The Last Ray Of Sunshine

Chapter 1 🌈

"Twinkle, twinkle, little star
How I wonder what you are
Up above the world so high
Like a diamond in the sky
Twinkle, twinkle little star
How I wonder what you are"

Sabay-sabay na kanta ng mga grade 1 student dito sa sta. Elena elementary school. Isa sa mga activity na pinapagawa ko sa mga bata bilang kanilang mga adviser ay ang pagkanta. Dahil sa unti -unting palagiang pagkanta ng mga bata ay dito maaring madevelop nila ang kanilang pagiging magaling sa pag kanta at mag silbi ito na kanilang talent.

Isa ring dahilan kung bakit ko ginagamit ang pagkanta sa aking mga lesson o ay para mas madali nilang maintindihan at mas maka-caught ng kanilang attention , dahil nga sila ay mga bata, mahirap pa sakanilang makinig o tumagal sa pakikinig lalo na't pag boring at hindi masaya ang mga lesson. Kaya ang best tactics na ginagamit ko for them is to sing, nag e-enjoy naman sila at siyempre natututo rin . At ang pagkanta rin ay isa sa pinakaimportanteng gawain sakin, hindi lang sa pagiging grade school teacher ko kundi dahil i really love to sing.

tanda ko kada hapon pagkagaling ko sa school ay nagvovoice lesson agad kami ni nanay, dahil sabi niya ay maganda raw ang boses ko kaya dapat hubugin at ipagmalaki. Kaya simula noon i made music my life,i use it to express my feelings, thoughts and even pass through my problems. Kumbaga, i sing when i am happy or even when i am lonely and also, for me in music you can express everything you want to do or you want to say to others na nahihirapan kang sabihin ng deretsuhan.

"Very good kids, ang gagaling niyo palang kumanta ahh! Nag enjoy ba kayo sa pinagaaralan natin ngayon? " tanong ko sa mga bata matapos nila kantahin ang twinkle - twinkle little star.

"OPO, TEACHER! " sagot nila sa boses na sobrang tinis at cute.

"Sige nga, kung nagenjoy kayo, tuwing kelan ba natin nakikita ang mga butuin? " tanong ko sakanila at sabay sabay nagtaas ng kamay ang lahat ng mga bata pero isa lang ang kailangan kong piliin.

"oh sige, joy, tuwing kelan mo nakikita ang mga bituin sa langit? " pag ulit ko sa tanong ko.

" tuwing gabi po, ma'am. " sagot naman ni joy at agad na umupo.

"tama. Tuwing pagsapit ng gabi ay masusulyapan natin ang liwanag ng bituin sila ang nagsisilbing katulong ng buwan sa pagbibigay sa atin ng liwanag, kagaya nung tatlong hari. Ng sa pamamagitan ng mga butuin nahanap at nakita nila si Hesus nang siya ay naipanganak. Kaya nagsisilibing talaga sa atin ang mga butuin lalo na sa gabing madilim." pag papaliwanag ko sakanila.

"Ma'am! Ma'am" tawag ng batang si angelo sa akin.

"bakit angelo? " tanong ko sakanya.

"Ma'am, bakit po minsan walang bituin sa langit? " tanong niya saka bumalik sa pag-upo.

"Magandang tanong yan, sabi kasi nila kaya daw wala minsang bituin sa langit pag-gabi dahil hudyat ito na bukas ay uulan, ito ang ginagamit ng karamihan para alamin kung uulan ba bukas o hindi." sagot ko sa tanong

"Ahh, ganun pala. " manghang sagot ng mga bata sa pagpapaliwanag ko na siya ko namang kinangiti.

"Alam niyo ba nung bata ako, yung nanay ko ay may kinukuwento siya sa akin tungkol sa mga bituin, gusto niyo bang ikuwento ko sainyo kung ano yun? "pagtatanong ko sakanila.

"OPO MA'AM GUSTO PO NAMING MARINIG! " sabay - sabay na sigaw nila na sobrang excited marinig ang aking kuwento.

Nang pumuwesto ko sa may malapit sakanila ay agad namin silang nagmadaling pumunta sa harap ko at naghanda nang makinig sa aking kuwento.

"ganito kasi yun, nung bata ako tuwing namimiss ko ang papa ko na nasa langit na ang sabi ng nanay ko ay tumingin lang daw ako sa langit. " panimula ko sa aking kuwento.