Sweet Distraction: Alejandro Buenaventura ✓ [R-19+]

Chapter 17

Note: This time, bibigyan ko muna ng POV ang ibang character para naman ma-feel nila ang buhay nila. Chos, pero oo nga bigyan ko muna sila mg moment, love ko kasi sila.

GINO POV

I don't know kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Ang bilis ng tibok ng puso ko.

"Oh, honey. Gising ka na pala." gulat kong tanong. It's already 5 PM medyo matagal ang tulog n'ya.

"Nasaan na ang mga bisita?" tanong n'ya sa akin habang nagkukusot ng mata. Ang ganda talaga ng magiging asawa ko. Hindi na ako makapag-hintay na sabihin ang surprise ko. Yes, ito ang time para ayain s'yang mag-pakasal sa huwes ngalang dahil hindi pa kaya ng budget ko. First, gusto ko mag-ipon muna kami for the future bago kami magpa-kasal sa simabahan.  Second.... Hmmm.. Wala pang second e. Ito rin marahil siguro ang dahilan ng pagbilis ng tibok ng puso ko.

"Umalis na kanina pa. But si, Alejandro nasa guess room. Lasing e, nakipag inuman kanina sa mga kasamahan ko."

"Ahh.. Okay.. Wait, puwede ko ba s'yang tingnan saglit kung ayos lang s'ya?"

"Oo naman." wait? Bakit parang nag-aalala s'ya kay, Alejandro? But I think dahil siguro napalapit na s'ya sa aming dalawa. Hindi ko naman masisisi si, Raquel dahil mabilis s'yang magbigay ng tiwala sa isang tao.

Lumakad ito papunta sa guest room at dahan-dahan na pinihit ang pintuan at sinigurado n'ya na hindi maririnig ng nasa loob ang tunog ng pinto.

Nagawi ang atensyon ko sa pintuan ng biglang may nag-door bell. Lakad-takbo ko iyong pintuhan. Pagka-bukas ko isang delivery man ang bumungad sa aking harapan.

"Sir, Gino Conlejo?" tumango ako at iniabot sa akin ang isang box. Um-order ako sa lazada ng spy camera. I don't know kung bakit ko naisipan. "Pirma ka nalang po rito." itinuro n'ya sa akin ang pipirmahan at pagkatapos ay agad akong umakyat sa kuwarto para tingnan 'yun.

"Wow!" hindi ko maiwasang ma-amze. Um-order ako ng apat. Ilalagay ko ang isa sa CR, guest room to make sure na walang gagawing kalokohan ang sino man na makikitulog dito sa pamamahay ko and also sa kusina para naman sa mga magtatangkang magnakaw. Ayoko ng CCTV masyadong halata at matatakpan, pero ang spy camera sa sobrang liit nito ay walang makakahalata. Mabilis kong kinuha ang cellphone sa bulsa ko at iki-connect sa cellphone ko para mapanood ko at nag install ng app para mapanood ang footage.

"Dada, what's that?" dumukwang ang anak kong si Yorito sa harap ko.

"Toy lang, anak."

"Can I?"

"No. Bawal ito sa bata." napa-pout naman ito. Nangiti nalang ako dahil sa sobrang cute na alam kong nagmana sa akin.

"Babalikan kita rito, 'Nak." agad akong bumaba ng kuwarto at tinungo ang CR na karugtong ng kusina. Ikinabit ko roon ang isang Camera sinigurado kong walang makakapansin nito.

"Oh, anong ginawa mo sa loob at nagmamadali kang pumasok?" tanong sakin ni Raquel. Mabilis kong naitago sa bulsa ko ang tatlong camera.

"May tumagas kasi, inayos ko lang. Iba ang iniisip mo, honey." kinurot ko ang pisngi nito. "Ang cute mo."

"I know." nangingiti n'yang sabi.

"I love you." sabi ko.

"Ah-eh... I-I love you too."

"Punta muna ako sa guestroom may kukunin lang ako."

"Sige, bilisan mo lang at malapit na maluto ang pagkain."

"Yes po, honey." humalik muna ako sa pisngi bago tuluyang tinungo ang guestroom. Pagpasok ko agad akong humanap ng isang makipot na paglalagyan, inilagay ko kaya sa wall clock? Hmm.. Sige duon nalang since magka-kulay naman sila.

