In love with a Slytherin

1 September 2001

Ik ben inmiddels op Zweinstein, maar ik vertel over de pérfécté dag die ik vandaag had: Mijn moeder maakte me rond 8:00 wakker zodat ik genoeg tijd had voordat we om 10:00 vertrokken naar het station. Ik had ongeveer alles ingepakt toen m'n moeder me nog even apart nam en me iets kleins gaf. Het was een kettinkje met een klavertje 4 met op elk blaadje het eerste initiaal van onze gezinsleden was gegraveerd. Het was supermooi! Om 10:00 stipt vertrokken we naar het station. Het was vanaf ons huis ongeveer 20 minuutjes rijden. Toen we bij perron 9&10 kwamen vroeg ik aan m'n vader waar we heen moesten. Mijn moeder was al vooruit gelopen met Ninthe's kinderwagen. Ik had Buttercup in m'n handen. Mijn vader zei dat we recht door een muur moesten lopen. Hij liet het zien en liep dwars door een muur heen! IK kOn MiJn OgEn NiEt GeLoVeN! Uiteindelijk rende ik ook door de muur heen. Toen we op het perron waren zag ik Franciska al met haar moeder staan, ze zei dat haar broertje en zusje al op school zaten en dat ze dus dreuzelbloed was en echt heel blij was toen ze de brief kreeg. Ik kreeg bij het afscheid ook een beertje van Ninthe, het was een beertje wat we ooit samen gekocht hadden, het was echt superlief ❤ Na afscheid van m'n familie en zij van haar moeder zochten we een lege coupé op en zwaaide naar onze moeders en familie tot ze niet meer in zicht waren. We hebben de hele tijd gepraat over hoe veel zin we in komend schooljaar hadden en hoe de vakken zouden werken enzo totdat er een jongen binnenkwam. Franciska was zo'n soort meisje wat echt bij bijna elke jongen weg zwijmelde 😂 bij deze jongen deed ze dat dus weer. De jongen vroeg of hij bij ons kon komen zitten. Hij had dus al bijna een half uur in de trein rondgelopen om een niet volle coupé te vinden. Arme hij. Dus kwam hij bij ons zitten, z'n naam was Cedric Diggory, hij zou komend jaar naar de 3e klas gaan hij zit in Hufflepuff. Ik vroeg of hij niet iemand had waarbij hij Kon zitten, hij zei dat het qua vrienden niet echt goed klikte. Hij heeft wel goede vrienden enzo, maar z'n beste vriend had sinds gisteren de griep en zou later naar Zweinstein komen. Na een uur met z'n drieën gepraat te hebben, Cedric vond het helemaal niet erg dat wij eerste jaars zijn en hij niet. Het was juist fijn. Hij gaf ons tips enzo over hoe te gedragen bij sommige docenten en hoe de lessen zouden worden. Toen de vrouw van de snoepkar kwam en vroeg of we wat wilde zei Franciska dat ze al iets had en stak een klein zakje met een stuk of 4 broodjes op, voordat Cedric iets kon zeggen zei ik dat we van alles 3 stuks namen. De rest van de rit hebben we snoep zitten eten totdat Cedric zei dat we er bijna waren en dat we onze gewaden aandeden. Cedric had een gewaad met een Hufflepuff logo, Franciska en ik hadden een gewaad zonder logo Cedric zei dat we later nog een logo kregen voor op ons gewaad. Toen we op het station aankwamen werden eerste jaars gesplitst van de andere. Cedric zei dat we elkaar vast nog een keer zouden spreken. Franciska was bijna ontploft. Ik wist dat ze ontzettend veel over Cedric wou zeggen. Nadat hij toen uit het zicht was begon ze helemaal te ratelen. Toen een andere eerste jaars ons gesprek (waarschijnlijk) per ongeluk hoorde zei ze dat Cedric ook "the Pretty boy from Hufflepuff" werd genoemd, verbaast me niks als hij geen vriendin heeft zei Franciska het meisje zei dat Cedric vorig jaar ook een vriendin had, maar die ging vreemd met iemand van Griffoendor, best