Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendime geldiğimde, saat gece on bir civarıydı ve telefonumda birkaç cevapsız arama vardı. Annemden olduğunu gördüğümde, hızlıca geri aradım.
Aklımda Taehyung vardı, acaba bir sorun mu yaratmıştı göz dağı vermek amacıyla bilmiyordum lakin kesinlikle ihtimal verilmesi gereken bir düşünce olduğunu biliyordum. Taehyung sıradan bir üniversite öğrencisi olabilirdi lakin eğer onu sinirlendirirseniz, gözü kimseyi görmezdi. Sadece istediğini alırdı, alana kadar durmazdı ve dinlenmezdi. Elini kirli taşların altına sokmazdan çekinmezdi ve başını ne kadar belaya soktuğu umrunda bile değildi.
Amcası her şeyi hallediyordu, amcası bitmez tükenmez parası ve makamıyla herkesi hizaya sokup, her şeyi hallediyordu.
Annem telefonu açtığında, sesi olabildiğine telaşlıydı. Gözlerim ağlamaktan ötürü şişmişti, iltihaplanmaya başlamasından ötürüyse bulanık görüyordum ve sesler de biraz boğuktu benim için.
"Anneciğim, bugün fazla çalıştım ve eve geldiğim gibi uyuyakalmışım. Çok üzgünüm. Hem, sen neredesin ki?" Annem artık daha yumuşak bir ses tonuyla cevap veriyordu.
"Dayın, küçük kuzenine gece bakmam için çağırdı. Geç gelecekler ve bu gece burada kalacaktım." Dayım ve eşi Yunghae, geçen sene evlat sahibi olmuşlardı ve annemin yorgun argın oraya gidip bebek bakması hoşuma gitmese de, o bebeği alıp eve gelmesi daha büyük eziyet olduğundan karşı çıktım.
"Hayır, anne. Orada kal, sana da değişiklik olur. Ben yemek yedim ve iyiyim. Sorun yok." Annem kısa bir süre bekledi, düşünüyor gibiydi ve ben de bu süreçte Taehyung'ın bir problem yaratmadığı gerçeğine şükrettim. Gerçi problemi, eğer onun istediklerini yapmazsam yaratacağını söylemişti ancak yine de konu o ve dengesiz tavırlarıyken tedbirli davranmanın zararı olmazdı.
"Pekala," annem nihayet cevap verdi. "burada kalacağım, bebeğim. Lakin dikkatli ol ve kapıyı kilitle. Telefonunun sesi açık olsun. Aklım sende kalmasın." Sızlandım.
"Anne," dedim. "Ben üç yaşına basmış bir velet değilim, kendi başıma kalabilirim. Rahatla." ve içimden devam ettim: 'çünkü bu eve gelip bana zarar verebilecek kişi çoktan gelip gitti.'
"Tamam, o halde iyi geceler, güzel bebeğim. Seni seviyorum. " Yumuşacık, sevgi dolu sesi beni öyle rahatlattı ki; sanki annemin kucağına girmiş ve tüm sorunları geride bırakmış gibiydim.
"İyi geceler, anne. Ben de seni seviyorum."
Aramayı sonlandırdığımda hız kesmeden kendime hazır ramen yaptım ve salona geçip ne sikim yapacağımı düşünürken, büyük bir gürültüyle suyunu içtim.
Taehyung'ın kafasında ne yaşadığını bilmiyordum lakin ben ve Jiwon ilişkisinden haz etmediği ortadaydı. Bunun nedeni de bir muallaktı çünkü Taehyung benden gerçekten hoşlanmıyordu. Benim ona olan aşkımı esas alan dedikodularım bile onu eski kampüsten soğutmaya yetmişti, bu nedenle değiştirmişti hayatını. Şimdiyse tüm bunlar yaşanmamış gibi, kıskanç eski sevgili rolü kesiyordu.
Bu durumun kafamı yorduğu kadar, Jiwon ile aramızdakiler de yormuyor diyemezdim. Onunla bir şeyler paylaşmak hoşuma gidiyordu ve saatler önce ondan hoşlandığımı kabullendikten sonra, bunun boyutunu anlamalıymış gibi hissediyordum. Ki doğru da hissediyordum, Taehyung'ın ortaya attı ultimatom yüzünden bir karara varmak için Jiwon'u ve hislerimi değerlendirmeliydim. Hislerimin arkasında durarak Taehyung'a karşı gelebilecek kadar güçlü şeyler mi besliyordum bilmeliydim.
Yemeğimi bitirdikten hemen sonra bulaşıkları yıkadım. Başım sanki alnımdan deliniyor gibi ağrıyor ve ense köküme birisi güzel bir beyzbol sopası indirmiş gibi sızlıyordu. Gözlerim yanarken yavaşça yatak odama gittim, telefonumu ne zaman olduğunu hatırlatamadığım bir şekilde cebime atmıştım ve çıkardığımda bu çirkin günün sona ermediğini görmek beni yıldırmıştı.
Sooyoung mesaj atmıştı.
Taehyung'ın "eski" kız arkadaşı, mesaj atmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine modum düşük, yine. Bilin bakalım modum neye benziyor?
OKUNMA VE OY SAYISINA?!?
neyse ben artık sizi umursamıyordum, hıh!
Öz eleştiri vakti;
-Sooyoung kötü kadın değil, olamaz çünkü o benim sevgilim. Evet, sevgilimi Taehyung'a kaptırdım bir ara. Hayır, kavat değilim.
Neyse, bu Lisa da, ağlayarak parkede nasıl uyudu acaba? Çok abartı olmuş ama yaşanmışlıkla orantılı bu nedenle inanın. İnanmayacaksanız, bye.!.!.!.!
Neyse okuyanlar yıldıza bassın ben de yarın falan bölüm atayım sıkıldım, ayol.
