Chapter 23: Second Session
Hiwalay na pumunta sina Jeric at Wensh sa clinic ni Dra. Queng for the second session of their counselling. Dala kasi ni Wensh ang sasakyan nya at ganun din si Jeric. Hindi naman pwedeng iwanan ang isa dahil diretsong uwi na sila pagkatapos.
Pagdating ni Wensh sa clinic, nandun na pala si Jeric at nakaupo na sa sofa. He was already talking to the doctor. At least hindi na sya uncomfortable, she thought. Nginitian nya si Jeric before sitting beside him.
“Magandang hapon po, doc.” bati ni Wensh sa doctor then she turned to Jeric, “Hi, Jeric.”
“Magandang hapon din, Wensh.” reply ni Dra. Queng. “Make yourself comfortable.”
“Hi,” he replied, smiling.
Wensh smiled in response to him.
“How was your day, Wensh?” tanong ng doktor sa kanya. “Are you okay?”
Wensh nodded, “Opo. I’m just … tired. Dahil lang ‘to sa trabaho.”
“She’s been working too much lately.” sabat naman ni Jeric, earning a slight nudge from her. “What? Totoo naman eh.”
“That’s good.” Narinig nilang sabi ni doktora. Parehas lang silang napataas ng kilay. “You’re communicating.”
“Ah … bawal po ba yun?” Inosenteng tanong ni Jeric.
“No, as I’ve said it’s good. Most couples that undergo counselling, sa mismong session lang sila nag-uusap. At least, sa inyo, I can see that you’re trying to make efforts. Kahit simpleng text lang yan. Communicating is still the first way to bring people back together. If you want to get back together, of course.” explain sa kanila ni Dra. Queng habang nagsusulat sa notebook nya. Napangiti naman ang dalawa. “So let’s start? Who wants to go first?”
“I will.” sabi ni Jeric na may pagtaas pa ng kamay na parang estudyante. Agad naman nyang narelaize ang ginawa at binaba ang kamay. “Sorry.” He grinned.
“Okay, Jeric. Start.”
-
Isang linggo na silang nakatira sa isang condo. Dun na din silang dalawa nagcelebrate ng first anniversary. Sa pagdaan ng mga araw, nasanay na din silang magkasama sa iisang bahay at parang naging practice na nga nila for the future.
Two rooms ang nasa loob ng condo. Kay Wensh yung nasa kanan at kay Jeric naman ang nasa kaliwa. Tama lang ang lawak ng kusina at ng sala. Isa lang naman ang bathroom kaya minsan nagpapaunahan na lamang sila sa paggising para sa kung sino ang unang maliligo.
JERIC: You’re already awake?
WENSH: Hindi naman halata ‘no? Kita mong nagluluto na nga ako.
JERIC: (back hug kay Wensh) Nagtatanong lang eh. Sungit mo forever.
WENSH: Good morning, bab. (kissed Jeric’s cheek)
JERIC: Di pa rin tayo tapos dyan sa bab na yan? -___-
WENSH: Hayaan mo na. Cute nga eh.
JERIC: So pwede din kitang tawaging bab? Sabi mo cute eh.
WENSH: Okay lang sakin. Cute naman ako.
JERIC: (natawa)
WENSH: (glares at Jeric)
JERIC: Seryoso ka? Akala ko joke eh kaya ako tumawa.
WENSH: (pinalo ng sandok sa braso)
JERIC: Battered fiance. (pouts)
WENSH: Buti yan sayo.
BINABASA MO ANG
Silver Lining (Serendipity: Book 2)
FanficWe love until it hurts. We love until it bleeds. We love until it fades in time. We just wait for the right time. Then, find someone new ... or not. Set 7 years after 'Serendipity'.