DOLUNAY

6. Bölüm

"Dikkatli ol olur mu! Müdürün haberi var istersen derslere de girebilirsin. Akşam seni almaya gelirim." Dedi babam.

"Tamam görüşürüz." Diyerek arabadan indim. Okula doğru yürüyordum. Güvenlik kapıyı açıp ben bahçeye giriş yapınca babam gaza basarak uzaklaştı. Sözde ben tek gelecektim ama gece ki olaydan sonra kendi getirdi okuldan sonra da kendi gelip alacak. Bugün ablamdan yada Ömerden ayrılmayacakmışım.

Okula doğru yürümeye başladım.

Okula yakınlaştıkça bahçe daha kalabalık olmaya başladı. Şuan üniversitenin olduğu yerdeydim. Lise biraz daha ileride kalıyordu. Kimseye bu kadar erken geleceğimi de söylememiştim. Normalde bir saat sonra falan Ömer beni almaya gelecekti ama geç geleceğimi söylemiştim ona. Sürpriz yapmak istiyordum.

Bir süre daha yürüdükten sonra sessiz bir yere geçtim. Telefonu elime alıp Ömeri aradım.

"Efendim."

"Nasılsın ömer?"

"Iyiyim sen?"

"Bende iyiyim napıyorsun?"

"Arkadaşlarla bahçedeyiz sen napıyorsun ne zaman seni almaya geleyim?"

"Sana bir şey diyeceğim ama kızmak yok." Dedim.

"Ne oldu gelmeyecek misin?" Sesinde merak duygusunu yakalamıştım. Birazda korku. Gelmememden korkuyordu.

"Sana sürpriz yapayım dedim ama olmadı. Ben şuan okuldayım ama tam olarak nerede olduğumu bilmiyorum. Galiba kayboldum."

"Tamam bekle neredesin sen etrafında neler var?"

"Ağaçlar var başka bir şey yok. Aaa bir dakika az önce bir kurta benzeyen bir heykelin yanından geçmiştim."

"Tamam nerde oldugunu anladım geliyorum ben bekle sen."

"Tamam."

Telefonu kapattım. Etrafımda kız grupları da vardı. Bazıları küçük sihirler yapıyorlardı. Bir ağacın dibine oturdum. Etrafı incelemeye başladım. Bir kaç kişi bana bakıyorlardı. Hiç birini takmadım. On dakikaya yakın bir süre geçtikten sonra Ömeri gördüm. Ayağa kalktım. Yanıma gelince boynuna atladım.

Geri çekildiğimde yanağıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Nasıl geldin buraya?"

"Babam bıraktı. Sözde sürpriz yapacaktım ama kayıp oldum buraları hiç bilmiyorum."

"Sorun degil. Şuan yanımdasın ve bugün hep yanımda olacaksın. Önemli olan bu."

Eli belimdeydi. Tebessüm ettim.

"Bugünkü rehberim sensin bana okulu gezdirmen gerekiyor."

"Büyük zevkle. Gel hadi önce seni arkadaşlarımla tanıştırayım."

"Olur."

Elini belimden çekip elimi tuttu.

"Elimi tutmana gerek yok. Kaybolmam artık." Dedim.

"Biliyorum." Dedi ama tutmaya devam etti.

Bir gruba yaklaşınca tanışacağım kişilerin onlar olduğunu anladım.

"Millet sizi Dolunayla tanıştırayım." Diyerek beni herkesle tanıştırdı. Dört kişilerdi zaten. Aramızda kısa bir sohbete başladık. Beni ve insanların bölgesini merak ediyorlardı. Sorduklarına cevap verirken Ömer saçımla oynamaya başladı. Ellerini saçımdan çekmeye çalıştım ama işe yaramadı. Saçımın ucuyla oynaya devam etti.