Secert Seven [ BTS X YOU ]

9

"เข้ามาสิโฮซอก"

"ยุนจี ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ล่ะ ชั้นเป็นห่วงเธอมากเลยนะ" โฮซอกถามคุณที่นั่งก้มหน้าอยู่

คุณหันหน้ามาสบตาโฮซอก "หนูก็แค่เดินดูรอบๆบ้านเฉยๆ แล้วประตูห้องพี่ยุนกิมันแง้มเอาไว้ หนูสงสัยว่าเป็นห้องอะไรเลยดันประตูเข้าไปดูแล้วพี่ยุนกิก็ดึงหนูไปแล้วล็อคประตูเลย"

"โห่ ยุนกิฮยองแม่ง...." แทฮยองพึมพัมออกมา

"ลืมเรื่องนี้ไปเถอะนะ พรุ่งนี้พี่จะไปส่งเธอที่โรงเรีย—" ซอกจินตัดบทแทฮยองแต่เขาก็ดันถูกนัมจุนตัดบทต่อ

"ไม่ต้อง ผมไปเอง"

"นัมจุนอ่า นายน่ะ อย่าไปสร้างความวุ่นวายให้ยุนจีเลยจะดีกว่า"

"แต่เธอต้องไปอยู่โรงเรียนใหม่นะครับ"

"ห๊ะ! เดี๋ยวๆๆๆ โรงเรียนใหม่อะไรคะ หนูเรียนอยู่ที่ม.โซลนะ จะให้ย้ายมาที่คังนัมงั้นหรอ"

"คุณอาเขาทำเรื่องให้หมดแล้วล่ะ และโรงเรียนใหม่น่ะ...จองกุกก็เรียนที่นั่นเหมือนกัน" ซอกจินว่าไป

"ห๊าา....พะ พะ พะ พี่จองกุก!"

"ใช่ จองกุกเรียนอยู่ม.ปลายปี 2"

คุณทำหน้าเหว๋อๆ "ห๊ะ! งั้นพี่เขาก็อายุ 17 หรอคะ" จากนั้นจองกุกก็เปิดประตูเข้ามา "ใช่ เธอต้องไปโรงเรียนกับชั้น...นี่จะไม่ดีใจหน่อยหรอ"

"ทำไมต้องดีใจด้วยคะ"

"ก็พี่อ่ะ จะได้ดูแลเธอแล้วนะ อยู่กับพี่อ่ะปลอดภัยเสมอ" จองกุกยกยิ้ม

"เหอะ ให้มันน้อยๆหน่อยนายจะทำให้เธอไม่ปลอดภัยซะมากกว่า" โฮซอกยืนกอดอกแหละทำหน้าเบื่อโลกใส่จองกุก

"พอๆอย่าทะเลาะกันเลยดีกว่า พี่ว่าลงไปเตรียมมื้อเย็นกันดีกว่า ยุนจีไปอาบน้ำเถอะ แล้วค่อยตามลงไป" ซอกจินว่าแล้วพลางลูบหัวของคุณแล้วต้อนทุกคนให้ออกไปจากห้องรวมถึงตัวเขาเอง

หลังจากที่ทุกออกไปหมดคุณก็ได้บ่นออกมา "คิดถูกคิดผิดเนี่ยที่มาอยู่ที่นี่"

.
.
.

แทฮยองชะงักแล้วพูดทักขึ้น "ดูสิใครมา"

ทั้ง 5 หันไปตามคำพูดของแทฮยอง "อ่า...ยุนกิฮยอง" โฮซอกพูดเสียงแผ่วอย่างไม่พอใจนัก

"ถ้ามึงไม่เต็มใจจะเรียกกูมึงก็หุบปากไป"

"ผมยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ ฮยองก็ดีแต่หาเรื่องนั่นแหละ"

ยุนกิพุ่งมากระชากคอเสื้อโฮซอก "แหม เล่นละครทำมาเป็นห่วงยุนจี สุดท้ายพวกมึงก็หวังฟันเธอกันทั้งงั้นนั่นแหละ"

นัมจุนผลักยุนกิออก "ความคิดของฮยองตัดสินทุกคนไม่ได้หรอกนะครับ อีกอย่างอย่าลืมฮยองเพิ่งจะทำอะไรลงไป"

"อ๋อ ที่กูกับยุนจีจูบกันอ่ะนะ โห ปากยุนจีนี่..หวานใช่เล่นเลยล่ะ กูว่านะ กูคงต้องลองอีกซักรอบว่ะ มันคาใจ" ยุนกิแสยะยิ้มกาอนที่จะเดินควงกุญแจมอเตอร์ไซค์แล้วเดินลงบันไดสบายใจ

ทั้ง 6 มองยุนกิด้วยสายแทบจะฟาดฟันเขาให้ตายคาที่จนแทฮยองต้องทำลายอารมณ์มาคุนั้นลง "โทษนะ แค่ยัยบังยุนจีคนเดียวเราต้องแตกคอกันขนาดนี้เลยอ่อ"

ที่เหลือหันมามองหน้าแทฮยองก่อนจะเดินลงไปเหลือไว้เพียงพัคจีมิน "คิมแทอ่า นายก็คิดเอาแล้วกันนะ"