Babamın Düşmanları

331 10 0
                                    

Her günkü gibi okuldan çıktım. Eve doğru giderken peşimden gelen 2 kişi gördüm. Bir anda korkmaya başladım ama korkmam çok saçmaydı. Onların beni takip ettiğinden bile emin değildim. Babam kendine dikkat et demişti o yüzden biraz kuşkulanmaya başladım. Ve onların beni takip ettiğinden emin olmak istedim. Çok korkuyordum çünkü eve giden yolda ıssız bir ara sokak vardı. Telefonum yanımda değildi o yüzden babamı arayamıyordum. Sağa dönüp bir pastaneye girdim. Onlarda girdiler. Artık beni takip ettiklerinden emindim. Ama onlardan nasıl kurtulacaktım. Aklıma hiçbir şey gelmiyordu. Hemen bir simit alıp pastaneden çıktım. Benden sonra onlarda çıktı. Hemen eve gidip babamı aramalıydım. Eve doğru koşmaya başladım. Arkama bakmaya korktuğum için hiç arkama bakmadım. Eve geldiğimde hemen duvardan atlayıp eve girdim. Babamın telefonunu aradım. Meşgul çalıyordu. Genelde zaten babama ulaşamazdım çünkü hep işi olurdu. Benim eve girdiğim yerden bir cam kırılma sesi geldi. Eve girmeye çalışıyorlardı. Hemen burdan çıkmalıydım. Aklıma gelen tek şey tekneme binip ilerilere açılmaktı. Liman evimizden yürüyerek 15 dakika uzaktaydı. Koşarak 10 dakikada varabilirdim. Hemen çanta hazırladım,yiyecek aldım ve not yazdım. Notumda şöyle yazıyordu :
Baba seni aradım ama ulaşamadım peşimde birileri beni takip ediyor. Zamanım az o yüzden çok fazla yazamam teknemle kaçmaya çalışacağım, görüşürüz.

Oliver'in Maceraları:Adada Tek BaşınaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin