ΚΕΦΆΛΑΙΟ 10 : MY PASSION DANCE

712 47 14
                                    

Άλις POV

Κάποια στιγμή τα μάτια μου ανοίγουν. Προσπαθώ να γυρίσω αλλά κάτι με έχει ακινητοποιήσει. Ένα χέρι! Συνειδητοποιώ ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα δίπλα στον Χάρι. Γυρίζω προς την μεριά του και τον κοιτάζω που κοιμάται. Είμαι σκεπασμένη με μια κουβέρτα που σημαίνει ότι εκείνος με σκέπασε. Είναι τόσο καλός και.... όμορφος. Βασικά είναι κούκλος. Έχει ένα υπέροχο πρόσωπο και υπέροχα εκφραστικά μάτια.
Αρχίζει να κουνιέται. Θεέ μου ξυπνάει! Τι θα κάνω? Κλείνω σφικτά τα μάτια μου προσευχόμενη να μην με καταλάβει πως δεν κοιμάμαι
- Άλι?,με ρωτάει με την βραχνή φωνή του.
Με κατάλαβε.
- Πως με....
Εκείνος γυρίζει προς το μέρος μου και με κοιτάζει. Το δάχτυλο του ακουμπάει ανάμεσα στα φρύδια μου.
- Εδώ. Είχες σμίξει τα φρύδια σου.,μου λέει. Ασυναίσθητα μου ξεφεύγει ένα γελάκι.
Δεν ξέρω τι άλλο να πω και απλός τον κοιτάζω.
- Άλι συγνώμη για χτες. Ήμουν κάπως υπερβολικός.,μου λέει.
- Πολύ!,του λέω.
- Εντάξει πολύ υπερβολικός.,μου απαντάει γελώντας. Σηκώνομαι και σηκώνεται και εκείνος. Με πιάνει από τον καρπό.
- Φίλοι?,με ρωτάει με ένα ύφος υποψίας σαν να προσπαθεί κάτι να δει στα μάτια μου . Τελικά του χαμογελάω και ισιωνω την μέση μου.
- Φίλοι!,του απαντάω.
Πηγαίνω στην πόρτα και αφού παίρνω μία ανάσα βγαίνω έξω από το δωμάτιο του. Μέχρι να φτάσω στο δωμάτιο μου το μόνο που δεν μπορούσα να σταματήσω να κάνω είναι να χαμογελάω.
Όταν ανοίγω την πόρτα όμως βλέπω την μητέρα μου και την αδελφή μου.
- Τι κάνετε εδώ?,την ρωτάω.
Η μητέρα μου σταυρώνει τα χέρια της στο στήθος.
- Εμείς τι κάνουμε εδώ ή γιατί εσύ δεν ήσουν εδώ? Που στο καλό κοιμήθηκες το βράδυ? Τι πληρώνω η καημένη?,με ρωτάει.
- Εγώ είχα πάει μια βόλτα στον κήπο.,της λέω.
- Τόσο πρωί?,με ρωτάει σηκώνοντας το φρύδι.
- Ναι! Που είναι το πρόβλημα?,την ρωτάω.
- Γιατί φοράς τα χθεσινά σου ρούχα?,με ρωτάει.
- Δεν είχα ύπνο , ξύπνησα και έβαλα ότι βρήκα. Τόσο πρωί μόνο ο δρακουλας κυκλοφορεί.,της λέω.
- αν ατομαστηκες θα.....
- Είμαι όσο τίμια δεν πάει. Με κάνεις να ντρέπομαι που φωνάζω για την τιμή μου. Έλεος!,της φωνάζω.
Η μικρή μου αδελφή δεν λέει τίποτα . Κάθεται στον καναπέ και με κοιτάζει.
- Τελοσπαντων. Αφού λύθηκε και αυτό ήρθα να σου πω πως θα πάμε στην αγορά για ψώνια. , μου λέει.
- Αφού έχω φορέματα., λέω. Με το που ήρθα στο παλάτι μου είχαν έτοιμα μεταξωτά φορέματα σε διάφορα χρώματα.
- Μα τι λες?,μου λέει.
Ξεφυσαω.
- Την αλήθεια!,της λέω για να την ιντρικαρω .
- Θα έρθεις στην αγορά και θα αγοράσουμε ένα πανάκριβο φόρεμα που θα του πέσει του πρίγκιπα το σαγόνι!,μου λέει αφήνοντας με, με το στόμα ανοιχτό από αυτά που άκουσα.
- Μαμά τι λες?
- Αγάπη μου δες το και ως μια βόλτα. Απόψε έχουμε χορό και δεν θέλω να ακούσω κουβέντα.,μου λέει χωρίς να με αφήσει να μιλήσω και άλλο.

THE LOVE HAS HER NAME ( Η ΑΓΆΠΗ ΈΧΕΙ ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