Warrior Cats Beauty's Reis

Hoofdstuk 22

'Hoe ver is het nog Heidemaan?' Vroeg Droomwolk met gespitste oren. 'We zijn er bijna.' Antwoordde die. Straatklauw snoof zachtjes achter hen. 'Geen spoor van Dondergrauw.' Meldde hij. Schemerval sloot haar ogen even. Op aanraden van Nachtstap was Straatklauw mee gegaan naar de Maansteen, de commandant had gezegd dat ze het niks zou verbazen als Dondergrauw daar was, en Straatklauw was de gevaarlijkste, trouwste kat van de Donderclan. Schemerval kende hem al haar hele leven, ze hadden al vele strijden aan elkaars zijde gevochten. 'Ik ben blij dat jullie twee mee gegaan zijn.' Miauwde ze zachtjes. Droomwolk keek haar zus mee levend aan, er was een klein stukje angst in te zien. 'Geloof me wij vinden het net zo spannend, dat alles bij de Maansteen.' Mompelde Straatklauw. 'Denk je dat je Misja gaat zien?' Gooide Droomwolk eruit. 'Ik eh..' begon Schemerval schoorvoetend. 'We zijn er! Daar is het, in die grot.' Heidemaan zette een drafje op. Schemerval haalde diep adem. 'Droomwolk, blijf naast me liggen als ik... als ik er even niet meer ben.' Miauwde ze. 'Altijd.' Beloofde mijn zusje en ze wikkelde haar staart om de mijne. 'Laten we dit doen.' Gromde Schemerval.

'Duw je neus tegen de steen aan.' Instructeerde Heidemaan haar. Samen met Droomwolk erbij waren ze bij de Maansteen, Straatklauw stond iets verderop de boel in de gaten te houden. 'En dan?'

'Dan kom je er.' Snorde Heidemaan vriendelijk. 'Wees gerust Schemerval, jij kán dit.' Verzekerde de Donderclanmedicijnkat me.

Wees gerust Schemerval, jij kan dit.
Haar vacht jeukte, wat als sommige Sterrenclankatten haar niet zouden accepteren omdat ze in het Duistere Woud was geweest, dan wel voor de Sterrenclan natuurlijk. Maar dat weet de héle Sterrenclan toch niet?
'Het is tijd Schemerval. Tot straks, Schemerster.' Murmelde Droomwolk. 'Tot straks.' Snorde Schemerval, voordat ze met haar snuit de Maansteen beroerde.

Wat gebeurd er? Waarom ben ik er nog niet? Angst groeide op in Schemerval's buik. Het enige wat er was was zwart, het was donker. Voorzichtig waagde ze om haar ogen een beetje open te doen. 'Je bent er.' Grauwde een stem. Spikkeldoorn? Schemerval's ogen schoten open. Ze was op de grens. 'Ga, maar kom daarna hier.' Commandeerde ze. Schemerval fronste haar wenkbrauw maar knikte tenslotte en sloot opnieuw haar ogen, de stank van het Duistere Woud verminderde.

'Welkom, mijn dochter.' Snorde een vage Sterrenclan kater terwijl Schemerval opstond. Ze kneep haar ogen samen, waar herkende ze deze kater toch van? In een flits drong het haar door. 'Hazelster!' Schemerval drukte zich tegen haar vader aan. Een zoete geur dreef om hen heen toen een grijs witte poes aan kwam lopen, haar blauwe ogen vol met trots en verdriet. Ze was het evenbeeld van Schemerval zelf, die de poes dan ook meteen herkende. 'Misja.' Ze slikte. 'Ik had Dondergrauw voor moeten zijn, het spijt me.' Ze boog haar kop even. Misja keek haar dochter vriendelijk aan. 'Er is nu geen tijd voor schuldgevoelens, er wacht iets groters te gebeuren. Ben je er klaar voor?' Spinde ze. Schemerval keek om zich heen. 'Waar is Droomwolk?' Haar stem kreeg iets scherps. 'Ze is hier niet.' Antwoordde haar vader. 'Maar ik had haar beloofd dat ze erbij mocht zijn- om haar vader te ontmoeten.' Wierp ze tegen. Hazelster's staart zwiepte geïrriteerd, Misja trippelde naar voren en murmelde wat in zijn oor. Schemerval spitste haar oren. 'Laat je andere dochter er nou is bij zijn. Ze moet ook de kans krijgen om haar vader te leren kennen.' Hoorde ze Misja murmelen waarna ze haar partner ongerust aankeek. Hazelster's ogen sprankelden even maar daarna vernauwde hij zijn ogen. 'Dat is regel de regels van de Sterrenclan in.' Herhinnerde hij haar.

