Oliver'in Maceraları:Adada Tek Başına

En Kötü Gün

Çok üzüldüm...

Benden önce bu adada kalanların 15 yıl önce kaldığı gibi bir ihtimal vardı. Adadan kurtulma ümidim her geçen gün azalıyordu. İlacın üretim tarihine bakınca tüm ümidimi kaybettim.

Peki onlar 15 yıl önce yaşadıysa Max nasıl 3-4 yaşlarındaydı? Aklımda bir fikir canlandırdım. Acaba bu adada farklı zamanlarda birden çok kişimi kalmıştı? Bu da demek oluyordu ki ilk bulduğum eski barakayla güzel tahta evde farklı kişiler kalmıştı. Aklım çok karıştı. Bu da demek oluyordu ki barakayı yapanlar güzel evi yapanlardan sonra yaşamıştı. Eğer burada yaşadıysa acaba neden güzel tahta evi görmemişti?

Bunları düşünmek çok saçmaydı ama aklımda bir fikir oluşturmalıydım.

Eski barakada yaşayanlar güzel evi görseydi barakayı yapmazdı. Etrafı keşfe çıksalardı tahta evi görürdü. Çünkü çok yakın bir yerdeydi. O zaman bu da demek oluyor ki barakada yaşayanlar çok kısa bir süre adada kalmıştı. Eğer fazla süre kalıp tahta evi görselerdi barakayı yıkarlardı. Çok saçma düşünceler içerisindeydim ama düşündüklerim doğruysa barakada yaşayanlar yaklaşık 1-2 gün adada kalmışlardı. Bu benim ümidimi çok fazla derecede artırdı. Onlar gibi bende kurtulabilirdim.

Önceki gün gördüğüm rüyanın gerçek olup olmadığını öğrenmek istiyordum. Rüyada yanardağa inerken yanımda Max yoktu o yüzden onu yanıma almayacaktım. Yanardağa doğru korkulu adımlarla yürümeye başladım. Öncedende yanardağa doğru gitmiştim ama içerden daha az ses geliyordu. Yürürken havanın ısındığını farkettim. Lavın sıcaklığı çok uzaktan bile hissedilebiliyordu. Yanardağına yaklaşırken çok terledim ama bir süre sonra alıştım. Tırmanmaya başladım. Bir yerden sonra çok dik bir yer vardı. Burdan tırmanabileceğimi sanmıyordum ama denemekte fayda vardı. Zıpladım ve ayağımı taşa bastım. Üstteki taşa tutunarak kendimi yukarı doğru çektim. İçerideki azıcık lavı görünce bir an korktum ve geri doğru çekilip ayağımı tekrar aşağıdaki taşa bastım. Taş sağlamlığını yitirmişti. Çok sert basmıştım. Tekrar zıplamamla beraber taş kırıldı ve aşağı doğru yuvarlandım. Ayağım çok ağrıyordu ama vazgeçmemeliydim. Başka biryerden tırmandım ve zorda olsa yukarı çıktım.

Lavlar içimi ürpertiyordu. Yavaş yavaş aşağı inmem gerekiyordu. Aşağı atladım. O anda çantamdan su şişem lava düştü. Çok korktum. Bizim zar zor büktüğümüz şişe 3 saniye içerisinde erimişti. Yanardağı çok sıcaktı ama ağzı açık olduğu için normal sıcaklığında değildi. Zaten 5000 derece olsaydı kül olmuştum. Çok akışkan değildi. Herhalde 200 derece felandı. Donuk gibiydi ama yinede bana göre çok sıcaktı. Aşağıma baktım. Lavlar fokurduyordu...

Hemen aşağı inmek istiyordum ama ayağımın ağrısına engel olamıyordum. Ayağımın ağrısı azalana kadar beklemeye karar verdim...