အေမ့စကားအဆုံးမွာ.... ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းကိုခါရင္း
မဟုတ္ဘူး
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
အေဖက အဲ့ဒီလို မဟုတ္ဘူး
အျပင္မွာ မိုးေတြက သည္းသည္းမဲမဲ ႐ြာေနတယ္။
ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာလည္း မုန္တိုင္းဝင္သြားခဲ့ၿပီ။
ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ထဲက ထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္။ မိုး႐ြာေတာထဲမွာ ေျခဦးတည့္ရာ ေျပးေနမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြ မိုးရည္နဲ႔အတူ စီးေျမာသြားသလို ဒီလိုေၾကကြဲစရာကိစၥေတြလည္း ပါသြားရင္ေကာင္းမယ္ဗ်ာ.....။
မဟုတ္ဘူး.... မဟုတ္ဘူး....
ေျပးရင္း ေျပးရင္း ကားလမ္းေပၚေရာက္သြားတယ္။လာေနတဲ့ကားနဲ႔
'ကြၽီ'
ကားေမာင္းတဲ့သူက ဘရိတ္အုပ္ျမန္လို႔ ထိ႐ုံေလးပဲ ျဖစ္သြားတယ္။ အာ.... ငါ့ကို တစ္ခါတည္းတိုက္မိၿပီး ေသသြားရမွာ။ ေလာကႀကီးရယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘာျဖစ္လို႔ ကယ္တာတုန္း။ ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ခ်ၿပီး ငိုလိုက္တယ္။ ကားေမာင္းတဲ့သူက အေျပးေလးဆင္းလာၿပီး
ႏူးညံ့ညင္သာတဲ့အသံေလးနဲ႔....
'အဆင္ေျပရဲ႕လားခင္ဗ်'
ကြၽန္ေတာ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။
'ဟင္'
'ဟမ္ မင္း.....'
အားေပ်ာ့တယ္လို႔ဆိုရင္လည္းဆိုၾကပါေတာ့ဗ်ာ...။ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ေကာင္ေလးကို ျမင္ၿပီး ကမာၻႀကီးနဲ႔အဆက္ျပတ္သြားတာပဲ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေမ့သြားတာက စိတ္အရမ္းထိခိုက္သြားလို႔ပါ။
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ကြၽန္ေတာ္သတိရေတာ့ အခန္းက်ယ္ႀကီးတစ္ခုထဲမွာ.... လူကလည္း နည္းနည္းရွိန္းတိန္းတိန္းျဖစ္ေနတယ္။ ဖ်ားေနသလို.....
ဟင္....သူက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးနားမွာထိုင္ၿပီး စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿပဳံးျပတယ္။
YOU ARE READING
မင်းဟာ အချစ်ဦးမဟုတ်ပေမယ့်.... Completed
Fanfictionရှောင်ရှင်းချန်၊ရွှယ်ယမ်၊စုန့်လျန် သူတို့ ၃ဦးရဲ့ စကားနားမထောင်တဲ့ နှလုံးသားတွေ တွေ့ဆုံသွားတဲ့အခါ........ ပထမဦးဆုံးရေးသားခြင်းမို့ သည်းခံပြီး ဖတ်ပေးကြပါ။ လိုအပ်ချက်တွေကို အကြံပေးကြပါ။😌 ေရွာင္ရွင္းခ်န္၊႐ႊယ္ယမ္၊စုန႔္လ်န္ သူတို႔ ၃ဦးရဲ႕ စကားနားမေထာင္တ...