'Dan is het maar goed dat ik het recht heb er van een uitzondering te maken.' Een lichtbruin met wit gestreepte poes kwam aan trippelen, er zat een ster op haar kop. 'Loofster.' Hazelster boog eerbiedig zijn kop voor de cyperse poes. 'Wie is dat?' Fluisterde Schemerval zachtjes aan Misja. 'Vertel ik je straks wel.' Murmelt die. (Het ontstaan van de Clans) 'Kom mee, Schemer. Je ceremonie begint zo.' De bruine poes keek me vriendelijk aan met haar doordringende gele ogen. Ze zwaaide met haar staart als teken dat iedereen haar moest volgen. Nieuwsgierig blikte Schemerval tijdens het lopen over de uitgestrekte jachtgronden van de Sterrenclan. 'This Prachtig.' Murmelde ze terwijl ze goed om zich heen keek. In de verte zag ze vier reusachtige eiken staan. Misja volgde haar blik maar iemand anders antwoordde. 'Is dat..' Hazelster tuurde voor zich uit, een bekend wit grijs figuurtje stond aan de rand van vierboom op hen te wachten. Schemerval hoorde haar vaders adem stokken toen er drie kittens naast de poes te voorschijn kwamen. Angst borrelde in haar op: waren Hemelkit, Bloesemkit en Dauwkit dood? Ze zette een flink drafje op en racete naar haar zus toe. 'Zijn ze dood? Waarom zijn ze hier?' Beet ze Droomwolk met fonkelende ogen toe. 'Ik heb ze wakker gemaakt en naar hun moeder toe geleid.' Een sneeuw witte poes sprong uit een beuk.  Haar blauwe ogen straalden. 'Schemer, Havik, Vogel en Meeuw zullen ons redden.' Snorde ze voor ze aan de kant week om hen door te laten. Droomwolk porde Schemerval in haar zij. 'Zijn ze hier?' Vroeg ze bezorgd. Schemerval knikte. 'Je zult ze wel zien tijdens mijn ceremonie.'

'Ben je bereid?' Hazelster keek me recht in mijn ogen aan. 'Altijd.' Zwoor Schemerval. 'Goed dan.' Hij trippelde naar voren en hief zijn kop een beetje op. 'Met dit leven schenk ik je rechtvaardigheid,' miauwde hij. 'Gebruik die goed bij het beoordelen van de daden van anderen.' Hij legde zijn neus op haar kop en pijn schoot door Schemerval's lichaam heen. Toen ze weer bij kwam voelde het alsof ze de hele weg terug naar het kamp had gerent en buiten adem was. 'M-moet ik dit nog 8x doorstaan?' Bracht ze uit. Hazelster knikte enkel en trippelde terug naar de rij.

De volgende kat trippelde rustig naar voren toe, haar vacht straalde van het Sterrenlicht. 'Dauwschaduw, ben jij dat echt?' Fluisterde Schemerval, haar hart deed pijn van vreugde. Dauwschaduw wierp haar enkel een blik vol verdriet toe voor ze begon te spreken. 'Met dit leven schenk ik je trouw, aan dat je weet wat het juiste is. Gebruik die goed bij het leiden van je clan door donkere tijden.' Drukte ze haar op het hart. Schemerval vroeg zich af of ze het had over Dondergrauw. Dauwschaduw wierp Schemerval nog één blik toe voor ze zich weer bij de Sterrenclankatten aansloot.

