Przez Ścianę

~15~

Patrzę w ciemnozielone oczy Chrisa tak, jak on spogląda w moje. Rozchylam z zaskoczenia wargi i stoimy tak w milczeniu. Jego wzrok wędruje w moje usta, a po chwili powraca do oczu. Pocałunek od Chrisa spodobał mi się tak, że pragnę go więcej i więcej.

- Pocałuj mnie - wymyka się z moich ust.

Długo nie musiałam czekać, ponieważ od razu poczułam jego smak, który jest połączeniem mięty i alkoholu. Wplątuję prawą dłoń we włosy chłopaka, a lewą kładę na jego klatce piersiowej. Zaczynam czuć duże, męskie dłonie łapiące za biodra i unoszące mnie do góry. Owijam go nogami w pasie i zarzucam obie ręce na szyję. Język Chrisa przejechał po mojej dolnej wardze prosząc o wejście, na co oczywiście się zgodziłam. Brunet mruczy z zadowolenia, przez co na moivh ustach pojawia się delikatny uśmiech. Obijam się lekko plecami o ścianę. Staję na palcach jednej nogi i czuję jak Chris dotyka mojego uda przesuwając dłoń w górę i w dół. Nagle czuję rozrywanie rajstop przy moim kroczu.

No pięknie, czas kupić nowe.

- Chcesz to zrobić? - pyta zdyszany.

Przygryzam wargę zastanawiając się nad odpowiedzią. Nie wiem czy to alkohol czy nagłe podniecenie podkusiło mnie, żeby odpowiedzieć:

- Chcę.

*****

Wychodzę z toalety poprawiając moje ubranie. Niestety, musiałam pozbyć się rajstop. Za mną wychodzi Chris, który poprawia swoją szarą koszulę. Wychodzę na podwórko, gdzie ostatnio siedzieli moi znajomi, lecz teraz ich nie ma. Rozglądam się dookoła i widzę same nieznajome osoby. Marszczę brwi i wracam do środka. Idę wolnym krokiem przez korytarz i staję w miejscu, gdy widzę rudowłosą koleżankę siedzącą na kolanach innej dziewczyny.

- Dea, gdzieś ty była, gdy cię nie było? - zaczepiam, a dwie pary oczu zwracają się ku mnie.

- Abby! - uśmiecha się. - Poznaj Linę, moją dziewczynę.

Brunetka rozciąga wargi w lekkim uśmiechu i wystawia do mnie dłoń.

- Lina - odzywa się.

- Abigail - odpowiadam.

- Jesteś z Elise? - pyta Deanna.

- Jestem, ale wszyscy mi gdzieś zniknęli. Widziałaś może ją, Chestera i tego chłopaka z Mokki? - marszczę brwi.

- El i Chestera nie widziałam, ale ten chłopak szedł do wyjścia jakiś zdenerwowany, aż się zdziwiłam. A co, wyrwałaś go? - pyta podekscytowana.

- Można tak powiedzieć. Słuchaj, pogadamy później, okej?

Nie czekając na odpowiedź kieruję się w stronę parkingu. Rozglądam się i staję w miejscu kiedy zauważam, że motor Nathana zniknął. Auto Chestera jeszcze stoi, więc odczuwam lekką ulgę, że nie wszyscy się ulotnili. Dlaczego Nathan odjechał? Dlaczego mnie tak zostawił? Deanna powiedziała, że był zdenerwowany. Co go tak wkurzyło, żeby ot tak odjechał?

Czyżby mnie widział z Chrisem?

Momentalnie czuję wyrzuty sumienia, a w moich oczach stają łzy.

- Abby!

Słyszę głos przyjaciółki, jednak nie ruszam się z miejsca. Patrzę cały czas w jeden punkt, a Elise razem z Chesterem podchodzą do mnie.