THE LOVE HAS HER NAME ( Η ΑΓΆΠΗ ΈΧΕΙ ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ)

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 8 : HER RULES

Η ώρα έχει περάσει αλλά εγώ δεν έχω βγει από το δωμάτιο. Έχουν έρθει να ρωτήσουν οι υπηρέτριες μου αλλά δεν τις άφησαν οι φρουροί να μπουν μέσα όπως τους είπα. Έπειτα δεν ήρθε κανείς άλλος.
Ευτυχώς γιατί αισθάνομαι άσχημα που δεν θέλω να μιλήσω με κανένα άλλο άτομο. Ζητάω λίγο χρόνο για τον εαυτό μου.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στο καλό δεν υπέγραψε το χαρτί που ο ίδιος μου έστειλε . Εκείνος τα πρότεινε και ξαφνικά έμοιαζε θυμωμένος και όχι απασχολημένος όπως έλεγε.
Πραγματικά μου φέρθηκε τέλεια από την πρώτη στιγμή ,με κάποιες μικροεξαιρεσεις ,αλλά δεν παύει να είναι ένας άνθρωπος που μου φέρθηκε σωστά.
Αυτή η ξαφνική του αλλαγή με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι μόνο για τον εαυτό σου μπορείς να είσαι σίγουρος.
Η μήπως όχι?

Χάρι POV

Ένας γαμημενος κανόνας ήταν και η αποκάλυψη μου ήρθε σαν να με χτύπησε κάποιος στο κεφάλι. Δεν μπορώ να καταλάβω πως πίστεψα έστω και για μια στιγμή ότι μια κοπέλα σαν την Άλι δεν θα είχε κάποιον στην ζωή της. Φυσικά και έχει. Ποιος θα περίμενε να παντρευτεί έναν άγνωστο? Από ότι φαίνεται όχι εκείνη.
Δεν ξέρω τι με έπιασε και την έδιωξα έτσι αλλά σαν να θόλωσα με αυτό που μου είπε. Δεν ειναι , υποθέτω, κακό να έχει άλλον αλλά εμένα με ενοχλεί. Εγώ έβαλα τον κανόνα χωρίς όμως να σκεφτώ γιατί απλά δεν το περίμενα.
Ήταν λάθος γαμωτο! Δεν ήθελα να την πληγώσω.....
Χτυπάω το χέρι μου στο γραφείο και ρίχνω τα πράγματά μου όλα κάτω.
Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα η κοπέλα μου.
- Τι έγινε?,με ρωτάει.
- Όχι τώρα Μαρία! Βγες έξω!,την διατάζω.
Εκείνη με κοιτάζει σαν να την πρόδωσα που ουσιαστικά το έκανα χθες το βράδυ φιλώντας την Άλι. Δεν είχα σκοπό να σταματήσω... κάτι στο φιλί της με έκανε να .....
- Έκανα κάτι?,με ρωτάει.
- όχι απλώς...θέλω να μείνω μόνος μου. Σου ζητάω πολλά?,την ρωτάω.
- Σε αγαπάω!,μου λέει.
- πήγαινε σε παρακαλώ.,της λέω και βγαίνει έξω.
Κλείνω τα μάτια μου και για λίγο εμφανίζεται εκείνη στα μάτια μου. Τα γαλάζια μάτια της,τα ροζ χείλη της και τα ξανθά της μαλλιά ενώνονται αρμονικά σε μια τέλεια πανδαισία.
Η πόρτα χτυπάει βγάζοντας με από τον λήθαργο του βλέμματος της.
- Ποιος?, ρωτάω.
Η μικρή αδελφή της Άλι μπαίνει στο δωμάτιο μου. Της χαμογελάω και σηκώνομαι από την καρέκλα μου για να πάω δίπλα της.
- Συγνώμη που σας ενοχλώ!,μου λέει.
Της χαμογελάω και λυγίζω τα γόνατα μου και σκύβω προς το μέρος της ώστε να την κοιτάξω στα μάτια.
- Τι έγινε μικρή?,την ρωτάω.
- Δεν βρίσκω την αδελφή μου. Οι βοηθοί της μου λένε ότι δεν είναι στο δωμάτιο.,μου λέει. Το αίμα μου ανεβαίνει απότομα στο κεφάλι.
Που στο καλό.....στον γκόμενο......
Σφίγγω την γροθιά μου. Αποκλείεται να το έσκασε και να πήγε στο αγόρι της. Θέλω να πιστεύω πως έχω δίκιο.
Αν κάνει κακό στον εαυτό της?
- πρέπει να φύγω!, λέω στην μικρή και πετάγομαι έξω από το δωμάτιο σαν αστραπή.
Τρέχω και το μόνο που εύχομαι ειναι απλώς να είναι καλά.