(ZAWGYI)
________________________________
ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ေသာ အားလံုးေသာ
အမွတ္တရတို႔ ။
နာက်င္မႈ ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ ေမ့ေဖ်ာက္မရတဲ့
မွတ္ဥာဏ္တစ္ခု အျဖစ္
ထင္က်န္ရစ္ခဲ့ ။
_______________________________
" Hyungကို ဘယ္ကို ေခၚသြားမလို႔လဲ
Sehunnie "
မ်က္လံုးတစ္စံုကို ပိတ္စအျဖဴေလးျဖင့္
စည္းထားျခင္း ခံရတာေၾကာင့္ . . .
လစ္ဟေနေသာ ဘယ္ဘက္လက္တစ္ဖက္ကို
ေလထဲ စမ္းေနမိေသာ Baekhyun ။
က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖစ္ေသာ ညာဘက္လက္ကို
ဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့ Sehun လက္ကေလးအား
ခပ္တင္းတင္းေလးျပန္ဆုတ္ကိုင္ရင္း . . .
Sehunေခၚေဆာင္ရာ အေနာက္သို႔ပင္
အေမးမ်ားစြာျဖင့္ လိုက္လာမိခဲ့သည္ ။
" ဒါ Hyungကို ကြၽန္ေတာ္ေပးႏိုင္တဲ့
ေနာက္ဆံုး လက္ေဆာင္ပဲ Hyung "
ႏွလံုးသား နာက်င္မႈကို စေတး ။
မိမိခ်စ္ရသူကို ခ်စ္တဲ့သူ စီစဥ္ထားတဲ့ ခ်စ္ခြင့္ပန္မည့္
အခန္းတံခါး အေ႐ွ႕သို႔ မိမိ၏ ႏွလံုးသားကို ခင္းက်င္း
နင္းေျခေစကာ အေရာက္ပို႔ေပးခဲ့ေသာ Sehun ။
အားကိုးတႀကီးနဲ႔ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္းေလး
ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ ႏွလံုးသား အ႐ွင္သခင္ေလး၏
လက္ကေလးအား အသာျဖဳတ္လ်က္ . . .
အသာေစ႔ထားေသာ အခန္းတံခါးေလးသို႔ ႏွလံုးသား
အ႐ွင္သခင္၏ လက္ကေလးနဲ႔ ထိေတြ႔ေပးလိုက္ အျပီး . .
ထိုေနရာနွင့္ အေဝးဆံုးတစ္ေနရာသို႔ပင္ သူ
ေက်ာခိုင္းလ်က္ . . အလ်င္ ထြက္သြားခဲ့၏ ။
သို႔ေသာ္ . . .
" Sehunnie "
