Secert Seven [ BTS X YOU ]

17

พักกลางวัน...

ใช่ค่ะ พักกลางวันควรเป็นเวลาที่จะได้ผ่อนคลาย แต่สำหรับยุจ...คำว่าผ่อนคลายไม่มีอยู่จริง ยุจขอบอก!!!

"ยุนจี ทำไมไม่กินล่ะ?" ดาฮยอนถามคุณที่นั่งเขี่ยข้าวทำหน้าเหมือนตูดอยู่

"จะกินลงได้ยังไงกัน ก็รู้สึกเหมือนมีคนจ้องหน้าชั้นอยู่อ่ะ น่ากลัวจะตาย บรึ๊ย~"

"จื่อๆๆเห็นเหมือนชั้นป้ะ 11 นาฬิกา"

"อ๋ออออ ว่าแต่พวกพี่มหาลัยมาทำอะไรกัน"

"มาหายุจอ่ะเด้ๆๆ ดูดิจ้องตาเป็นมันเลย ไหนจะเด็กห้องอื่นในโรงอาหารอีก ยุจนี่ฮอตจังเลยอ่ะ"

"แชงเอ้ยยย ยุจหน้าแดงหมดแล้วน่ะ แซวเก่งจริงๆแกเนี่ย"

"เธอก็ว่าชั้นเก่งเหมือนนั่นแหละดา"

เคร้ง

"อุ้ย ขอโทษค่ะพี่" ร่างบางกล่าวขอโทษร่างสูงยกใหญ่แต่กลับถูกร่างสูงปฏิเสธ

"ไม่เป็นไรครับ" พูดจบร่างสูงก็ดิ่งมาที่โต๊ะของคุณทันที "โรงเรียนใหม่เป็นยังไงบ้างครับ...ที่รัก"

"ยุจ.." จื่อวีสะกิดคุณ

แค่ได้ยินเสียงคุณก็รู้ว่าใครที่ยืนอยู่ตรงนั้น ไม่ต้องสงสัยเลย

"เรา..เราอิ่มแล้ว..ไป..ไปก่อนนะ" ไม่ทันขาดขำคุณรีบสาวเท้าให้เร็วที่สุด แต่ขาสั้นๆของคุณจะเร็วสู้ขายาวๆของร่างสูงได้ยังไง

"นี่! จะรีบไปไหน ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลยนะ"

"ไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องคุย"

"แต่พี่มี" ร่างสูงลากคุณมาที่ม้าหินอ่อนตรงสนาม

"เป็นอะไร"

"ป่าว"

"เธอโกหกไม่เป็น"

"พี่นัมจุน ที่พี่มานี่ต้องการอะไรคะ?"

"ก็คิดถึง อยากเห็นหน้า มาไม่ได้หรอ?"

"... -//- ฮึ่ย"

"ได้ข่าวว่าฮอตนี่เรา"

"ก็ไม่นี่คะ"

"นัมจุนฮยอง!!"

"ไงสามแสบ ชักช้าจังพวกมึงอ่ะ" นัมจุนทัก 3 มักเน่ที่เดินมาเหมือนเพิ่งทะเลาะกัน

"ฮยองจะรีบไปตายหรอครับ?" จองกุกพูดแซวพร้อมเบนสายตามาที่คุณ

"กวนส้นตีน"

"ไงยุนจี" แทฮยองยกยิ้มเจ้าเล่ห์

"...อ่า"

"ไอ้แทอย่าเสร่อ เมื่อเช้ามึงทำอะไรน้องไว้อย่าลืม"

"ไอ้สัสแท! เมื่อเช้ามึงทำอะไรยุนจี" เสียงของผู้ใหม่ดังมาแต่ไกล

"พี่ยุนกิ!!"

"ไงยุนจี" ยุนกิยิ้มให้คุณ ยิ้มที่ทำให้คุณรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่น "มึงทำไรน้อง ข่าวไปไกลถึงในมหาลัยเลยนะไอ้เหี้ย"

"ก็ไม่มีอะไรนี่ครับ"

"ไม่มีพ่อมึงอ่ะ ยุนจีมีอะไรทำไมไม่บอกพี่!"

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ อย่าห่วงเลยค่ะ หนูโตแล้วนะ" คุณพูดให้ยุนกิสบายใจพร้อมส่งท่าทีหยอกล้อใส่ แต่รู้หรือไม่คนที่เหลือกำลังไม่พอใจอย่างมาก

"อะแห่ม" โฮซอกกระแอม

"พี่โฮซอกเป็นอะไรรึเปล่าคะ?" คุณถามด้วยความสงสัย

"พี่...พี่คอแห้งอ่ะ ขอกินน้ำหน่อยสิ"

"อ่อ อ่อ ได้ค่ะๆ" คุณยื่นน้ำให้โฮซอก

"อืมมมม น้ำหวานจังเลยนะ"

"พอ มึงพอเลย ดูดน้ำน้องอย่างกับขวดเท่าแท้งค์น้ำเลยนะ"

"ก็ผมคอแห้งป้ะพี่"

"เรื่องของมึงเหอะ นี่ยุนจี พี่ซื้อมาให้" ยุนกิยื่นเจ้านมกล้วยขวดกลมให้คุณ

"ขอบคุณค่ะ พี่นี่รู้ใจจริงๆนะเนี่ย ใกล้เวลาเรียนแล้ว หนูไปแล้วนะคะ พี่ๆ"

"รอที่เดิมนะ" ยุนกิบอกคุณ

"ค่าา"

หลังจากที่คุณเดินออกจากวงมาได้ไม่ถึงนาที

ปึ๊ก

"ว้าย!!!"

"โอ้ย...เธอ..เป็นอะไรรึเปล่า"