THE LOVE HAS HER NAME ( Η ΑΓΆΠΗ ΈΧΕΙ ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ)

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 6: ΈΝΑ ΔΩΜΆΤΙΟ ΓΙΑ ΔΎΟ

Άλις POV

Ναι! Επιτέλους σηκώνομαι από το τραπέζι και προχωράω μέσα στο πλήθος χωρίς να πάρω το βλέμμα μου από τον Χάρι. Βρίσκεται πιο μπροστά από εμένα αλλά και πάλι δεν τρέχει.
Συνεχίζω να σπρώχνω έως ότου βγαίνω έξω από την αίθουσα. Δυστυχώς όμως δεν τον βλέπω.
Ακολουθώ την διαδρομή για το δωμάτιο μου. Μα πως είναι δυνατόν να τον έχασα από τα μάτια μου?
- Ένας μυστήριος πρίγκιπας . Τι άλλο να ζητήσω από αυτή την ζωή. Εξαφανίζεται ,δεν περιμένει και με τρομοκρατεί και έπειτα με καταλαβαίνει με ένα βλέμμααααα....
Η φράση μου μένει μισεί , γιατί ως συνήθως παραμιλουσα μόνη μου, την στιγμή που κάτι με τραβάει.
Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάζω ήρεμη τον Χάρι να μου χαμογελάει.
- Θα σταματήσεις να είσαι όλο παράπονα?,με ρωτάει.
Έχω μείνει άναυδη.
Το δωμάτιο μου είναι το διπλανό και τώρα βρισκόμαστε σε ένα άγνωστο δωμάτιο.
Τον σπρώχνω λίγο πιο πίσω φανερά νευριασμένη.
- Τι στο καλό τρέχει με εσένα και τα απομονωμένα μέρη?,τον ρωτάω.
Εκείνος αναβει το φως ενως κεριού .
- Ότι ακριβώς τρέχει και με εσένα και ο μονόλογος με τον εαυτό σου.,μου λέει.
Σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος και συνοφρυωνομαι.
- θέλω να σου θυμίσω ότι θα παντρευτούμε και θα πρέπει να ανέχεται τους μονολόγους μου.
- Ω! Αλήθεια ? Ε, τότε και εσύ θα δέχεσαι τα σκοτεινά και απομονωμένα μου δωμάτιο γιατί μάντεψε....
- τι?,τον ρωτάω.
Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο κοντά είμαστε.
Η ανάσα του χαϊδεύει το πρόσωπο μου και κάνει την καρδιά μου να χτυπάει.
Κλείνει σφιχτά τα μάτια του και πιέζει το σαγόνι του.
- Αυτό , Άλι, είναι το δωμάτιο μας!,μου λέει. Δάκρυα αρχίζουν να κυλούν από τα μάτια μου στην σκέψη και μόνο για το τι θα κάνω σε λίγες μέρες με τον Χάρι σε αυτό το δωμάτιο.
Στα μάτια του σχηματίζεται μια θλίψη , μαζί με σκληρότητα.
Τα χέρια του ακουμπάνε τους ώμους μου.
- Άφησε με Χάρι. Δε βλέπεις ότι προσπαθώ να το βάλλω στο μυαλό μου?,του λέω απομακρύνοντας τον.
- Άλι?,μου φωνάζει ώστε να γυρίσω να τον δω.
Δεν γυρίζω και προχωράω προς το τζάκι. Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου ,τα χέρια μου . Πέφτω κάτω στο έδαφος.
- Άλι?,ακούω τον Χάρι να φωνάζει καθώς έρχεται κοντά μου και κάθεται και αυτός κάτω ώστε να με κοιτάζει στα μάτια.
Δεν τον κοιτάζω. Έρχεται μπροστά μου και με ταρακουναει για να συνέλθω.
- Έχω πάει με πολλές γυναίκες και έχω κοροϊδέψει πολλές,δεν είμαι περήφανος για την ζωή μου όμως αυτή ήταν. Εχεις τον λόγο μου Άλι. Εσένα δεν θα σε εκμεταλλευτώ ποτέ.......
Δεν μου είναι εύκολο να ακούσω τα λόγια του αλλά με ανακουφίζουν. Δυστυχώς το ποτέ όμως είναι μεγάλη λέξη και όπως είναι δεδομένο θα χρειαστεί να αποκτήσουμε παιδί.
Παίρνω μία βαθιά ανάσα και χωρίς να σκεφτώ τον φιλάω στα χείλη.
