Spin off του βιβλίου QUEEN'S PLEASURE ( Η ευχαρίστηση της βασίλισσας)
Η Άλι μεγάλωσε γνωρίζοντας πως κάποια στιγμή θα παντρευόταν κάποιον άγνωστο.
Ο Χάρι, ο πρίγκιπας, που όλες κυνηγάνε έχει δώσει την καρδιά του σε μία άλλη κοπέλα.
Η συνάντηση δεν...
Είμαι έτοιμη! Το ροζ φόρεμα μου ταιριάζει υπέροχα. Το λάτρεψα αυτό το φόρεμα. Σε δεκαπέντε λεπτά περίπου θα πρέπει να κατέβω κάτω στην αίθουσα χορού. Άλλωστε δεν θα μπορούσα να λείψω γιατί είμαι η ανερχόμενη βασίλισσα. Πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να κλάψει. Σε περίπου μία εβδομάδα θα γίνει ο γάμος και ένας θεός ξέρει ότι δεν θέλω να παντρευτώ καθόλου και ειδικά τον Χάρι. Οι βοηθοί μου αποχωρούν από το δωμάτιο έτσι πιάνω τον εαυτό μου να έχει επιθυμήσει να διαβάσει το γράμμα του Λουκ. Πηγαίνω στο κομοδίνο και ανοίγω το συρτάρι αλλά δυστυχώς η πόρτα χτυπάει. Δεν προλαβαίνω να απαντήσω και η πόρτα ανοίγει διάπλατα. Ο Χάρι ξεπροβάλλει με το υπέροχο πριγκιπικό του κουστούμι. - Πως μπαίνεις έτσι μέσα θα ....θα μπορούσα να ήμουν γυμνή!,του λέω . Μου χαμογελάει με έναν αρκετά πονηρό τρόπο θα έλεγα. - Νόμιζα ότι το είχαμε λύσει αυτό το θέμα μεταξύ μας.,μου λέει. Τον κοιτάζω σηκώνοντας το φρύδι. - αστειεύομαι! Ρώτησα τις βοηθούς σου πριν μπω. ,μου λέει. Δεν με ενδιαφέρει τι έχει να μου πει. - Και πάλι θα έπρεπε να χτυπήσεις την πόρτα γιατί ποτέ δεν ξέρεις....., Με σταματάει πιάνοντας με από τον καρπό και έρχεται τρομακτικά κοντά μου. - Δεν θα έκανα ποτέ κάτι που θα σε έφερνε σε δύσκολη θέση. Όσο και να μην φαίνεται σε σέβομαι.,μου λέει. - και τότε το πρωί.... - Δες το σαν μια δοκιμή ....πιο σωστά άσκηση εμπιστοσύνης.,μου λέει. Ακόμα κρατάει τον καρπό μου στα χέρια του και με κοιτάζει στα μάτια σαν κάτι να ψάχνει. - Ξέρεις κάτι?,με ρωτάει . Δεν απαντάω για να συνεχίσει αυτό που ξεκίνησε. - Μου θυμίζεις μια πολύ καλή μου Φίλη. Η όλη κατάσταση μεταξύ μας μου θυμίζει δύο φίλους μου στην αρχή πριν συν;χουν σχέση.....δεν λέω ότι θα γίνει ποτέ τίποτα μεταξύ μας απλώς μου τους θύμισε νη στιγμή.,μου λέει. Κάτι στα μάτια του με έκανε να ανατριχιασω. Το είπε με μια προσμονή. Ίσως να του λείπουν εκείνα τα πρόσωπα. Ακόμα μου κρατάει το χέρι. - Χάρι!,του λέω χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τα δικά του. - Τι?,με ρωτάει . Του δείχνω με τα μάτια μου τον καρπό μου. Αφήνει το χέρι μου και απομακρύνεται. - Με συγχωρείς!,μου λέει. Βάζω μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου μια κίνηση που κάνω συνήθως όταν είμαι νευρική ή αμήχανη και μάλλον είμαι λίγο και από τα δύο γιατί αλλιώς δεν εξηγείται η όλη στιγμή. Εμφανίζει το χέρι που είχε πίσω από την πλάτη του και μου δίνει ένα μπουκέτο με λουλούδια.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