Wow, hindi halata.

Manghang sabi ko sa sarili. Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa at tiningnan ang footage kung maayos. Maayos naman kita ang buong kuwarto since hindi naman kalakihan ang guestroom, good for three lang kasi 'yon. Pagtapos ko roon ang dalawang natira ay inilagay ko sa Sala at ang isa sa kuwarto namain.

Kampante na ako.

Nagbuga muna ako ng buntong hininga at nangiti na hindi ko naman alam kung bakit.

RAQUEL

"GINO?" tawag ko sa fiancè ko.

"Yes, honey?" sagot naman n'ya mula sa Sala. Hindi ko alam kung bakit s'ya nakaharap sa pinto.

"Kakain na tayo, paki-baba naman si, Yorito." wika ko habang nagsasandok ng kanin, inilagay ko 'yun sa sentro ng lamesa at nagsandok ng ulam.

"Here we, are!" masayang saad ni, Gino. Ang sarap nilang tingnan para silang mag-ama.... Talaga. Until now natatakot ako lalo na't nahulog na ang loob ko kay, Ale. I don't know kung matatanggap n'ya pa ako kapag nalaman n'ya ang buong baho ko?

Natatakot ako, ayokong iwan si, Gino. Mahal ko s'ya pero—mas.... Mahal ko kasi si Ale. Fuck! Ano ba 'tong nararamdaman ko? Sobra-sobrang kasalanan na ito! Sa harap ng Diyos at kay Gino.

"Hon, bakit tulala ka?" pag-aalalang tanong n'ya. Bigla nalang ako napabalik sa reyalidad.

"Ay! O-o-Oo, naman ako pa ba?" he chuckled. " Gisingin mo kaya si, Alejandro para naman may kasabay tayo. Alam mo namang hanggang ngayon dumi-dede pa rin ang anak natin.

"Okay." iniupo n'ya ang anak ko.

Sorry, anak kung naiipit ka sa kasalanan ko. Nawa'y mapatawad mo rin ako. Alam kong hindi mo pa naiintindihan ang lahat. Heaven knows how I love your Daddy Gino and you, also. Pero nu'ng wala pang Alejandro ang dumating sa buhay ko.. Wait teka nga, tama na muna itong drama, baka mahalata ako ni, Gino.

Kinuha ko sa tabi tabi ng kalan ang timpladong dede ni, Yorito habang ang dalawa ay magkatabi, grabe. Lasing nga si, Ale.

"Here, anak." iniabot ko ang dede nito, marunong naman na s'yang magpa-dede sa sarili n'ya, five years old na pero ayaw parin kumain ng kanin. Umupo ulit ako. "Let's eat." anyaya ko.

"Hmm.. Ang bango, sarap kahit sa ilong ko palang nalalasap." napapapikit nitong sabi ni, Gino.

"Bolero ka talaga." tukso ko. Napansin kong nakayuko lang si, Ale. Gusto ko s'yang lapitan at alagaan pero hindi puwede. "Ale, kumain ka lang ng kumain." sabi ko. Pero walang sagot na bumalik sa akin. Ganito ba s'ya kapag lasing? Hindi maka-usap? Ang pangit ng mood swing n'ya.

"Oo nga, pre." dagdag pa ni Gino na halatang sarap na sarap sa luto kong ang international.

"Mommy, I want to eat." sinubuan ko naman ito. Hinimay na manok lang ang ibinigay ko dahil ayaw n'ya sa rice. Napansin ko rin na sabaw at ulam lang ang kinakain ni, Ale. Hindi rin ba s'ya mahilig sa rice kagaya ng anak n'ya— I mean ng anak ko?

"Bago ko makalimutan. I have a big announcement!" abot tenga ang ngiti ni Gino. Ano naman kaya ang announcement nito?

"Ano naman 'yun honey?" tanong ko naman. Si Yorito ay tuwang tuwa sa pinag-gagawa ng kaniyang ama-amahan samantala ang isang lasing ay nakayukong kumakain pa rin. Silent mode lang ang peg? Bigla nalang tumibok ang puso ko ng mabilis. Kinakabahan ako sa announcement ni, Gino.