THE LOVE HAS HER NAME ( Η ΑΓΆΠΗ ΈΧΕΙ ΤΟ ΌΝΟΜΑ ΤΗΣ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 23: Εκείνος ,εγώ , εκείνη και ο Άλλος

Λένε πως για να κάνεις μια καινούργια αρχή πρέπει να αφήσεις πίσω το παρελθόν. Τι γίνεται όμως όταν το παρελθόν σου δεν θέλει να σε αφήσει?

Άλις POV

Το πρωί μας βρήκε να είμαστε αγκαλιά μετά από πολύ καιρό. Η χαρά μου είναι απερίγραπτη. Αν με ρωτούσαν τι έχει σημασία για εμένα πλέον η απάντηση θα ήταν αυτός και η οικογένεια που θα χτίσουμε.

Το καθήκον του όμως τον κάλεσε και δυστυχώς έπρεπε να φύγει στο γραφείο του. Εγώ.... έμεινα πάλι μόνη. Μου υποσχέθηκε όμως ότι δεν θα αργήσει.

Ετοιμάζομαι και κατεβαίνω στην τραπεζαρία. Για πρώτη φορά αισθάνομαι να πεινάω τόσο πολύ.
- Βασίλισσα Άλισον., προσφωνεί και καλά χαρούμενη η Μαρία.
- Δεν χρειάζομαι κάτι. Μπορείς να πηγαίνεις. ,της λέω πριν πει οτιδήποτε άλλο. Δεν θέλω να νευριάσω. Θέλω να μείνω ψύχραιμη. Την στιγμή όμως που πάω να βάλω μια μπουκιά από μπέικον και ψωμί στο στόμα μου ακούω και μια γνωστή φωνή που ήλπιζα να μην είχα ακούσει. Ο Λουκ! Σταματάω να τρώω και κοιτάζω ευθεία ελπίζοντας να μην με προσέξει. Ευτυχώς είναι με παρέα και δεν είναι μόνος του. Δεν θα άντεχα δύο χτυπήματα ταυτόχρονα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν υπομονή μέχρι την στιγμή που κάποιος θα τους την εξαντλήσει.

Ευτυχώς δεν με είδε. Όταν γυρίζω από περιέργεια και μόνο να δω αν έφυγε η Μαρία αυτή για κακή μου τύχη στέκονταν ακόμα εκεί όπου ήταν και πριν λίγα λεπτά. Στο πρόσωπο της έχει ζωγραφιστεί ένα απαίσιο μοχθηρό χαμόγελο κάνοντας με να θέλω να της πετάξω το πιάτο στο κεφάλι.
- Τι με κοιτάς?,την ρωτάω επιθετικά.
Συνεχίζει να χαμογελάει και αισθάνομαι ότι θα γίνω κόκκινη από τα νεύρα μου.
- Ώστε αυτός είναι ο κρυφός σας έρωτας.,λέει λες και διαπίστωσε κάτι τόσο τρομερό. Φυσικά και Πνιγομαι από τα ίδια μου τα σάλια.

- Σου ζήτησα να αποσυρθεις. Δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς πόσο μάλλον να με κοιτάς. Εδώ πέρα θα κάνεις ότι σε διατάζω γιατί πλέον είμαι η βασίλισσα αυτής της χώρας. Αν δεν σου αρέσει η πόρτα είναι ανοιχτή. Πίστεψε με. Δεν θα στεναχωρηθεί κανείς.,της λέω.

- Θα έφευγα. Μένω όμως για τον Χάρι. Πριν γίνει δικός σας ήταν δικός μου. Πριν σας ορκιστεί αγάπη μου ορκίζονταν γάμο.,μου λέει υπεροπτικά μπροστά μου.
Αυτό ήταν......
Πιάνω το πιάτο με το φαγητό και το πετάω κάτω στο έδαφος με δύναμη.
Αυτό γίνεται χίλια κομμάτια.
Η Μαρία ταράζεται και κάνει ένα βήμα πίσω.
Στην συνέχεια σπάω την κανάτα και το ποτήρι με το νερό.
Η Τρινα τρέχει πανικόβλητη κοντά μου.
- Βασίλισσα. Είστε καλά?,με ρωτάει.
Δεν της απαντάω. Έχω καρφωμένο το βλέμμα μου στην Μαρία.
- Μάζεψε τα.,την διατάζω.
- Δεν είναι η δουλειά μου αυτή.,μου λέει. Ναι ,ναι ξέρω. Η δουλειά της είναι να επιβλέπει τις υπόλοιπες υπηρέτριες. Έλεος.
- Η θέση σου πλέον ανήκει στην Τρινα. Κάτσε στο έδαφος και μάζεψε τα. ,της ξαναλέω.
Φαίνεται έτοιμη να κλάψει. Για πρώτη όμως φορά αντί να μιλήσει κάθεται στο βρεγμένο πάτωμα με τα γυαλιά τα καλά της ρούχα γίνονται χάλια.