DOLUNAY

12. Bölüm

"Yürüyoruz ama nereye gideceğiz Dolunay?"

"Önce sende ki telefonun çektiği bir yer bulacağız. Annemleri uyarmam gerekiyor. Ortadan kaybolmaları gerekiyor."

"Biraz daha ileriye gidersek telefon orada çekiyordu. Güney uyanmış mıdır acaba?"

"Bilmiyorum. Şuan enerjisini hissetmiyorum. Yanına bıraktığımız notu görünce bizi arayacağını sanmıyorum. Direk Alfanın yanına gidecektir."

"Sence şuan doğru olanı mı yapıyoruz Dolunay?"

"Kesinlikle evet. Ne olursa olsun   Alfaya güvenemem. Güç için sevdiği kadını, karısını öldüren bir adamdan her şeyi beklerim ben."

"Ben daha önce böyle bir şey duymadım. Bir önce ki Varisi Kırmızılar öldürmüştü diye biliyordum. Sen duyduklarının doğru olduğundan emin misin?"

"Evet. Alfanın karısını gördüm ben Yıldız! Gözlerinde gördüğüm duygu doğru söylediğini gösteriyordu bana. Kendisi birincil varis Alfada ikinci varisken birliktelermiş. Alfa, o zamanlar alfa olmak için onu öldürüp başa geçmiş. Şuan Ateşi tutmasa bile kendi soyundan olan birinin ölüm emrini vereceğini sanmıyorum."
   
   
Yıldız tek kelime etmedi. Yürümeye devam ederken aklına gelen diğer soruyu sordu.


"Ailen nereye gidecek? Kafanda bir yer var mı?"

"Hayır yok. Senin bildiğin bir yer var  mı?"

"Evet. Babana yeri tarif ederim. Benden başka kimse bilmiyor."

"Güney?"

"Güneyde dahil kimse bilmiyor. Şans eseri bulduğum bir yer. Babanları orada bulamazlar."

"Tamam." dedim.

  
Biraz daha ilerleyince Yıldız cebinde ki telefonu çıkardı. Etrafta tutup şebekesine bakmaya başladı...

"Çekiyor." Diyerek bana döndü.
  
   
Telefonu elinden alıp ekrana baktım. Babamın numarasını tuşladım.
Çalıyor...

"Alo?"

"Baba benim dolunay."

"Kızım, Dolunay iyi misin?"

"Evet baba iyiyim. Annem ve Ablamda yanında mı?"

"Evet buradalar. Bir sorun mu var? Sesin normal gelmiyor. "

"Evet baba bir takım şeyler oldu. Sizin hemen ortadan kaybolmanız gerekiyor. Arkanız da nereye gittiğinize dahil ne bir iz ne bir eşya bırakın."

"Ne oldu kızım? Sen nerdesin?"

"Nerde olduğumu boşver. Hemen dediğimi  yapın. Sakın  kimseye tek kelime etmeyin. Kimseye güvenmeyin. Alfa ve Güneyde dahil."

"Kızım ne diyorsun sen!?"

"Anlatacağım baba ama önce güvenli bir yere geçmeniz gerekiyor. Yıldızın bildiği bir yer var. Size adresi verecek. Bende bir süre geçtikten sonra yanınıza gelirim. Dediğim gibi kimse hiç bir şey bilmeyecek."

"Tamam kızım."

"Baba telefonu Yıldıza veriyorum. Fazla zamanımız yok. Olabildiğinde hızlı olun olur mu? Görüşürüz öptüm sizi." Diyerek telefonu Yıldıza uzattım.


Yıldız babamla kısa bir görüşme yapıp bildiği adresi tarif etti. Üzerinde ki telefonlardan da kurtulacaklardı. Onlarla sadece vereceği adreste görüşebilecektim.

Yıldız telefonu kapatıp bana uzattı.


"Bu telefondan da kurtulmamız gerekiyor." Dedi.

Telefonu ona uzattım.