KARA SAPLANTI(törenin öfkesi son bulur mu)

4.BÖLÜM

Koşarak bana sarılan çocuğu hızla kendimden uzaklaştırdım. Sanırım bunu beklemediği için sarsılarak yere düştü. Gözyaşları hızla akarken masum bakışlarını bana çevirdi amacım ona zarar vermek değil di ama söyledikleri beni sinirlendirmişti nasıl bir oyunun içine düşmüştüm ben. Yekta ufaklığı kucağına alıp saçlarına küçük öpücükler kondurdu.
"Hayır bu abla senin senin annen değil."

"Ben sanmıştım ki bana verdiğin fotoğraf...
Babasının kucağından inerek benim yanıma geldi ve elimi tuttu.
"Ben seni gördüm fotoğrafta sen benim annemsin"
Elimi hızla çekerek çocuğu kendimden uzaklaştırdım.
"Anlamıyormusun ben senin annen felan değilim. Seni ilk defa görüyorum!"
Sesim istemsiz bir şekilde yükseldi kendimi kontrol edemiyordum. Bu yaşadıklarım artık fazla gelmeye başladı. Hiç birşey olmamış gibi bu adamın çocuğunu teselli edemezdim İçeriye esmer uzun siyah saçlı bir bayan girdi yekta'ya çok benziyordu kesinlikle ablası diye bahsettiği kadındı. Bakışlarının beni rahatsız ettiğini anlayınca ufaklığı hemen kucağına "
"Berzan hadi halacım benim karnım çok acıktı aşağı inelim."

"O da gelsin bizimle"

"Berzanı al ve hemen aşağı in!" Seninin yüksekliği beni de korkutmuştu. Şaşkınca olanları izliyordum. herkes dışarı çıkarken bende yekta'ya yaklaştım.
"Kafayı yiyorum değil mi? Bu aklımın bana oyunu şimdi birazdan uyanacağım ve evimde olacağım bunların hepsi sadece kötü bir rüya"

"Seni dün uyarmıştım. Sen beni yine dinlemedin!"

Ellerimi saçlarımda gezdirerek oda da dalaştım.
"Hayır! Hayır! Hayır! Bunların hepsi sadece bir kabus sakin ol havin birazdan uyanacaksın. Bu yaşanılanlar gerçek değil. Sakin ol havin sakin ol sadece kabus kabus!.."
Yekta beni tutarak koltuğa oturmamı sağladı. Gözlerim kilitlenmiş istesemde açamıyordum.
"Uyanmak istiyorum ben bunlar gerçek değil!"

"Kendine gel havin!"

"O çocuk ne diyordu? Hangi fotoğraftan bahsediyor? Annesi kim o çocuğun?"

" Annesine çok benziyorsun. Ben onunla konuşacağım onun küçük bir çocuk olduğunu unutma! Sakın yanlış birşey yapma havin seni öldürürüm! Ablama ve oğluma birşey söylemeye kalkarsan sana cehennemi yaşatırım!"

"Ben nasıl bir oyunun içindeyim? Önce beni o karanlık ve soğuk odaya kapattın oradan çıkardın ve odana getirdin şimdi ise küçük bir çocuk geliyor beni annesine benzetiyor bunlar yetmiyormuş gibi birde bana yalandan mutluluk rolü yap diyorsun ben bu evde zorla tutuluyorum! Seninle oyun oynamam!"

"Ben ne istersem yapacaksın!"

"Bana açıklama yapmak zorundasın! Ben neden buradayım ve ailene birşey söylememden korkuyorsun!"

"Ben kimseden korkmam havin. Ben istediğim sürece de yanımda olacaksın seni yanımda istiyorum. Şimdi hemen aşağı gel."

"Beni o kadına benzetiyorsun onun annesine! Dün ki o adamın dediği de buydu!"

"Hani hiç bir konuşmaya şahit olmamıştın! Sen benimle oynuyormusun?"

"Konuyu değiştirme artık! Ben onun annenesine çok benziyorum değil mi? Ama nasıl böyle birşey olabilir?"

"Ben istediğim sürece benimsin şimdi saçmalıkları kes hemen aşağı gel."