The Run Away Wife

Chapter 8

Chapter 8: Agreed

_______________

*Hampas*

"Bumangon ka diyan!"

*Hampas *

"What is wrong with you, woman?!"

"Bumangon ka, may kasalanan ka saaking, lalaki ka!"

"Ang dami kong---stop hitting me! ---kasalanan sayo! Ouch! Alin doon?!", Reklamo ni Damon, habang sinusubukang agawin saakin ang unan.

"Diba may pinag-usapan tayo!", Sigaw ko sakanya at humablot nang isa pang unan para ihampas sakanya.

"Be fucking specific! Ang dami na nating pinag usapan! ---Stop with the violence goddammit! ---Natutulog ako sinusugod mo ako! Isa---Ang aga-aga!", Sambit niya at umiwas sa hampas ko.

Naging routine na namin ni Damon ang pagsugod ko sa bahay niya sa umaga para hampasin siya nang unan.

"Pumunta sa bahay ko sila Karielyn three days ago at kinonfront ako tungkol sa baby! Pa'no niya malalaman yon kung hindi mo sinabi ha?!", Pagalit kong sinabi at kinurot ang tagiliran niya.

"Stop waking me every damn morning with your wrath, woman! Goddammit! We act like a couple in fifty-fucking-years of marriage! And the fact that we just got engaged, damnit!"

"Engage?! Engage, engage ka diyan!"

"Hey shut up! You keep stressing yourself! I don't want my son being born looking like a grandpa."

"Son?", Napahinto ako sa paghampas sakanya.

"Son? Oh, uh, yeah... Son... Our baby is a son right?", Makikita mo ang excitement sa mukha niya.

"Damon--"

"Haaaaay....ano ba yan. Kumain nalang muna tayo. Hindi pa ako nag almusal.", Sambit niya para ibahin ang usapan habang tinutulak ako palabas ng kwarto niya.

_____________

"By the way, nakabili na pala ako nang engagement ring natin.", Pahiwatig niya at sinubo ang manok sa bibig niya.

"Damon, stop with the engagement thing. We are not getting married.", inirolyo ko ang mga mata ko sakanya.

"Damn, we are.", Sumbat niya.

"Bawal nagmumura sa harapan ng pagkain!", Sermon ko. Tinignan niya ako na para bang may angal siya, pero sinarado nalang ang kanyang bibig.

"But, we'd get married tho.", Sabi niya. Tinignan ko siya ng masama, pero nanahimik nalang dahil wala ring patutunguhan ang usapan namin.

Kahit naman anong sabihin ko sakanya , walang papasok sa kokote niya.

Sadyang tengang kawali siya eh.

"May lakad ka ngayon?", Tanong niya bago tumayo para ilagay ang pinagkainan niya sa lababo.

May lakad ba ako ngayon?

Hmmm...

"Wala naman. Bakit?", Sinubo ko ang huling piraso nang aking pagkain at pinitik si Damon sa kamay bago sinunod ang aking pinagkainan sa lababo.

"Good, may pupuntahan kasi tayo ngayon.", Sambit niya at dinampot ang kanyang sipilyo.

"Saan? Ikaw na maghugas nang pinggan." Tanong ko, bago tinuro sakanya ang pinagkainan namin sa may lababo.

Pinagtaasan niya ako nang kilay, "Bakit ako? Ikaw ng last na naglagay diyan.", Kontra niya bago sunubo ang sipilyo sa kanyang bibig.

"Pinggan mo yan."