الفصل الرابع عشر من روايه احببتك ايها المجهول
اسر ووتين بصوت واحد:بجد
وتين بصتله وقالت:وانا اقول انا ليه مرتحالك مع انى مبرتحش لحد بسهوله اتارى الضفر مبيطلعش من اللحم
رغد ادخلوا يلا انا محضره الغدا
(دخلوا واسر مش مستوعب كميه الصدمات دى فكان قاعد فى صمت لحد ما وتين اتكلمت)
وتين: طب وانتى يا مامتى مقولتليش ليه قبل كده أن ليا ابن عم
رغد:كان فى مشاكل بين ابوه ووجدك علشان جدك مكنش راضى بمامت اسر وانتى عارفه جدك صعب ازاى ومكنش عايزها تخلف فابوه كان خايف عليه فسافر بيه لباريس ورجع قال إنه مات بس قبل ما باباكى يموت عرف أن اسر مامتش وان دى لعبه بس ساعتها اسر لما عمه قاله يرجع معاه هو رفض صح يا اسر
(اسر فى وادى تانى ازاى ايه ده ياترى دى تمثليه هما عاملنها علشان ميخلونيش اخد حاجه من املاكى طب هى ازاى مش عارفه ان الشركه اللى انا ماسكه باسمها فى حاجه غلط بس هى ايه
فاق على صوت وتين)
وتين:رفضت ليه يا اسر
اسر بمكر:كنت مظبط امورى هناك وبأسس شركتى
وتين بفرحه :انا مبسوطه اوووى انى شوفتك واخيرا هيبقالى اخ
مازن وحس بالصدق بفرحتها:وانا مبسوط أن يبقى عنى اخت جميله زيك
وفى نفسه بيقول:دى حتى متعرفش ان الشركه متأسسه من قبل ما انا اتولد
(مشى اسر وهو مشغول بالتفكير فى اللغز ده وأقسم أنه يعرف الحقيقه ولغايه ما يعرفها هيأجل انتقامه منها)
(وتين رنت على رانيا وحكتلها على اللى حصل )
رانيا:وتين انتى مش هتنسى زين غير بحب جديد او شخص جديد يدخل حياتك
وتين بقله حيله:ده على اساس أنه قبل ما يدخل حياتى مكنش فى أشخاص فى حياتى
فى الصباح
(وتين راحت شركه اسر وكان عندهم اجتماع مع زين)
(وتين دخلت وكانت لابسه جيبه وتيشرت بنص كوم)
زين :لازم وتين تفضل فى الشركه او حضرتك اللى تفضل
اسر:وليه
زين:مينفعش ميبقاش حد من شركتك مشرف معايا على المشروع
اسر وهو بيحط ايده علي وتين وقال بمكر:اصل انا مقدرش استغنى عن وتينى
زين بغضب لاحظه اسر:خلاص احنا نفض الشراكه دى علشان الست وتين
اسر بهدوء:ممكن استغنى عنك يومين علشان خاطر الاستاذ زين
زين:على ما اظن كده الاجتماع انتهى
(وتين قامت خرجت واسر قبل ما يمشى وطى على زين وقال:مدام غيران عليها كده طردتها ليه
(وتين روحت ولاقت تليفونها بيرن برقم غريب)
وتين:الو مين
ادم :انا ادم يا وتين انا اسف على اللى حصل بس انتى ليكى معزه خاصه عندى
وتين: خلاص ولا يهمك
ادم :طب استناكى بكره فى العياده
وتين:طيب
ادم:لو مجتيش هعرف انك لسه زعلانه منى
وتين بضحكغ:لا أن شاء الله هاجى
ادم :هستناكى
(قفلت وتين مع ادم وقامت صلت ونامت وتانى يوم راحت الشركه وزين متجاهلها تماما وبعدين راحت لادم فى العياده)
ادم:كويس انك جيتى
وتين :انا برضو بعتذر ليك
ادم:انا قولت كده من خوفى عليكى
وتين:عارفه
ادم:انتى مش هتنسيه غير بحد جديد يدخل حياتى
وتين :اه عندك حق
ادم هو انا ممكن اقولك حاجه بعيدا عن انى دكتور
وتين:طبعا اتفضل
ادم بارتباك:انا من يوم ما شوفتك وانا بحبك ياوتين انا عارف انك مش بتفكرى فيا اصلا بس ادينى فرصه حتى انا مش طالب منك الرد دلوقتى بس عايزك تفكرى
*انتهى الفصل الرابع عشر*
*وتين*
الفصل الخامس عشر من روايه احببتك ايها المجهول
وتين بصدمه:انا
ادم:ايوه يا وتين انا بحبك
وتين بخجل ممزج بارتباك:معلش ممكن امشى
ادم متفهم وضعها قال:اتفضلى براحتك
(وتين خرجت من عنده واتصلت برانيا وقالتلها كل حاجه ورانيا قالتلها تفكر كويس)
تانى يوم
فى مكتب مازن
رانيا داخله بحجابها البمبى وفستانها الوردى
مازن قال: ايه القمر ده
رانيا بخجل:شكرا انا عايزه الملفات
