Lumipas ang ilang araw matapos ang nangyari noong gabing iyon ay hindi na ako pinapansin ni Veron.
Nauunasiyang kumain, sobrang aga na umaalis ng bahay, late rin dumating sa gabi pero kung minsan nauuna siya pero hindi na siya lumalabas. Nagbago na siya saakin at dahil iyon kay Sebastián.
That stupid motherfucker!
Tinignan ko ang schedule ko, ngayon araw pala ang botohan kung itutuloy ba ang pagtanggal sa fifteen worker ng ttp. I will do everything for them to stay,tulad ng ipinangako ko kay Jenna.
Pagkalabas ko ng kuwarto ay nakasabay ko si veron. Mukhang nagulat siya kaya bumalik rin ito sa loob saka sinara ang pintuan niya.
Lumapit ako sa kuwarto niya.
"I'm sincerely sorry for what I did in that night, I just got mad because of what Sebastián said to me earlier, don't get mad at me now, I'm sad"
PAGKARATING ko ng parking lot ay hindi na muna ako bumaba. Nag-iisip pa kasi ako ng pwedeng gawin para tanggapin ni veron ang sorry ko.
Pumarada sa gilid ko ang itim na BMW. Sa tingin ko ay pagmamay-ari iyon ni Irene.
Lumabas siya mula sa kotse niya.
"Cancel my appointment, this meeting is important" rinig kong sabi niya.
Mukhang may kausap siya sa telepono.
"Sige na"
Ilang sandali lang ay natanaw ko na siyang naglalakad papasok ng building. Lumabas na rin ako ng makita kong hinihintay pa niya ang pagbukas ng elevator.
Nang makalapit ako sakanya ay mukhang nagulat naman siya.
Bumukas ang elevator at siya ang unang pumasok. Tinignan ko lang siya.
"Hindi ka sasabay?"Tanong niya.
Hindi ko siya sinagot sa halip ay tinitignan ko na lang siya.
" Eh di wag"Sabi nito saka pinindot ang press button.
Sumara ang elevator at naiwan ako.
Ilang minuto lang ay bumukas ulif ang elevator. Pumasok na rin ako.
Pagkarating ko ng opisina ko ay inilapag ko ang suit ko sa table at pumunta na ng meeting room.
Kompleto ang lahat pero mukhang may hinihintay pa sila maliban saakin. Naupo ako sa kabisera ng table habang ang isang kabisera naman ay walang tao.
Tinignan ko si Sebastián na nakaupo sa tabi ni Irene.
Ilang sandali lang ay pumasok na ang fifteen employee sila ata yung tatanggalin sa trabaho.
Tinignan ko ang review papers at halos anim na buwan na silang nagtatrabaho rito.
"Attention everyone, The Governor is here" anunsyo ni Sebastián.
Nagsitayuan ang lahat at yumuko kay Thompson maliban saakin, nagulat naman sila sa inasal ko.
Inis naman akong tinignan ng magkapatid.
"Pay respect to the Governor" maarteng utos ni Irene.
"My back hurts and I can't stand properly" tugon ko sa sinabi niya.
"Take a seat everyone" Sabi ni Thompson. Nagsiupuan naman ang lahat.
"let's go to the point" panimula niya.
"Who disagree?" Tanong niya.
Itinaas ko ang kamay ko at mukhang ako lang ata ang disagree.
Nagbulungan naman ang lahat.
BINABASA MO ANG
The Curse Of Mr. Velasquez
General FictionLeo Velasquez, the epitome of Evilness who only knows how to take vengeance to the people who killed his Wife and son. His plan was slightly uplift when he met Irene Thompson, the only daughter of his enemies.