sneu voor Cedric. Het meisje hoorde van haar zus die bij Cedric in hufflepuff ook in zijn jaar zat dat Cedric even klaar was met dat soort gedoe. Zo te horen was zijn hart flink gebroken 😢 we werden naar de boten geleid en toen we Zweinstein zagen voor het eerst hoorde he van echt elke boot wel minimaal 1 iemand zeggen: Wooo het is supermooi!!! Toen we naar binnen werden geleid kregen we een kleine uitleg over komend jaar van professor McGonagall wie ons transfiguratie zou geven komend jaar. Toen gingen de deuren open en zagen we de grote zaal. Ik voelde m'n hoofd rood worden toen alle ogen van de oudere jaars op ons gericht waren. Aan de tafel van Hufflepuff zag ik ook vrij vooraan Cedric zitten. Vooraan in de zaal bij de professoren stond een klein houten krukje met een oude stoffige hoed erop. De hoed begon een lied te zingen. Ik hoorde iemand achter me zeggen dat de hoed elk jaar een ander lied verzon en er soms het hele jaar mee bezig was om de tekst goed en passend te maken. Toen de hoed klaar was met zingen kwam er een groot applaus. De hoed leek zelfs een soort van kleine buiging te maken. Professor McGonagall kwam weer naar voren en riep 1 voor 1 onze namen. Als je naam werd gezegd moest je op de kruk gaan zitten en werd je ingedeeld. Er waren 2 mensen voor me. Toen ik m'n naam hoorde gaf Franciska nog een bemoedigend knikje en ik ging zitten. Ik hoorde een klein stemmetje in m'n oor, het was heel erg aan het mompelen tussen alle 4 de afdelingen. Volgens mij zat ik daar wel dik een minuut voordat de hoed het eindelijk met zichzelf eens was en zei Slytherin. Ik zag Franciska en Cedric best treurig kijken. In de trein waren we het er samen over eens dat Slytherin de ergste afdeling was. Ik was stil en ging zitten. Franciska werd ingedeeld bij Ravenclaw, we zouden dus komend schooljaar weinig contact hebben. 😢😢 tijdens het feestmaal werd ik vanaf andere tafels opnieuw aangestaard voor mijn ogen. Ik had verwacht dat dit niet gebeurde omdat Cedric zei dat iedereen wel iets had waar hij/zij niet heel trots op was. Hij werd bv door iedereen aardig gevonden maar had niet veel beste vrienden. Franciska Kon heel erg afsluitend zijn en kon de wereld best wel van zichzelf buitensluiten. Aan de Slytherin tafel probeerde ik een paar gesprekken te hebben. Veel daarvan mislukte door mijn ogen, want als mensen m'n ogen zagen draaide ze weer de andere kant op totdat het eindelijk lukte met een jongen genaamd Lucas bijnaam Luuk. Hij vond mijn ogen juist best wel stoer en gaaf 😊 dat vrolijkte me op z'n minst een beetje op. Toen we in de kelders waren. Waar de common room en slaapzalen van Slytherin zijn was de temperatuur ook flink afgenomen. Het was nou al verschrikkelijk. Lucas probeerde me op te vrolijken. Ik vroeg me af hoe die jongen net zoals mij ooit in Slytherin was beland. Die avond heb ik tot ruim 23:00 gepraat met Lucas tot we besloten dat we écht moesten gaan slapen. Ik ging naar m'n kamer toe. Blijkbaar wist het schoolhoofd dat ik graag met weinig mensen was en ik sliep op een tweepersoons kamer. Na 5 minuten kwam Luuk naar binnen gelopen en vroeg of ik echt z'n kamermaatje was. Ik zei blijkbaar, p.s. Het is sws met jou veel leuker dan met meiden die waarschijnlijk de hele tijd over jongens praten en zich van me afsluiten door m'n ogen. Hij lachte. Dus dat was alles van vandaag. Morgen beginnen de lessen om 10:00 om 9:00 weet ik het rooster. Ik hoop dat ik zo veel mogelijk lessen heb met Ravenclaw (eerste jaar) en Hufflepuff (derde jaar)