Death Too Nearby

12.Bölüm Güzel Değilsin Demedim

Geç geldiği yetmezmiş gibi bir de berbat olan bir bölüm ile karşınızdayım. Geç gelmesinin sebebi üşendiğim ve izlediğim dizinin sezonunu bitirmek içindi. Sanırım hikayenin okuyucu oranı azalıyor ve bu da benim iyi yazmadığımı gösterir bundan dolayı her ne kadar hikayeyi devam ettirmek istesem de silmek zorunda kalacağım. Sınav sezonu da geldiğine göre okuyucu oranı daha da azalacaktır.

@MarryStylesHarold'a multimedya yapmayı ve ithaf vermeyi öğrettiği için teşekkür ederim. @Raven17crow hikayenin ismini değiştirme konusunda yardımı için teşekkür ederim. kitap kapağını değiştirebirsem hikayenin yeni adı "Antika Bedenler" sizce nasıl? Fikrinizi söylemek istiyorsanız mesaj atabilirsiniz. Daha yeni hikaye yazmaya başlayan arkadaşım @DhampiR07'nin hikayesine bakabilirsiniz. Benim gibi fantastik tarzında yazıyor ve ilk hikayesi olmasına rağmen güzel bir anlatımı var. @ZAYLENAFOREVERR ilkler hiçbir zaman unutulmaz. Kendisi hikayemin ilk yorumcusudur ve benim için ayrı bir yeri vardır. Yorumlarını sakın eksik etme :)

"Oyun oynamak isteyene bak. N'oldu bilardo ustamız, gözlerinde doldu sanki ağlıyor musun ne?" Niall bilardoda hiç yenilmediğini söylemişti ve şu an durum 2.0 ben yeniyorum. Oyunu oynarken daha da hiddetleniyor ve yanlışlar yapmasına sebep oluyordu. Topu delikten geçirdiğinde gözleri neşeyle parlıyordu. 3. Oyunu onu izlediğim için kaybetmiştim. Yenilgiyi hala kabullenemeyip "Bilerek oyunu sana verdim" diyordu.

Uzun zamandır bu kadar eğlenmemiştim. Evde sadece ikimiz vardık ve ikimizde rahatça hareket edebiliyorduk. İkimizde yorulduğumuzda -daha çok ben yorulduğumda- dinlenmek için kendimizi koltuğa attık. Nefes nefese gülmeye devam ediyordum. Niall ile böyle güzel vakit geçireceğim hiç aklıma gelmezdi. O vicdan azabını bana kibar davranarak öderken ben eğleniyordum.

"Niall ben su içeceğim."

"Dolapta soğuk su var."

"Tamam." Diyerek koltuktan kalktım. Merdivenlerden çıkarak giriş kata geldim. Mutfağa girerek soğuk su almak için buzdolabına yöneldim. Dengesizleştiğimi söylemiştim değil mi? Soğuk su istiyordum. İçimi buz gibi yapacak bir su.

Buzdolabının kapağını açtığımda rafta birçok bira olduğunu fark ettim. Hepsi alkol almayı seviyor gibiydiler. Nutella'yı gördüğümde anılarım gözümün önüne geldi. Niall ile yaptığımız bitirme yarışı ardındansa felaket sonuç.

Gözlerimi kırpıştırarak şimdiye döndüm. Demir kokusu alıyordum. Dolabın içinden gelen kan kokusu. Bütün hücremin sabahtan beri isteyip de alamadığı kana şimdi sahip olabilirdim. Daha yeni yeni fark ediyordum burnum daha da keskinleşmiş ve kokuları daha rahat alabiliyordum. Dolapta kan arayışına girdiğimde kenarda duran hastaneden alındığı belli olan kan torbası vardı. Yarısı içilmiş geri kalanı ise dolaba konulmuştu. Eğilerek kan torbasını daha rahat alabileceğim pozisyona geçtim. Torbayı alırken ellerimin titrediğini fark ettim.

Hani bağımlılar vardır ya eroini çekmediğinde kriz geçirir ve onu isterler. Benim durumum tam böyle olmasa da buna benzerdi. Daha önce tatmadığım ve iğrendiğim kana muhtaç gibiydim. İçmezsem, güzel tadına bakmazsam ölürmüşüm gibi geliyordu.

Elimdeki torbaya açlıkla bakarken Niall'ın söyledikleri aklıma geldi. "İçersen vampir olursun."

Geri dönüşü yoktu. Ya vampir olarak yaşayacaktım kendimden nefret ederek ya da içmeyerek açlıktan ölecektim. Mantığım içmekten yanayken kalbim içmemem gerektiğini bağırıyordu. Zaten hiç ikisi de aynı şey için beni teşvik etmezlerdi ki. Nefsim her şeyden ağır basarak çikolata gibi görmemi sağlıyordu. Elimdeki torbaya saldırmamı, açlığıma doymamı bağırıyordu.

Elimdeki torbayı daha düzgün bir konuma kavuşturduktan sonra içine açılan delikte duran borunun düz durması için bir elimle tuttum. İçmek için hazırlanırken önümden bir şey geçerek torbayı benden aldı. Ben daha ne olduğunu anlayamadan Niall'ın kızgın bakışlarla torbayı çöpe atışını izledim.