Ο Χάρι δείχνει να μην το περιμένει. Αποτραβιέται για ένα λεπτό κοιτάζοντας με στα μάτια αλλά έπειτα με αρπάζει και με φιλάει . Η υπέροχη και ζεστή γλώσσα του εισχωρεί στο στόμα μου .
Το τζάκι είναι αναμενο κάνοντας με να ζεσταθώ από την έξαψη της στιγμής.
Ήθελα να ξέρω πως θα νιώθω όταν θα με φιλάει αυτός και όχι ο Λουκ.
Απομακρύνομαι και τον κοιτάζω.
- Συγνώμη , Χάρι... εγώ.... ήθελα απλώς να δω πως θα είμαστε όταν παντρευτούμε... λυπάμαι.
Δεν μπορώ να καταλάβω τώρα την έκφραση του προσώπου του. Μοιάζει σαν απογοήτευση και θυμός ταυτόχρονα.
Είμαι ακόμα ζαλισμενη από το φιλί μας που δεν μπορώ να δω καθαρά.
- Έχω σχέδιο Άλι! Δεν με άφησες να ολοκληρώσω.
Τον κοιτάζω περιμένοντας να συνεχίσει αυτό που σκέφτεται να πει.
- Αρχικά σου έχω ετοιμάσει ένα συμβόλαιο και έχω μερικούς κανόνες που θα πρέπει να διαβάσεις. Μόλις τα μελετήσεις έλα αύριο στο γραφείο μου να υπογράψουμε. Έχεις το δικαίωμα να τα απορρίψεις αλλά δεν θα στο συνιστούσα , γιατί αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επαναλαμβάνουμε το σημερινό κάθε μέρα.,μου λέει και μου χαμογελάει πονηρά.
Σηκώνεται από δίπλα μου και πηγαίνει στο κρεβάτι όπου έχει έναν φάκελο μεγάλο. Τον πιάνει στα χέρια του και έρχεται πίσω σε εμένα και μου τον δίνει.
Μου δίνει το άλλο το χέρι για να με βοηθήσει να σηκωθώ και εγώ τον αφήνω.
Μόλις με σηκώνει τακτοποιώ το φόρεμα μου και τα μαλλιά μου.
Ο Χάρι μου πιάνει το χέρι την στιγμή που τακτοποιώ το χτένισμα μου. Σηκώνω το βλέμμα μου για να τον κοιτάξω.
- Καλύτερα κάτω! ,μου λέει κάνοντας με να κοκκινησω.
- Μα οι κανονισμοί....
- Δεν με ενδιαφέρουν. Εμένα θα παντρευτείς και όχι τους κανόνες.,μου λέει και μου κλείνει το μάτι.
Πηγαίνει προς την πόρτα.
- Χάρι?,του φωνάζω.
Σταματάει και γυρίζει να με κοιτάξει.
- Έγινε κάτι?,με ρωτάει.
- Δεν θα ξαναγίνει το σημερινό.,του λέω πιο πολύ για να δικαιολογήσω την συμπεριφορά μου.
Επιστρέφει σιγά- σιγά προς το μέρος μου.
- Γιατί Άλι , δεν σου άρεσε καθόλου ή σε τρομάζει η συμπεριφορά που σου έβγαλα?,με ρωτάει. Ίσως τον έθιξα αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να παραδεχτώ πόσο πολύ μου αρεσε αυτό το φιλί,ούτε για το πώς ένιωσα.
- Υπάρχει ένα παρελθόν που δεν κρύβεται με ένα απλό φιλί.,του λέω.
Με κοιτάζει στα μάτια κάνοντας με να ανατριχιασω από την δύναμη του βλέμματος του.
- Κάποια πράγματα στην ζωή είναι καλό να τα παραδεχόμαστε Άλι.,μου λέει και γυρίζει την πλάτη του σε εμένα για να φύγει.
- και εσύ δηλαδή τι παραδέχεσαι?,τον ρωτάω.
Γυρίζει να με κοιτάξει καθώς ανοίγει την πόρτα.
- ότι φιλάς ωραία και ότι αν δεν με σταματούσες θα το συνέχιζα πιο πολύ.,μου λέει και βγαίνει έξω.
Τρέχω στην πόρτα.
- Ευτυχώς που είσαι η λογική εδώ , Άλι!,μου φωνάζει καθώς απομακρύνεται.
Κοιτάζω τον φάκελο στα χέρια μου.
Ανυπομονώ να διαβάσω για το τι λένε τα συμβόλαια.
Βγαίνω από αυτό το δωμάτιο και μπαίνω γρήγορα στο δικό μου.
Βγάζω τα ρούχα μου και μπαίνω να κάνω ένα ζεστό μπάνιο.

