(Zawgyi)
ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရိွေသာ ႏွစ္ေယာက္မရိွတဲ့ သူကို
ႏွလံုးသား တစ္ခုလံုး ပံုေအာ္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ခဲ့ဖူးသည္ ။
ၾကည္ႏူးျခင္း မရိွေသာ ေၾကကြဲျခင္း ဇာတ္လမ္းတြင္
အရံေနရာက ပါဝင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ အသည္းကြဲခဲ့ဖူးသည္ ။
ညေကာင္းကင္ယံထက္မွာ မ်ားစြာရိွတဲ့ ၾကယ္စင္ေတြကို
ေတြေတြေလး ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ငိုခဲ့ဖူးတယ္ ။
ျဖတ္သြား ျဖတ္လာရင္း အမွတ္မထင္ ေတြ႔ခဲ့ဖူးသည့္
စိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕ ေတာင္ကုန္းေလးကို ေငးၾကည့္ၿပီး
ကြ်န္ေတာ္ ေဆြးခဲ့ဖူးသည္ ။
လိုတရ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ေသာ မီးခြက္ေစာင့္ ဘီးလူးကဲ့သို႔
အစြမ္း တန္ခိုး မရိွေပမယ့္ သူ႔နွလံုးသားေလး ေပ်ာ္ေမြ႔ေစဖို႔
သူမနဲ႔ သူရဲ႕ ခ်စ္ခရီးလမ္းကို ေျဖာင့္ျဖဴးေအာင္ တစ္ေထာင့္
တစ္ေနရာကေန ကြၽန္ေတာ္ ရင္အကြဲခံၿပီး ျဖည့္ဆည္း
ေပးခဲ့ဖူးသည္ ။
ေတာင္းဆုတိုင္း မျပည့္ႏိုင္ဘူးဟု ဆို႐ိုးစကားကို မ်က္ႏွာလြဲ
ေဘးျပဳၿပီး ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း တစ္ကိုယ္ေတာ္က်င္းပသည့္
ေမြးေန႔တြင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဝယ္ထားေသာ ေမြးေန႔
ကိတ္မုန္႔ ေလးေပၚတြင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ထြန္းၿငိထားတဲ့
ဖေယာင္းတိုင္ ေလးတို႔အား ပါးစပ္မွ ေလအသာမႈတ္ၿပီး
လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ သူနဲ႔ကိုယ့္ကို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါေလာက္
ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ခ်စ္ခြင့္ေလးေတာ့ေပးပါဟု အ႐ူးတစ္ေယာက္လို
ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲ ႀကိတ္၍ ေတာင္းဆုျပဳခဲ့ဖူးသည္ ။
အခုေတာ့ ထို အရာေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး ေကာင္းကင္ျပာ
ထက္တြင္ တေရြ႔ေရြ႔နဲ႔ ေရြ ့လ်ားေနေသာ တိမ္တိုက္ငယ္တို႔
အား ေငးၾကည့္ရင္း နာက်င္မႈေတြမ်ားစြာ ခံစားေနရေသာ
ႏွလံုးသားမွ တိိုးတိုးေလးေျပာလာေသာ သူ႔အား လက္လြတ္
လိုက္ခ်င္ၿပီ ဆိုသည့္ စကားေလးတစ္ခြန္းအား ကြၽန္ေတာ္
နာခံဖို႔ အတြက္ အစပ်ိဳးကာ ေတြးေတာေနမိသည္ ။
