Autumn Day // HyunIn

0.4

"Korkak!"

"Ucube!"

"Asosyal!!"

Başındaki 3 çocuk Jeongin'i orada bırakıp giderken Jeongin acı ile doğruldu. Onu itmișlerdi ve Jeongin minik poposunun üstüne düşmüştü. Herkesin önünde olmasının yanı sıra üstüne su dökmüşlerdi

Elleri, ayakları, dudakları, her yeri rezil olduğu gerçeği ile titrerken sakinleşmeye çalıştı. Yerden güçlükle kalkarken ıslanmanın etkisiyle üşüdüğünü fark etti. Belki de etrafındaki ona bakıp fısıldașan insanlar titremesinin soğuk yüzünden olduğunu düşünebilirdi

Kimi kandırıyorsun? Zaten herkes sosyofobik olduğunu biliyor!

Jeongin daha fazla rezil olmamak için dişlerini sıktı ve göz yaşlarını geri göndermeye çalıştı. Ancak göz yaşları ona inat kırmızı yanaklarından aşağı süzülmek için bekliyordu

Çantasının içinden fırlayıp giden eşyalarını toplayıp çantasına koydu tekrardan. Hızlı adımlarla orayı terk etti

Okulun bahçesine çıktığı an göz yaşları özgürlüklerini ilan etti. Dişlerini sıkıp bir an önce bu kabustan kurtulmayı diledi ve derin bir nefes aldı

Bıkmıştı. Ciddi anlamda her şeyden o kadar çok bunalmıștı ki yaşamaktan nefret eder hale gelmişti

Piskolojik problemleri yetmiyormuş gibi bir de insanların ona karşı davranışlarıyla cebelleșiyordu. Sınav senesinde olduğuna değinmek bile istemiyordu

Sadece 4 ay. 4 ay sonra bu iğrenç okuldan ve nefret ettiği her şeyden kurtulacaktı. Sonsuza kadar huzurlu evinde, tek başına, hiç kimse ile uğraşmak zorunda olmadan yaşayacaktı

Başını kaldırıp nerede olduğuna baktı. Yollar tanıdık geldiğinde nerede olduğunu kavrayıp etrafına bakındı. 1 ay önce beslediği kedi kaldırımın köşesinde küçük bir top misali oturuyordu. Kışın ortasındaydılar ve kedinin üşüdüğü her halinden belliydi

Aynı benim gibi diye düşündü Jeongin. Bir duvarın dibinde zor şartlara rağmen yaşamaya çalışan küçük bir canlı. Tıpkı geçen sefer karşılaştığı adamın kediyi burada istemediği gibi insanlar da Jeongin'i istemiyordu. Oysa kimseye bir şey yaptığı yoktu. Sadece günlük ihtiyaçları yüzünden ortaya çıkıyordu. Ancak insanlar onun, onların varlığından bile şikayetçiydi

Burnunu çekip kollarını kendine sardı. Üstüne dökülen su ve havanın soğukluğu yüzünden resmen donuyordu. Kendisini kediye daha çok benzetirken kediye doğru ilerlemeye başladı

İkisini de kabul eden kimse olmadığına göre ikisi birbirini kabul edebilirdi

Yavaş adımlarla kedinin yanına giderken kedi birden havalandı. Bir el nazikçe kediyi kaldırdı. Kedi miyavlamaya başlarken Jeongin o elin 1 ay önce kendisine kızan ve aynı zamanda ışıklarda gördüğü kişi olduğunu fark etti. Yakışıklı genç kedinin tüylerini okşadı ve hemen yandaki apartmandan içeri girdi

Kedi birisi tarafından kabul edilmişti