Saniyeler hızla akıyordu. Hala Taehyung'un kollarındaydım. Hala herhangi bir itirazda da bulunmamıştım ya da doğrular nitelikte bir cümle de kurmamıştım. Yalnızca sessizlik vardı. Artık geriliyordum.
"Tabii, tahmin etmeliydim."
Sessizlik onun hafif öfkeli sesi ile bitmişti fakat hala gerildikçe geriliyordum. Ayrılıp Taehyung'un suratına baktım. Suratı öfkeden kaskatı kesilmişti ve dişlerini sıktığı belli oluyordu. Jeongguk da pek farklı sayılmazdı.
Anlayamıyordum, madem beni aldattı, madem artık beni sevmiyor neden Taehyung'la ilişkide olduğumuzu düşünüp bu kadar öfkeleniyordu?
"Evde olmadığın günlerde de onun evindeydin değil mi?"
Sinirli bir gülüş kaçtı ağzımdan; "Hah" ardından kendi kendime homurdandım fakat duyduğunu sanmıyordum.
"Evde olmadığımı fark ettin yani..."
"Seni ilgilendirmez orospu evladı."
Taehyung'un küfreden kalın sesi tamamen öfke doluydu.
"Seni ağzını toplaman konusunda kaç kere uyaracağım piç kurusu?"
Ben sadece sesimi çıkarmadan tartışmalarını izliyordum.
"Jimin sana bir açıklama yapmak zorunda değil. Onun bundan sonraki hayatı seni ilgilendirmez."
"Tabii yeni sevgilisini ilgilendirir değil mi?" Sinirle gülüp kafasını iki yana salladı.
"Evet bundan sonraki sevgilisini ilgilendirir seni değil."
Jeongguk'un gözleri büyürken Taehyung'un dudaklarında çarpık bir gülümseme oluştu.
Ben de şaşırmıştım fakat herhangi bir tepki vermedim. Jeongguk'un ikimizi sevgili sandığını anlamıştım. İçimden reddetmek gelmemişti.
Jeongguk bize doğru gelirken kavga edeceklerini düşünmüştüm. Taehyung da öyle düşünmüş olacak ki elimi tutup beni kendine çekip biraz arkasına almıştı. Jeongguk tam yanımızda durup ellerimize baktı. Ardından gözlerimin tam içine bakıp yanımızdan yürüyerek gitti.
Garipti. Sanki biraz, kırılmıştı... Hala beni seviyor olamazdı değil mi? Bana kaba davranıyor, benden iğreniyor, beni aldatıyor hatta o aldattığı kişiye bize özel olan lakaplarla sesleniyordu. Şu an neden böyle davranıyordu? Amacı beni delirtmek miydi? Eğer öyleyse başarılı oldu.
"Jimin."
Taehyung'un bana seslenmesi ile ona döndüm.
"Ağlayacak mısın?"
Gözlerimin dolduğu o zaman fark etmiştim.
"Hayır. Ağlamayacağım."
Eşsiz gülümsemesini bana sundu.
"Güzel."
Ardından elleriyle yüzümü avuçlayıp baş parmaklarıyla damlamak üzere olan göz yaşlarımı sildi.
"Eve gitmek ister misin?"
Kafamı iki yana salladım. Garip bir şekilde hala yüzüm avuçları içerisindeydi.Gözleri suratımın her noktasını küçük bir gülümseme eşliğinde turluyordu. Yaklaşık beş dakika daha öyle durduktan zilin çalmasıyla beraber sınıfa ilerledik.
~
Kafam allak bullak olduğundan gün boyu hiçbir dersi anlamamıştım. Şimdiyse Taehyung ile eve gidiyorduk. Biraz daha ilerledikten sonra Taehyung'un yönünü değiştirdiğini fark ettim. Yan tarafa gidip bir evin bahçesinin önünde durmuştu. Bahçeye kocaman siyah, desenli demir bir kapı ile giriliyordu. Taehyung'un ne yaptığını henüz anlayamamıştım. Yavaş adımlarla yanına geldim. Bana bakıp gülümsedikten sonra kolunu demir kapının boş olan kısmından öbür tarafa sokup sürgülü kapıyı açtı.
"Ne yapıyorsun Tae?"
"Bekle Jimin."
Bahçeden içeri girdi ve yeni fark ettiğim mavi güllere ilerledi, mavi güllerden iki tane koparıp kapıyı yeniden kapatıp yanıma geldi.
Elindeki güllerden birini bana uzattı. Böyle bir şey beklemediğim için ilk başta afallasam da birkaç saniye sonra gülü elinden aldım. Elindeki diğer gülü kendine kopardığını düşünüyordum fakat diğer gülü dikenlerinden temizleyip kulağımın arkasına sabitledi. Bugün neyi vardı anlayamıyorum.
"Bugün romantik tarafından kalkmışsın ha?" kıkırdadım.
O da kıkırdayıp elini bana uzattı. Ben yine anlamamıştım fakat bu sefer daha uzun bir süre anlamayıp dakikalarca boş boş eline bakmıştım. En sonunda gözlerini devirip gül olmayan elimi alıp kendi eline kenetlemişti.
Eve kadar böyle yürümüştük. Sevgili gibi gözüküyorduk. Bundan rahatsız olduğum söylenemezdi. Hatta hoşuma da gitmişti.
~
İşte sevgilim, bu sefer huzuru ve mutluluğu başkasında bulmadım. Huzurun ve mutluluğun o kişi olduğunu keşfettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Because Of You | KookMin
Hayran Kurgu"Her gece beni kollarında uyuttuktan sonra o adama gidiyor, şafak sökerken bana dönüyordun. En çok canımı yakan neydi biliyor musun? Her bana geri geldiğinde o adam gibi kokuyordun."
