sincere and I know it. But I don't know kung saan niya nakuha at nalaman yung mga katagang yun.
"Keila..." tawag niya at hinawakan ang aking kanang kamay sabay pisil nito. "You can tell me everything. You can trust me and you can lean on me anytime. And if you'll do that, I wont hesitate."
I bitterly smiled and wiped the tears on my cheeks. "Thank you for your kind consideration, Jungkook pero kung sakaling malaman mo na ang lahat... tatawagin mo pa kaya akong kaibigan mo?"
"More than friends," he said and then hugged me. "I'll listen to you."
My hearteu.
"I am just his sexmate, proxy, pretend girlfriend and just his slave. Bayaran lang ako, Jungkook. Pumayag lang naman ako sa kasunduan namin kasi kailangan ko talaga ng pera. I was a desperate woman. I needed the money but didn't even think of selling my body. Tama nga si Jimin na malandi ako, but wala siyang alam na hindi yun totoo."
Kasabay ng mga salitang iyun ay ang pag-ihip ng napakalakas na hangin at patuloy na pagtulo ng aking mga luha mula sa aking mata.
"I did those things on purpose. Kahit bayaran lang ako ni Jimin... tao pa rin naman ako diba? Just look at my situation right now. Everybody thinks that I am lucky because I have Jimin but they were wrong. Hindi naman talaga akin si Jimin at bayaran niya lang ako. Pagmamay-ari niya ang katawan ko at kasunduan namin yun. Until he says so, aalis na ako sa buhay niya. Sa tingin niya kasi na malandi ako kahit na hindi naman yun totoo. But do you think that's true?"
"Please don't say that, Keila. If you're confident about saying the real fact then prove it to him."
"I know but palaging ako nalang ang mali. I thought hindi mahirap ang pinasok ko kasi all about sex lang naman eh pero bakit kailangan niya pa akong saktan?"
"Then he don't deserve you."
"I chose my own desicion so kailangan ko talagang harapin ang mga consequences. Bata palang kasi ako nun, inintindi ko na na I don't deserve to be here in this world. I don't think that I deserve to be happy kasi siguro may galit ang mundo sa akin. Hindi ko naman talaga ginusto ang mabuhay kasi alam ko na palagi nalang akong nasasaktan. At siguro, ipinanganak talaga akong walang silbi at kulay dito sa mundong to."
"And do you think that yan ang rason kung bakit nandito ka sa mundo?" lumingo lang ako at muling pinunasan ang aking pisngi. "Find out if why you're here standing in front of me. Find out if you deserve to be happy. Kasi kung i-find out mo yun, nandito lang ako sa tabi mo. I'll support you."
"And do you think that it is possible that I have a reason why am I here?"
"Sarili mo na ang makakasagot niyan, Keila. Basta tandaan mo lang na nandito lang ako para sayo."
I hugged him tightly kasi feel ko ay safe ako pag kasama ko siya. He's really a true friend to me.
"Thank you for your comfort, Jungkook."
"You're welcome. Pero, Keila maging matatag ka. Don't let yourself down at wag ka na ulit umiyak kasi nasasaktan din ako," sambit niya sabay acting.
"Gago!" pabiro ko na naman siyang hinampas. "Don't worry, maging matapang na ako. I am a strong woman! Tsaka hindi ko maipangakong hindi ako iiyak pero maging matatag na ako."
"Good," sabi niya at ginulo ang aking buhok.
Ngumiti nalang ako at muli siyang niyakap. Pagkatapos naman naming magkwentuhan ay inaya na niya akong ihatid sa condo but I insisted baka kasi masali siya sa trokis namin ng gunggong na Jimin na yun.
Habang papalakad na ako sa condo dito sa pasilyo ay di mapigilan ang aking sarili na di magalit sa kanya. Gusto ko siyang suntukin pero di pwede kasi siya ang boss. Tsaka simula ngayon ay hindi na ako magpapakita ng emosyon sa kanya. I'll act cold at hindi na muli ako mangingialam pa.
Kung sexmate niya lang ako at proxy edi go! Yun lang naman ang trabaho ko kaya hindi na ako mangingialam pa sa buhay niya.
I can't let him see emotions on my face so I'll act again. Cold as eyes and evil as a demon.
Tignan ko lang kung sasaktan na naman niya ako ulit at sabihin sa mukha ko na malandi ako at pakialamera.
Gago lang ah at pakyu, Jimin!
Pagtingin ko sa pinto ay nagulat ako kasi nandoon lang sa Jimin na nakasandal at mukhang magulo pa ang buhok. Tsaka parang naghihinayang ang kanyang mga mata at ni di makasalita.
I know there's bothering him pero wala na akong paki dun.
I'll just let him.
But get ready, Mr. Park because I'll act and you'll never see the old Oh Keila again.
