၄ယောက်သား...နွံအိုင်ကဲ့သို့သော
မြက်များ ခန္တာအားပတ်ပြီး အအောက်သို့
နစ်မြှပ်နေစေသည်လေ။
"အား..."
"အားလုံးရပ်ကြဟဲ့"
ဟာမွန်အသံအဆုံးမှာ ဟယ်ရီကတော့ကြောက်
စိတ်များထိန်းရင်းငြိမ်းသက်လို့နေလိုက်သော်
ဌား...ဒရေကို မှာကြောက်လန့်တကြား အောဟစ်
နေဆဲဖြစ်သလို...ရွန်ဟာလည်း ကြောက်အား
တုန်ကာ ဟစ်အော်နေတော့သည်။
"ဒရေကို...ရပ်စမ်းပါဟ
ဒါဘာမှမဖြစ်ဘူး"
ကိုယ်ဘေးမှာရှိသောဟယ်ရီက...ပြော
လာတော့...
"ဒီဟာကြီးက ငါ့တို့ကိုစားနေတာကွ။
ငါ့တို့သေသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...
ဟာ.... ငါလက်တွေလှုပ်လို့မရတော့ဘူး"
ကိုယ် ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်မှုနဲ့ အော်
ငိုနေမိတာ။
"ဟဲ....
"အု"
တကယ်ကောဟုတ်ရဲ့လား....?
"ဟမ်း"
ဟာမွန်နီ နဲ့ ရွန် ဆီမှအာမေဋိတ်အသံ
ကိုယ် နှုတ်ခမ်းတစ်စုံနွေးသွားခဲ့တာ။
တကယ်ပဲ ကိုယ်အား ဟယ်ရီအနမ်းခြွေ
နေတာလား...
ဟယ်ရီ ရဲ့ပါးလွာတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကလေ။
နောက်ပြီး မျက်လုံးကိုလည်းစေ့စေ့မှိတ်
ထားသေးတဲ့ ဟယ်ရီ။
ကိုယ် လည်းဘယ်ရမလဲ...
ဟယ်ရီ ရဲ့အအောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုယ့်
စုပ်နမ်းပေးလိုက်မိချိန် ဟယ်ရီရဲ့နှုတ်ခမ်း
ကိုယ့်သွားလေးနဲ့ကိုက်လိုက်မိတယ်။
"အ..."
ဟယ်ရီ ခွာထွက်မည်အပြု အနက်ရောင်မြင်
နွယ်တွေကား...ဟယ်ရီ ရဲ့ခေါင်းတွေဖိချထား
လိုက်ပြီမို့...အနမ်းများမခွာရပါဘဲ။
ကိုယ်ကောဟယ်ရီ ပါတစေၦကျော့ကွင်းထဲ
ဝင်ရောက်ပျောက်ကွယ်သွားတော့တယ်။
အလားတူ ဟာမွန်နီလည်း...ထိုအထဲနစ်ဝင်ပျောက်
ကွယ်သွားတော့တယ်။ဒါပေမဲ့ ရွန် တစ်ယောက်
သာ တစေၦကျော့ကွင်းထဲပိတ်မိနေပြီ...သူက
အကြောက်လန့်တကြားအော်နေတာကို။
"ဟယ်ရီ....မွန်နီ
ငါ့ကို ကယ်ပါဟ...အီး....ဟီး....
ငါသေရတော့မှာလား...အီး..."
BINABASA MO ANG
Another Series I {Uni Code }
Fantasyဟုတ်...ဟယ်ရီficလေးရေးချင်တာနဲ့ ဒရာကို နဲ့ ဟယ်ရီ bl fanfic လေးတစ်ပုဒ်ထရေးလိုက်ပြီ။ "ဟယ်ရီ...နင်ငါ့ကို မမေးချင်ဘူးလား... ဘာလို့ ငါ့ကိုပြိုက်ဖက်လို ရန်ချည်းစနေရသလဲ ဆိုပြီး မေးခွန်းမျိုး...နင် တစ်ကြိမ်တစ်ခါလောက် တော့ မေးခဲ့သင့်တာ။" ဒရက်ကိုဟာ...အတိတ်ကိုပ...
