Oliver'in Maceraları:Adada Tek Başına

Korku Dolu Anlar

Normalde köpeklerden korkmazdım ama bu köpek bana doğru kızgın bir şekilde havlıyordu. Çok korkmuştum. Okuduğum kitapları hatırlamaya çalıştım. Köpekler bizim duygularımızı hissedebilirdi. Ondan korktuğumu hissederse bana saldırırdı. O yüzden babamı düşünmeye çalıştım. Köpek havlamaya devam etti. Çantamdan ekmeğin kalan parçasını önüne attım. Biraz kokladı sonra yedi. Beni sevmiş gibi görünüyordu. Kızgınlığı geçince yanına gidip sevdim. Çok hoşlandı. Bu köpek bu adaya acaba nereden gelmişti. Artık benim arkadaşım gibiydi. Denize girip birlikte balık avlıyıp afiyetle yiyorduk. Gece yatarkende ona ayrı bir yer yaptım orada yatıyordu. Daima beraber gezerdik. Bir gün birlikte ormanda gezerken yeri koklamaya başladı. Ve havladı. Bir yere gidiyordu. Onu takip ettim. Otların arasında geziniyordu. Bir anda koşmaya başladı. Bende koştum ve çok şaşırdım. Karşımda bir mağara duruyordu. 1 haftadır burada olmama rağmen bu kadar yakınımdaki bir yeri hiç görmemiştim. İçeri girdik. İçerde bir sürü yastık ve battaniye bulduk. Demekki bu adada birçok kişi kalmış. Battaniyeleri aldım ve evin yolunu tuttum. Bu arada aklıma bir şey geldi. Çantamdaki salatalığa benzeyen şeyi çıkarıp köpeğimin önüne koydum. Sanki hergün yediği bir şeymiş gibi ağzına attı. Demekki zehirli değildi. Onu bulduğum yere gittim ve bir tane kopardım. Bir ısırık aldım ve anladım. Bu gerçektende salatalıktı. Ordakilerin hepsini topladım ve eve döndük. Evde yapabilecek bir şeyler arıyorduk. Köpeğimle top oynayabilirmiyim diye düşündüm. Naylonun arasına biraz yaprak koyup yuvarladım ve reçine ile yapıştırdım. Toptan biraz yumuşak olmuştu ama iş görürdü. Topu attım ve havada yakaladı. Topu bana getirdi. Bir anda havlamaya başladı. Çok merak ettim neden havlıyordu? Hemen biryere koşmaya başladı. Bende onu takip ettim. Hiç yanardağın arkasına gitmemiştim. Arkasında acaba neler vardı birazdan görecektim. Koşa koşa ilerliyorduk. İlerde bir tahta ev gördüm. İçeride kimse yoktu ama bir sürü eşya vardı. Herhalde köpeğin sahipleri bu adadan kurtulurken köpeği almadan gitmişler. Bir sürü mızrak ve ok buldum. Deriden giysiler vardı. O anda köpeğin neden havladığını anladım. Bana topu getirdi. Bu eski bir topa benziyordu. Herhalde eski sahipleriyle oynuyordu. Ve o anda köpeğin tasmasının yerde olduğunu anladım.. Adı Max di. Artık ona Max diyecektim. Eşyaları aldım ve eve döndük. Tam uyuyacaktık ki bir gemi sesi duydum. Bu Max le benim tek şansım olabilirdi. Avazımın çıktığı kadar bağırıyordum. Ama duyan yoktu. Ve gemi gözümün önünden geçip gitti. Çok üzülmüştüm. Hemen ateş yakmayı öğrenmeliydim. Birdaha gelirlerse ateş yakarak kendimi belli etmeye çalışacaktım.Kendime söz verdim.

TEKRAR BÖYLE BİR FIRSAT ELİME GEÇERSE  KESİNLİKLE DEĞERLENDİRMELİYDİM!!!