مازن:طب وصاحب الملفات
رانيا بصتله بنظره ناريه فمازن قال:بهزر الله
اتفضلى ياست الملفات اهى
رانيا شكرا
وسابته ومشيت
مازن لنفسه :قمر يخربتها
فى مكتب زين
كارولين:زين
زين من غير مايبصلها:نعمين
كارولين :عايز تبعتنى فى شركه اسر ليه
زين:انا هنا اللى اسأل
كارولين يا حبيبى انا بحبك
زين بغضب : انا ولا بحبك ولا عايزه اشوفك والزمى حدودك يا كارولين
كارولين :انت بتحبها صح
زين وهو يدعى عدم الفهم:مين دى
كارولين :وتين
زين وهو عايز يغيظها :اه
كارولين : طب وانا
زين :اطلعى برا
(خرجت كارولين وهى النار بتطلع من عينيها)
(زين قاعد فى مكتبه ولسه منسيش أن وتين كانت بتحلم بيه وجواه سؤال هى تعرفه منين)
دخلت وتين:حضرتك انا المفروض اروح شركه الأسر علشان اسر بيه عايزنى
زين بعصبيه:اسمها عايز الملفات مش عايزنى واصلا هبعتها مع كارولين
وتين:طيب
وسابته ومشيت
(خلصت شغلها واتصلت برانيا واتقابلو فى مطعمهم المعتاد )
رانيا:فكرتى فى موضوع ادم
وتين:مرفوض طبعا
رانيا :واخرتها
وتين :مش عارفه المشكله مش أنه مبيحبنيش المشكله أنه بيجرحنى دائما وده تاعب قلبى زياده
رانيا:طب يا حبيبتى أدى فرصه لادم ودى خطوبه يعنى لو مرتاحتيش افسخيها
وتين :الموضوع مرفوض
فى بيت الليث
فريده:ليث
ليث:نعم
فريده بدموع:انا عايزه اشوف ابنى واحشنى
ليث : ياحبيبتي انتى عارفه هو بيكرهنا ازاى
فريده :طب وبعدين
ليث:مفيش حل غير أنه يحب وساعتها هيقدر احنا عملنا كده ليه علشان اللى بيحب بيعمل اى حاجه علشان يحمي اللى بيحبه
فريده:زين مستحيل يحب هيحب ازاى وهو معرفش معنى الحب
فى صباح يوم جديد
فى شركه الليث زين قاعد على مكتبه
كارولين:زين وتين لسه مجتش
زين:ليه
كارولين معرفش تلاقى راحت لأسر
زين : هتروحله ليه
كارولين :علشان حبيبته مثلا
زين:لاخر مره يا كارولين بقولك ملكيش دعوه بوتين
كارولين:حاضر
(كارولين خرجت ودخلت وتين بس كارولين سابت الباب مفتوح)
زين:اتاخرتى ليه
وتين:انا اسفه بس الطريق زحمه
زين وهو شايف كارولين
زين:ايه اللى بينك وبين اسر
وتين :مش فاهمه
زين :يعنى بالنسباله ايه
وتين سكرتيرته
زين:وهو بالنسبالك ايه
وتين:مديرى بس ليه
زين:وتين انا بحبك فلازم اغير عليكى ياعيونى
وتين وهى مصدومه :بتحبنى
زين ايوه ومن ساعت ما شوفت
وتين:بجد
زين ايوه طبعا
وتين:وانا كمان بحبك اوى ومن زمان كمان
زين ووصل لهدفه:من زمان ازاى
(وتين حكت ازاى كانت بتحلم بيه وان هو مجهولها زين كان مصدقها وعارف انها مبتكدبش وبقى مبسوط انها بتحبه بس ازاى زين مينساش الماضى ويستسلم لقلبه)
زين بتصفيق:حلو اوى المسلسل ده والله صدقتك
وتين:مش فاهمه
زين:هو انتى فاكره انى بحبك بجد فوقى يا قطه أنا بقولك كده علشان كنت لغيظ كارولين وبس لا وانتى تمثيلك كان هايل
وتين بدموع:تمثيل يعنى انت مبتحبنيش
زين بقسوه ةجفاء:انتى متتحبيش
وتين بكسره ودموع:انا فعلا متحبش
(وخرجت زين بعد ما خرجت فضل قلبه واجعه دموعها بتوجع قلبه فضل يسأل نفسه بيجرحها ليه مدام هو بيحبها امتى هينسى الماضى )
(وتين خرجت من عنده بتبكى وقلبها مكسور جرحه فى كرامتها استهزأ بحبها الضربه المره دى كسرتها)
زين فضل يرن عليه وهى مبتردش فضل قلقان لحد ما الموبايل فتح
(وتين راحت لادم وهى بتبكى وعامله موبايلها صامت وحطاه فى الشنطه والموبايل فتح لوحده)
وتين بدموع حسره وصوت مهزوز وقلب مكسور قالت:انا موافقه اتجوزك يا ادم
(زين سمع جملتها وحس أن قلبه بطل يدق)
"وفى نهايه القصه مطلعتيش وتين المحب يا صبيه"
استووووووب
انتهى الفصل الخامس عشر
*وتين*
انا بحبكو علشان كده نزلتها فمتكسروش بخاطرى🥺
