UNCRUSH

PART XV

"Hey sab? you good?" ininatyo niya ako at pinagpagan ang ang parte ng hita na may buhangin.

"Panaginip lang, tama ako. panaginip ko lamang iyon" naiiyak na sabi ko. "Ang sakit. sobrang sakit Chester" nasa madilim kaming parte kaya walang nakakapansin saamin dahil lahat ng atensyon nila ay asa stage.

"Tahan na sab, nandito lang kami para sayo" pinunansan niya ang luha ko at inayos ang buhok ko "Hindi ko alam kung anong pinagdadaanan mo, pero Tahan na. pag usapan natin mamaya. kakanta pa si dustin. susunod ikaw at pang huli si john kaya Tahan na"

Tumungo tungo ako dahil sa sinabi niya. "Simulan na natin ang masayang event na ito sa tulong ni Tristan Oliver" Rosales. lumapit na kami sa stage madaming palaro ang inihanda ng adviser namin at alam kong may mga alak din.

Nag panimulang panalangin kami at sunod na ang pag kanta ni dustin. "Please welcome, Dustin Amari Rosales" agad kaming nag palakpakan. tumabi ako kay tristan at miguel dahil nasa backstage ata si adrian dahil wala pa siyang kanta.

Matagal pa naman siya, sa closing remarks pa naman. kaya may time pa sya sa pag isip ng kanta "Alam mo bang sa aming apat ay si Adrian ang pinaka magaling kumanta" wika ni Miguel.

"Hindi ko alam" nag kibit balikat ako. at di sila pinansin.

Nag simula ng patugtugin ni dustin ang gitara niya. "Nag-iisa,nakadungaw sa bintana; ako ba'y nagkulang Nakaupo, lumalayo sa tukso, upang 'di na magulo~"

tumingin siya sa akin, pilit akong ngumiti. isa ito sa mga paborito nyang kanta. napaka ganda ng boses niya. ngumiti siya saakin at nag patuloy sa pag kanta

"Isasayaw ka sa ulap at mag-uusap, hindi manghuhula
Isasayaw ka sa ulap hindi hahayaang mahulog nang tuluyan~"

"Ang ganda ng boses ni dustin" kumento ni Chester.

"Oo nga eh, pero mas maganda ka" banat naman ni miguel. inirapan siya ni Chester at hindi pinansin.

Natapos ang kanta ng nag aasaran si Chester at miguel, si oli naman ay busy sa phone niya at panay ang tingin sa akin. naiilang ako sa pag tingin niya kay tinapik ko ang braso niya.

"What a nice voice, thank you very much Mr. Dustin, Now simulan natin. ang ating palaro!" masaya kaming nag tayuan.   "Our First Game is Paper dance. group yourself into two." umupo lamang ako at hindi nakisali. Dahil nga babae at lalaki dapat ang partners.

"Hi sab" my boy classmate approached me. ngumiti ako sa kanya, nag kamot sya ng batok na parang may sasabihin ngunit ilang sandali pa ay hindi sya makapag salita at para bang takot. "Uh alam mo ba kung nasan yung mga soda?"

Itinuro ko iyon. may ilang din nag approach sakin ngunit tanong lamang sila ng tanong kung nasaan ang pag kain. ganun ba ako ka pangit para hindi nila ayain makipag partner. Wala si oli dahil siya ang mag mamanage ng laro.

"Hey!" bati ni dustin. "Why are you here?"

"What do you mean?"

"Bakit hindi ka makisali sa kanila. Ang alam ko ay trip to subic ang prize ni oli sa mananalo." Napatayo ako, subic!?