Saskia

Chapter Nine

Sumama sya. Hay. Fuck. Di ko maiwasan mapatingin sakanya. Why do I have this feeling na pagsisihan kong nakilala ko si Jem?

Anlungkot naman nun. Gusto ko poreber kami ni Jem. Not as a couple, okay! Duh. Parang ang cool kasi nya maging kaibigan. At kahet madalas kong pinapamukha sakanya na ang shunga nya, kabaliktaran nun ang tingin ko sakanya. Ang talino kaya nyan ni Jem. Talented pa.

Emotionally-attached narin ako kay Jem kaya masakit kung mawawala sya saken. Bilang kaibigan.

Nakakastress kaya yung maiwanan ka. At ayoko nang maranasan ulet yun. Pakamalas ko naman kung mangyayari nanaman.

Pero may posibilidad parin na iwan ako ni Jem. Bilang kaibigan.

"Jem." tawag ko sakanya habang naglalakad kami pauwi.

"Ano yun?" sagot nya.

Wala sa sariling tumigil ako at tumingin sakanya.

"Payakap ako."

"Ha? Baket? Para saan?" nagtatakang tanong nya. Lumapit sya saken pero yung facial expression nya, parang ayaw nya.

"Basta." paglapit nya, niyakap ko sya. Sya naman, parang tuod. "Yakapin mo din ako." natawa si Jem tapos yumakap din at hinimas-himas ang likod ko.

Niyakap nya ako. Niyakap ko sya. Bilang kaibigan.

Nung 5 seconds na kaming magkayakap lang...

"Saskia.." sabi ni Jem.

Kumalas na ako sakanya.

"Para saan ba yun?" tanong nya.

"Wala lang. Ge, uwi na ko."

"Bigat mo! xD"

Natawa ako sa sinabe nya. Tapos nagpaalam kame sa isa't isa. Pero nakauwi na ko't lahat, si Jem lang ang nasa isip ko. Inlove na yata ako..

Pero ako *turo sa sarili*, inlove? Utot nyo. Di pa ako naiinlove noh. I swore I'll never be in love with someone unless he's bad, like me. :D syempre dapat parehas kami noh, para nagkakaintindihan kame. xD