The General’s Manor Young Concubine Survival Report
Author: Feng De Lingdang (Wind’s Little Bell)
___
ဒီ စစ္သူႀကီးအိမ္ေတာ္မွာက ေရနက္လြန္းတယ္။
ငါကေတာ့ ဟုန္က်န္း ယူလာေပးတဲ့ မုန္႔ေတြ ၿမိဳရင္း ေက်နပ္နွင့္သိမ့္စြာ သက္ျပင္းခ်ေနမိတယ္။ ေရွးေခတ္ကို လာရတာမွာလည္း ေကာင္းကြက္ေတြ ရွိေတာ့ရွိသားပဲ။
ၿပီးေတာ့…… ဟိုတျခား ဝတၳဳေတြထဲက ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေလးေတြဆို မနက္မိုးလင္းလာတာနဲ႔ အႀကီးေတြကို ဂါရဝသြားျပဳရေသးတာ။ သူတို႔နဲ႔ ယွဥ္ရင္ ငါက အေတာ္ သာယာေနေသးတာပဲ—— လင္ကိုလည္း ျပဳစုခစားစရာမလိုဘူး။ ေယာကၡမကိုလည္း အရိပ္တကဲကဲၾကည့္ေနစရာ မလိုဘူး။ မယားႀကီးကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ တစ္ခုပဲ လိုတယ္။ —— မယားႀကီးကလည္း ပါဝါအာဏာေတြရွိေတာ့ နန္းတြင္းညီလာခံကို တစ္ပတ္မွာ ၅ ရက္ေလာက္သြားတက္ေနရတယ္။ သူ႔ကို ငါ ေတြ႕ခြင့္ ျမင္ခြင့္ရတဲ့ အခ် ိန္ကလည္း သိပ္ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီစစ္သူႀကီး အိမ္ေတာ္တြင္းမွာ ငါ ေဘးတိုက္လမ္းေလ်ွ ာက္ေနရင္ေတာင္ ဘယ္သူမွ ဂရုစိုက္ေနမွာ မဟုတ္ဘူး။
…… အဲ့ဒီအေစခံေတြ အၾကည့္က မေက်မနပ္လိုလို၊ ႐ြံရွာ အထင္ေသးတာလိုလုိ၊ အတင္းတုတ္ခ်င္တာလိုလို ျဖစ္ေနေပမယ့္ ငါ့ကို ထိန္းခ် ဳပ္ပိုင္ခြင့္၊ ခ် ဳပ္ခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ သူတို႔မွာ မရွိဘူးေလကြယ္လို႔...!
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ငါ သူမ် ားအိမ္မွာ စားလိုက္ ေသာက္လိုက္နဲ႔ အေခ် ာင္ေနလာလိုက္တာ ၅ ရက္ေတာင္ ရွိသြားခဲ့ၿပီ။ ငါကေတာ့ ေပ် ာ္ေပ် ာ္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ငါ အေစခံမေလး ၂ ေယာက္ကေတာ့ မေအာင့္အည္းနိုင္ၾကေတာ့ဘူး။
"မမေလး ေနာင္အနာဂတ္အတြက္ အစီအစဥ္ေလး ဘာေလး မရွိေတာ့ဘူးလား..." ဟုန္က်န္းက စေမးလာတယ္။
ငါ ခြၽီရွန္းကို စိတ္မဝင္စားဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရၿပီးကတည္းက သူတို႔နွစ္ေယာက္လည္း ငါ့သေဘာအတိုင္း ငါ့ကို အရင္တုန္းက ေခၚေနၾကအတိုင္းပဲ ေခၚေတာ့တယ္။ "ကိုယ္လုပ္ေတာ္"လို႔ ေခၚမေနၾကေတာ့ဘူး။ ၾကားလို႔ ေကာင္းတဲ့ အေခၚအေဝၚျဖစ္ေနတာလည္း မဟုတ္။
YOU ARE READING
ငန်းတော်၏ တေး
HumorZawgyi + Unicode ငါက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဇာတ္လိုက္လို႔ထင္ေနခဲ့တာ။ ငါ့တစ္သက္စာ လုပ္ေကြၽးမယ့္ ထမင္းလက္မွတ္ႀကီးရဲ႕ အသည္းနွလံုးကို ဖမ္းယူနိုင္လိုက္တာနဲ႔ သူ႔အခ်စ္စစ္ျဖစ္ခြင့္ရမယ္။ သူ႔ကို လက္ထပ္ၿပီး ကေလးေတြ ေမြး၊ ေနာက္ဆံုး သားေယာက် ္ား...