Tevekküle Doğru

Güzel Kararlar Demeti

Cafeden hizli adimlarla uzaklasiyorum ama aklim M.S de....

Dogru bir karar verememistim... Gorusmeye giderken aklimda ne vardi ki.. Zaten belli ki amaci takilmak oyle cafede falan bulusmak istedi aksi halde annesini alir gelirdi... İsteeme gunu ne giyilirdi ki....

Of Nurbanu yine uctun gittin...

Bir kac dakika gecmemisti ki kolumda sicacik bir el beni gittigim yoldan alikoydu..

Hooop bilader cek su haram ellerini dercesine bir bakis atmis olmaliyim ki hemen ellerini cekti uzerimden...

Biraz mahcup biraz saskin bir sekildr gulumsuyordu. O gulumseyince benimde korkum kizginligim gitmisti...

O ses tonu hala kulaklarimda...
-Nereye boyle kucuk hanim :)
+aaa sende mi buradaydin. Oyle bir geziyordum iste...

diyiverdim... Ay Nurbanu karsinda cocuk mu var kimi kandiriyosun sen... İc sesim boyle seyler soyluyordu dost degil dusman mubarek....

M.S ise bu hallerime guluyordu. Sanki ic sesimi duyuyormus gibiydi. Sanki icimi okuyordu... Biraz da isliyordu icime... Gozleri sairdi ruhum ona ait bir siir...

Gozlerinin en ici gulumsuyordu bana... Biraz daha devam ederse Allah'ın emri Peygamberim kavli ile kendime isteyecektim ki o girdi soze....
-Evet bende buradaydim.. Bu da bi tevafuk oyleyse... Hazir seni bulmusken seninle onemli bir sey konusmak istiyorum..

Onemli miiii? Kesin aşık bu bana..
+Konus o halde..
-Gel bir yere oturalim.
+Ben şey tamam şurdaki banklara oturalım o zaman.
-Cafe de seni yemem ya merak etme :)
+Ya ne alaka o yuzden degil oksijen bol burda ne guzel iste...
-Madem oksijen acik hava istiyosun gel Ankara Kalesine cikalim...

Kale mi? O nerden cikti simdii... Ama nedense kabul ettim.

Ciktik kaleye oturduk manzarali bir yere... Tum Ankara ayagimizin altinda... Ne kadar hareketli bir sehir... Ama benim kalbim ondan daha da hareketliydi cunku M.S yanimdaydi... Sahi adi neydi yaaaa bune boyle M.S, M.S ajan kod adi gibii... Sessizligi ben bozdumm..
+Eee sayin M.S artik ismini ogrenebilir miyim?
-Mehmet, Mehmet Seven

Seven mi ayyy ne tatli soy isim oyle...

-Ben senin ismini ogrenebilecek miyim peki?

+Nurbanu bende...
-Nurbanu.......

Allah'im kaleden assagi ucacagim... İsmimi ne kadar hos soylemisti... Keske ondan baskasi ismimi kimse kullanmasa da Nurbanu hep ondan gelse bana...

Boyle aşkımsı dusuncelerde yuzerken yine kolumda sicacik bir el....

Tovbe tovbe bu sefer cidden aticam assagi kendimi.. Harama sokuyor beni boyle olmaz gozumden dusersin bak Mehmet diyr icten ice tehditleniyordum. Kolumu cektim.. Bakislarimida cektim ondan.. Gayet ciddi bir ses tonuyla: Ne konusacaksan konus. Kolumu tutupda harama sokma ikimizide...

Mehmet hala gulumsuyor. Sapsal yaaa gulumseyince kizginligimda geciyordu... Birazda olayi anlamaya calisiyordum... Yine o tatli sesiyle sozu aldi:Evlen benimle Nurbanu....

Neeeeeeee cidden mi evlilik mii... Allah'ım bu sefer gercekten ucuyorum. Vucudumda ki tum kan yuzume geldi sanirim....

Gozlerim karardi resmen.... Bir de gozlerini dikmis uzerime cevap bekliyor..

Ben ise utancimi heyecanimi saklamak amaciyla Ankara'yi izliyorum... Sanki binalar insanlar arabalar bana bagiriyordu Kabul etsene kizimmmmm ne duruyorsun ?!?!?

Ankara evet diyordu ama onemli olan benim ne diyecegimdi.....