She's A Boyfriend Stealer [CGS #2]

Chapter 39:

She's A Boyfriend Stealer by MyrrhRamirez

Chapter 39:

Anna Marie's POV:

Tahimik akong nakaupo ngayon sa harap ng piano, malalim ang iniisip. Kaya lang naman ako nagpunta dito dahil ayokong makarinig ng mga bulung-bulugan sa labas. Mas tahimik pa sa loob ng music room kesa naman sa labas na wala kang ibang maririnig kundi ang paninira sayo. Mga tao talaga hindi muna nagiisip bago sila magsalita, sa halip mas gugustuhin nila na manira ng buhay ng iba kaysa ang pagaksayahan ng oras ang sarili nila. Bakit ba napakajudemental ng tao minsan?

Napahinga naman ako ng malalim at saka dahan-dahan ko namang pinindot yung keys sa hanggang sa puntong tumutugtog na ako.

"I always needed time on my own

I never thought I'd need you there when I cry
And the days feel like years when I'm alone
And the bed where you lie is made up on your side

When you walk away I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now?...."

Naiiyak nalang ako sa tuwing kakantahin ko yan, bakit ba kasi sa dami-dami ng kantang kakantahin ko eh yan pa ang naisipan ko? Anong bang pumasok sa sarili ko? Masyadoi kong iniistress ang sarili ko sa ganitong bagay.

"When you're gone

The pieces of my heart are missing you

When you're gone

The face I came to know is missing too

When you're gone

The words I need to hear to always get me through

The day and make it ok

I miss you..."

Hay, nagpapakaemo na man ako, wala naman kasi ibang magawa rito sa loob ng music room eh. Bakit ba lagi na lang ako naiiyak? Baliw na ba ko?

Napahinto naman ako sa pagtugtog ng may biglang pumasok sa loob ng music room, kaya naman lumingon ako para malaman kung sino yung pumasok.

"Anong ginagawa mo dito? At sino ka?" tanong ko sa kanya.

"Opps! Im sorry! Oh i almost forgot to introduce, im Rizalina and by the way may nagpapaabot sayo.." at inabot naman nya sakin yung puting envelope na hawak nya.

Inabot ko naman ito at binuksan yung envelope.

'You are invited' 

Hindi ko na tinuloy yung pagbabasa alam ko na kung ano ang nakasulat dito, iiyak na naman ako pag nabasa ko yun.

"Pinabibigay ni Gil at inaasahan nya ang pagdalo mo.." at saka tumalikod namna at umalis sa harapan ko.