Een ster daalde naar beneden en veranderde in een jonge sterke poes. 'Mistpels,' hoorde Schemerval Droomwolk snikken toen haar vriendin verscheen. Mistpels wierp Droomwolk een meelevende blik toe voor ze zich naar mij toe keerde. 'Met dit leven schenk ik je bescherming,' verklaarde ze. Schemerval herhinnerde zich hoe vol Mistpels altijd met energie gevuld was, nog nooit had ze er moe uit gezien. 'Gebruik die goed bij het behoeden van je clan, zoals een moeder,' Mistpels wierp Droomwolk een warme blik toe. 'Waakt over haar kittens.' Eindigde ze. Een felle schok doorboorde Schemerval, ze opende haar bek in een geluidloze jammerkeet. Ze voelde woestheid en frustratie, Mistpels woede en frustratie dat ze haar clan niet kon beschermen voor wat komen ging. Daarna herkende ze een verlangen, verlangens om kittens te hebben en van hen allemaal te houden. Mistpels heeft die kans nooit gekregen... besefte ze treurig toen ze weer bij kwam.

Een klein bruin gestreept figuurtje trippelde naar voren toe. Schemerval voelde een steek van medeleven. 'O Loofpoot, je had nog niet zo vroeg moeten sterven,' murmelde ze zachtjes. Maar Loofpoot toonde geen spoor van verdriet of boosheid. In haar ogen straalde een wijsheid die haar jaren ver te boven ging toen ze haar snuit tegen die van Schemerval aan duwde. 'Met dit leven schenk ik je mentorschap, gebruik die goed bij het trainen van de jonge katten van je clan.' Een scheut vol bezorgdheid trok door haar lichaam heen om vervolgens weer weg te ebben.

Zonnester kwam naar voren gestapt. 'Je bent er klaar voor een echte leider te worden, mijn commandant.' Zijn ogen glansden vol trots. Schemerval probeerde te snorren maar ze was te uitgeput om het te produceren. 'Met dit leven schenk ik je moed.' Murmelde Zonnester. 'Gebruik die goed bij het verdedigen van je clan.' Onmiddellijk trok een stroom van energie door Schemerval's lichaam heen als een bliksemflits en liet haar haren recht overeind staan. Haar zintuigen vulden zich met een oorverdovend gebrul en ze krijste geluidloos. Het werd donker voor haar ogen en door haar hoofd wervelde een chaos van gevechten en jachten, het gevoel van nagels die in vacht geslagen werden en tanden die elkaar raakten in het vlees van een prooi. De duisternis vervaagde en Schemerval was weer terug op de jachtgronden van de Sterrenclan.

Misja kwam weer naar Schemerval toe trippelen. 'Met dit leven schenk ik je liefde,' snorde ze. 'Gebruik die goed voor alle katten die je onder je hoede hebt — en zeker voor Havikster.' Hitte golfde door Schemerval heen die haar van top tot teen verwarmde. Het was echte liefde en ze beleefde kort de liefde van haar moeder voor haar vader.

Nu kwamen Distelster en Dauwster samen naar voren gelopen. 'Samen schenken we je een leven.' Miauwde Distelster. Dauwster raakte haar snuit aan. 'Met dit leven geven we je mededogen. Gebruik die goed bij de zorg voor de oudsten in je Clan. En voor zieken en katten die zwakker zijn dan jij.' Mauwden de twee leiders tegelijk.  Schemerval voelde het leven binnen stromen, alsof ze hun moed erfde. Ze sloot haar ogen even genietend. 'Dank jullie wel, voor alles.' Miauwde ze. Dauwster wierp haar een korte blik toe voor ze samen met Distelster weg liep, de twee leiders waren goed bevriend met elkaar.

Wie is de laatste kat?
Schemerval leunde naar voren toe en herkende langzaam maar zeker het cyperse figuurtje dat op haar af kwam. Het was Loofster, de allereerste Donderclanleider ooit. 'De Sterrenclan heeft je al een hele tijd verwacht.' Mauwde ze met fier opgeheven kop. 'En hier ben je dan.. je zal een geweldige leidster worden Schemerval.' Er lag vriendelijkheid in de poes haar blik en het lukte Schemerval om te snorren. 'Met dit leven schenk ik je een nobele aard, innerlijke zekerheid en vertrouwen. Gebruik die goed bij het leiden van jou Clan volgens de Sterrenclan en de Krijgscode.' Helse pijn schoot door Schemerval heen en knarsetandend hield Schemerval het nog net vol.

'Ik groet je bij je nieuwe naam: Schemerster.' Verklaarde Loofster.

'Schemerster! Schemerster! Schemerster!' Scandeerden de andere Sterrenclankatten haar naam.