Λίγη ώρα αργότερα έχω φορέσει το νυχτικό μου και τώρα κάθομαι στο κρεβάτι.
Δεν έχω καταλάβει το πόσο αφηρημένη είμαι μετά από εκείνο το φιλί.
Πίνω λίγο νερό από το ποτήρι που έχω στο κομοδίνο και γυρίζω πάλι μπροστά κοιτώντας τον φάκελο που έχω στα πόδια μου.
Από την μία θέλω να διαβάσω και να δω τι λέει και από την άλλη αγχώνομαι χωρίς λόγο βέβαια.
Η πόρτα χτυπάει.
- Ναι?, φωνάζω.
Η αδελφή μου μπαίνει τελικά μέσα στο δωμάτιο μου.
- τι έγινε ?,την ρωτάω.
Σκύβει το κεφαλάκι της.
- Να κοιμηθώ μαζί σου?,με ρωτάει.
Της χαμογελάω και την πιάνω από το χέρι οδηγοντας την στο κρεβάτι μου.
- Μα φυσικά και μπορείς!,της λέω και εκείνη μου χαμογελάει γεμάτη ευτυχία.
Τακτοποιείται κάτω από το πάπλωμα μου και φτιάχνει τα μαξιλάρια της.Καθως είμαι έτοιμη να ξαπλώσω και να κλείσω τα μάτια μου η πόρτα χτυπάει.
Σηκώνομαι και πριν ανοίξω κοιτάζω το ρολόι είναι σχεδόν δύο το πρωί.
- ποιος είναι τέτοια ώρα?,με ρωτάει η αδελφή μου.
- Δεν γνωρίζω! Ξάπλωσε και έρχομαι.,της λέω.
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον καστανομαλλι πρίγκιπα που σε λίγες μέρες θα γίνει ο άντρας μου.
- Άλι , ξέχασα να σου δώσω αυτά!,μου λέει και μου δίνει κάτι κλειδιά.
Τον κοιτάζω παραξενεμενη.
- Είναι για το γραφείο μου. Ότι θέλεις μπαίνεις μέσα. ,τον κοιτάζω περίεργα και τότε καταλαβαίνει ότι δεν πρόλαβα να διαβάσω αυτά που μου έδωσε.
- Ώστε δεν τα διάβασες λοιπόν!,μου λέει.
- είναι η αδελφή μου μέσα.,του λέω ψυθιριστα.
Μου χαμογελάει πονηρά.
- Και γιατί ψυθιριζεις? ,με ρωτάει.
Σταυρώνω τα χέρια στο στήθος.
- για να μην καταλάβει ότι μιλάμε.,του λέω.
- ε, και? Θα παντρευτούμε. Το αστείο είναι ότι ντρέπεσαι να μας ακούσει και όχι ότι βγήκες με το νυχτικό σου στον διάδρομο.,μου λέει και γίνομαι κόκκινη σαν το παντζάρι.
- Ω!,δεν είχα..... καληνύχτα Χάρι ! Θα τα διαβάσω το πρωί και θα έρθω κατευθείαν να σε βρω.,του λέω και μπαίνω μέσα.
- καληνύχτα Άλι !,τον ακούω να λέει έξω από την πόρτα.
Πηγαίνω στο κρεβάτι και μπαίνω κάτω από το πάπλωμα.
- Κάποιος ερωτεύτηκε!,λέει η αδελφή μου μέσα από τα δόντια της. Κάνω πως δεν άκουσα.
- τι είπες?,την ρωτάω για να Άρης κόψω την φόρα.
- τίποτα!,μου λέει.
Την τραβάω στην αγκαλιά μου και μετά από λίγη ώρα μας παίρνει ο ύπνος.

*********************★****************

Αυτό ήταν το κεφάλαιο μας για σήμερα!!!
Ελπίζω να σας άρεσε!!!
Αν σας άρεσε πατήστε αστεράκι και αφήστε το σχόλιο σας!!!!
Ευχαριστώ πολύ!!!
♥️💌🔥💋👍😁💕❤️😍🙂⚔️🗝️❣️✍️👸🤴❤️😁